Përveç mjerimeve të të tjerëve, Jezui përjetoi, gjithashtu, edhe të vetin. (Hebrenjve 5:7, 8) Por, me shikimin e tij të përsosur frymor, ai vështronte përtej tyre për të parë shpërblimin si i ngritur në jetën e pavdekshme për integritetin e tij. Më pas, si Mbret Mesianik, ai do të kishte privilegjin të ngrinte njerëzimin e brengosur nga gjendja e tij e poshtëruar në përsosmërinë që Jehovai kishte për qëllim në fillim. Përqendrimi i syve në këto perspektiva të padukshme që i takonin të ardhmes, e ndihmoi atë të mbante gëzimin në shërbimin e shenjtë, pavarësisht nga mjerimet që shihte vazhdimisht. Më vonë, Pavli shkroi: «Nga gëzimi që iu vu përpara, ai duroi shtyllën e mundimeve, duke përbuzur turpin dhe është ulur në të djathtë të fronit të Perëndisë.»​—Hebrenjve 12:2, BR.

Duke folur mbi ato gjëra që i dhanë mundësi Jezuit të duronte, Pavli vuri në dukje, gjithashtu, edhe drejtimin që duhet të ndjekim ne, kur shkroi: «Le të vrapojmë me qëndrueshmëri në garën që na është vënë përpara, ndërsa shikojmë me kujdes Kryepërfaqësuesin dhe Përsosësin e besimit tonë, Jezuin.» (Hebrenjve 12:1, 2, BR) Po, që të vrapojmë me sukses dhe me gëzim në drejtimin e krishterë, duhet të vështrojmë përtej gjërave që shfaqen menjëherë para nesh. Por, si të «shikojmë me kujdes» Jezuin dhe ç’dobi do të na sjellë?

Për të bërë një shembull, në 1914-ën, Jezui u vendos Mbret i Mbretërisë së Perëndisë dhe sundon nga qielli. E gjithë kjo, pa dyshim, është e padukshme për sytë tanë. Megjithatë, nëse «shikojmë me kujdes» Jezuin, shikimi ynë frymor do të na ndihmojë për të parë se tani ai po merr masat që të veprojë për t’i dhënë fund sistemit të tanishëm të lig të gjërave dhe për të syrgjynosur Satanain dhe hordhitë e tij demonike në vargonjtë e pasivitetit. Duke vështruar edhe më tej, shikimi ynë frymor do të zbulojë botën e re të mrekullueshme, në të cilën «vdekja nuk do të jetë më; as brengë, as klithma, as mundim, sepse gjërat e mëparshme shkuan».​—Zbulesa 19:11-16; 20:1-3; 21:4.

Prandaj, në vend që të rëndohemi nga mjerimet e përkohshme që ndoshta na duhet të përballojmë çdo ditë, përse të mos e përqendrojmë vështrimin mbi gjërat që janë të përhershme? Përse të mos vështrojmë me sytë e besimit përtej sëmundjes dhe lakmisë në këtë tokë të ndotur, për të parë një parajsë plot me njerëz të shëndetshëm, të lumtur dhe të dashur? Përse të mos vështrojmë përtej të metave tona fizike dhe frymore, për ta parë veten të lirë nga ato përgjithmonë falë sakrificës shpërblerëse të Jezuit? Përse të mos vështrojmë përtej masakrave të lëna nga lufta, krimet dhe dhuna për të parë të ringjallurit e rinj të mësuar në paqen dhe drejtësinë e Jehovait?

Për më tepër, të ‘shikosh me kujdes’ Jezuin, përfshin edhe përqendrimin e shikimit tonë frymor në atë që Mbretëria, megjithëse e padukshme, ka realizuar tashmë mes popullit të Perëndisë në tokë: unitet, paqe, dashuri, dashuri të përzemërt vëllazërore dhe lulëzim frymor. Një grua e krishterë nga Gjermania, pasi pa videon Të bashkuar nga mësimi hyjnor (United by Divine Teaching), shkroi: «Videoja do të më ndihmojë të mbaj gjithnjë e më shumë në mendje se ka kaq shumë vëllezër e motra në të gjithë botën që në këtë moment i shërbejnë Jehovait me besnikëri, pavarësisht nga kundërshtimi publik. Sa i çmuar është uniteti ynë vëllazëror në një botë dhune dhe urrejtjeje!»

A i «shikon» edhe ti Jehovain, Jezuin, engjëjt besnikë dhe miliona bashkëtëkrishterë, duke qëndruar përkrah teje? Nëse po, nuk do të jesh tepër i përqendruar në «ankthet e këtij sistemi gjërash», gjë që mund të të fundosë në shkurajim dhe të të bëjë «të pafrytshëm» në shërbimin e krishterë. (Mateu 13:22, BR) Prandaj, ‘shiko me kujdes’ Jezuin, duke i përqendruar sytë e tu frymorë në Mbretërinë e vendosur të Perëndisë dhe në bekimet e saj, si në të tashmen ashtu edhe në të ardhmen.