Megjithatë, gjatë gjithë këtyre vështirësive Davidi ishte i bindur për kujdesin personal të Jehovait. «Ti i ke numëruar hapat e bredhjes sime»,—tha ai në një lutje që i drejtoi Jehovait. Po, për Davidin ishte njësoj sikur Jehovai të kishte dokumentuar të gjithë peripecinë. Pastaj, Davidi shtoi: «Vendosi lotët e mi në calikun tënd; a nuk i ke regjistruar në librin tënd?»a (Psalmi 56:8) Me këtë ilustrim, Davidi shprehu besimin se Jehovai nuk ishte i vetëdijshëm vetëm për situatën, por edhe për luftën e tij të brendshme emocionale.