Kënga 130
Mrekullia e jetës
1. Çdo fëmij’ që lind e çdo pikëz shi,
rreze dielli porsi ar, edhe çdo grimc’.
Jan’ dhurat’ nga Jah dhe për të tregojn’.
Mrekullit’ që vet’ i bëri, shum’ na ndihmojn’.
(REFRENI)
Çfar’do të bëjm’ me të? Ësht’ dhurat’ me vler’.
Shum’ e çmojm’, dhe Jehovain e duam përher’.
Çfar’do që ne të bëjm’, nuk e meritojm’ kurr’.
Sepse ësht’ veç dhurat’. Është mrekulli kjo jet’.
2. Dorëzohen ca. I ngjajn’ gruas që
i tha Jobit: «Perëndin’ mallko dhe vdis.»
Nuk veprojm’ kështu. Perëndin’ lëvdojm’,
mirënjohje i tregojm’ që jetën gëzojm’.
(REFRENI)
Çfar’do të bëjm’ me të? Ësht’ dhurat’ me vler’.
Shum’ i çmojm’ të tjerët, edhe i duam përher’.
Çfar’do që ne të bëjm’, nuk e meritojm’ kurr’.
Sepse ësht’ veç dhurat’. Është mrekulli kjo jet’.
(Shih edhe Jobi 2:9; Psal. 34:12; Ekl. 8:15; Mat. 22:37-40; Rom. 6:23.)