Sa mirënjohës mund të jemi që mençuria e vërtetë dhe cilësitë e saj shoqëruese na mbrojnë edhe nga rruga e keqe e grave dhe e burrave të pamoralshëm! Solomoni shton se këto cilësi janë për të «të çliruar nga gruaja që ka shkelur kurorën, nga gruaja e huaj që përdor fjalë mikluese, që ka braktisur shokun e rinisë së saj dhe ka harruar marrëveshjen e lidhur me Perëndinë. Sepse shtëpia e saj zbret drejt vdekjes dhe shtigjet e saj drejt të vdekurve. Asnjë prej atyre që shkojnë tek ajo nuk kthehet, asnjë nuk i arrin shtigjet e jetës».—Fjalët e urta 2:16-19.

«Gruaja e huaj», prostituta, portretizohet si një që e lë «shokun e rinisë së saj», ka të ngjarë, bashkëshortin që ka pasur nga vajzëria.a (Krahaso Malakinë 2:14.) Ajo ka harruar që ndalohet tradhtia bashkëshortore, gjë që ishte një pjesë e besëlidhjes së Ligjit. (Eksodi 20:14) Shtigjet e saj çojnë drejt vdekjes. Ata që shoqërohen me të kurrë nuk mund ‘t’i arrijnë shtigjet e jetës’, pasi herët a vonë mund të mbërrijnë në një pikë nga ku s’mund të kthehen më, domethënë në vdekje, prej së cilës nuk mund të dalin më. Njeriu i pajisur me aftësi shquese dhe me aftësinë e të menduarit, është i vetëdijshëm për grackat e imoralitetit dhe vepron me mençuri që të mos ngecë në to.

[Shënimi]