I mbaj sytë nga Jehovai për drejtim

NËNA u shqetësua shumë kur unë dhe gruaja ime, Tsitsoja, u bëmë Dëshmitarë të Jehovait. Një ditë mblodhi gjithë të afërmit që të më bindnin të mos shoqërohesha më me Dëshmitarët. Më vunë përpara një zgjedhjeje: ose të ndryshoja mendje, ose do të më dëbonin nga familja.

Vendosa të ikja nga qyteti. Meqë isha metalpunues, mendova të jetoja në qytetin e dytë më të madh në Gjeorgji, Kutaisi, ku mund të gjeja punë kollaj. Po ashtu e dija se në atë qytet kishte shumë nevojë për lajmëtarë, kështu i mbajta sytë nga Jehovai për drejtim.

S’kaloi shumë dhe takova një nga studentët e mi të Biblës, i cili jetonte në një qytet të vogël të quajtur Ivar. Kur dëgjoi se doja të transferohesha në Kutais, m’u lut të shkoja në qytetin e tij. Më tha: «Kemi një apartament. Unë, gruaja dhe fëmijët do të rrimë në një dhomë, kurse ti dhe gruaja jote mund të përdorni tjetrën.»

Meqenëse po kërkoja drejtimin e Jehovait, i thashë se përkohësisht do ta pranoja ofertën e tij, vetëm nëse gjeja shpejt punë dhe një shtëpi me qera në Ivar. Për habinë time, ai u kthye po atë mbrëmje me një listë ofertash për punë.

Disa ditë më vonë u shpërngulëm me familjen në Ivar. Që ditën e parë, gjeta një punë me rrogë shumë të mirë. Shefi i ri më siguroi një shtëpi të madhe, pronë e kompanisë. Shumë shpejt më kërkuan të ndihmoja me shtypjen e botimeve biblike pa u diktuar. Kishim mjaft vend në shtëpinë tonë të re, prandaj unë dhe gruaja e përdorëm për këtë aktivitet.

Për vite të tëra në shtëpinë tonë të madhe mbaheshin Përkujtimi dhe ngjarje të tjera të veçanta. Nën çatinë tonë u pagëzuan mbi 500 veta. Sa i lumtur jam që pashë prova të drejtimit të Jehovait dhe e ndoqa!