Të tregojmë mençuri ndërsa trajtojmë problemet tona shëndetësore

¹ Ndoshta një ditë jemi të sëmurë. Vizitohemi te një mjek. Bëjmë analiza. Mjeku sheh rezultatet dhe na jep një mjekim. Ç’do të bëjmë? E vlerësojmë kur mjekët shpjegojnë se çfarë kemi dhe se ç’mund të presim nga mjekimi. Por, ç’do të bëjmë nëse mjeku nuk tregohet i gatshëm të na japë informacionin që na duhet për problemet tona shëndetësore? Si shërbëtorë të përkushtuar të Jehovait dhe të rritur në moshë, a është e mençur të lejojmë që të vendosin të tjerët se çfarë mjekimi do të marrim, pa i ditur ne vetë faktet?

² Pjesa më e madhe e vëllezërve kanë njohuri të kufizuar në fushën e mjekësisë. Pra, nganjëherë, kemi nevojë për ndihmën profesionale mjekësore. Kur mësojmë rreth gjendjes sonë shëndetësore, kjo na ndihmon të vendosim se ç’do të bëjmë. Numri i Zgjohuni! i janarit 2001, në faqen 27 thotë për të mençurin: «Kur i duhet të marrë një vendim mjekësor, ai tregon ‘mendje të shëndoshë’ duke kërkuar informacione të besueshme, në mënyrë që të jetë në gjendje të bëjë një zgjedhje që bazohet te njohuria.​—Titit 2:12.» Kjo është veçanërisht e rëndësishme kur përfshihet çështja e gjakut.​—Vep. 15:29.

³ Nëse i pyetni mjekët në mënyrë të sjellshme dhe të respektueshme që t’ju shpjegojnë se çfarë kanë zbuluar ose përse e rekomandojnë atë mjekim, pjesa më e madhe do t’jua tregojnë. Nëse e keni të vështirë ta kuptoni, një familjar ose një bashkëbesimtar i besuar mund t’ju ndihmojë. Një familje e dashur nuk do t’jua fshehë faktet që dëshironi t’i dini ose që keni nevojë t’i dini. Duhet ta njihni mirë situatën, për të marrë vendime të mençura.

⁴ Është mirë të peshojmë anët pozitive dhe negative të një mjekimi të rekomanduar. Nuk është e mençur të kemi besim absolut te një mjek ose te dikush tjetër dhe t’ia kalojmë çdo përgjegjësi atij. Proverbat 14:15 thotë: «Budallai i beson çdo fjale, por njeriu i matur tregon kujdes të veçantë për hapat e tij.» Si shërbëtorë të Jehovait jemi përgjegjës për veprimet tona. I vlerësojmë rekomandimet profesionale që na jepen, por në fund të fundit vendimi është i yni.​—Rom. 14:12.

⁵ Disa që janë të sëmurë rëndë kanë frikë të dinë se ç’kanë. Kulla e Rojës e 1 janarit 1980 (anglisht) thotë: «Është tregues pjekurie të mos i mohojmë realitetet që të gjithëve mund të na duhet të përballojmë.» Një artikull që shpjegon se si duhet t’i trajtojmë sëmundjet tona thotë: «Shumë veta arrijnë në përfundimin se është më mirë të njohin të vërtetën e dhembshme, sesa të përballojnë një frikë të turbullt.»​—Zgjohuni! shkurt 2001.a

⁶ Pra, sa të jetë e mundur, është e mençur të informohemi për problemet tona shëndetësore. Edhe nëse marrim vesh që kemi një sëmundje të rëndë ose madje vdekjeprurëse, mund të marrim vendimet e nevojshme dhe të rregullojmë çështjet tona personale.​—Kolos. 3:23.

⁷ Me dëshirë të madhe presim kohën kur «asnjë banor nuk do të thotë: ‘Jam i sëmurë’» dhe kur «vdekje nuk do të ketë më»! Deri në kohën kur të arrijmë përsosmërinë, le të tregojmë mençuri ndërsa trajtojmë problemet tona shëndetësore!​—Isa. 33:24, BR; Zbul. 21:4.

[Shënimi]