16 valimaimikkavaraaga aanadhum, avarukku aanavam thalaikkēriyadhu. adhuvē avarudaiya alivukku kaaranamaanadhu. yegōvaavin aalayatthukkullē nulaindhu dhūbapīdatthil dhūbam kaatta pōnadhan mūlam thannudaiya kadavulaana yegōvaavin kattalaiyai avar mīrinaar.+ 17 udanē guruvaagiya asariyaavum yegōvaavukku sēvai seidhuvandha dhairiyamulla 80 gurumaargalum avarukku pinnaal pōnaargal. 18 avargal usiyaa raajaavai thadutthu, “usiyaa, nīngal yegōvaavukku dhūbam kaattuvadhu sariyillai! gurumaargal mattumdhaan dhūbam kaatta vēndum,+ avargaldhaan aarōnin vamsatthil vandhavargal,+ avargaldhaan indha vēlaikkaaga punidhappadutthappattavargal. parisuttha idatthaivittu veliyē pōngal. nīngal unmaiyillaamal nadandhukondīrgal. ippadi seidhadharkaaga yegōvaa dhēvanidamirundhu ungalukku endha magimaiyum kidaikkaadhu” endru sonnaargal.

19 adhai kēttadhum, dhūbam kaattuvadharkaaga kaiyil dhūbakkarandiyudan nindrukondirundha usiyaavukku bayangara kōbam vandhadhu.+ gurumaargalidam avar kōbamaaga pēsiyapōdhē, avargalukku munnaal avarudaiya netriyil tholunōi+ vara aarambitthadhu. appōdhu yegōvaavin aalayatthil irundha dhūbapīdatthukku pakkatthil avar nindrukondirundhaar. 20 mudhanmai guruvaana asariyaavum matra gurumaargal ellaarum avarai paartthapōdhu, avarudaiya netriyil tholunōi vandhirundhadhu. yegōvaa avarukku dhandanai kodutthadhaal, avarai avasara avasaramaaga veliyētrinaargal. avarum vēgamaaga veliyērinaar.

21 saagumvarai usiyaa raajaa tholunōyaaliyaaga irundhaar. adhanaal, yegōvaavin aalayatthilirundhu avar vilakki vaikkappattirundhaar.+ oru thani vīttil vaalndhuvandhaar. andha samayatthil, avarudaiya magan yōdhaam aranmanaiyai gavanitthukkondu, dhēsatthu makkalukku nīdhi valangivandhaar.+