5 “nī thirumbi pōi en makkalin thalaivanaana esēkkiyaavidam ippadi sol: ‘un mūdhaadhaiyaagiya dhaavīdhin kadavulaana yegōvaa solvadhu ennavendraal, “nī seidha jebatthai naan kēttēn. nī kannīrvittu aludhadhai paartthēn.+ naan unnai gunamaakkugirēn.+ mūndraam naalil nī yegōvaavin aalayatthukku pōvaai.+

12 esēkkiyaa vyaadhippattu irundhadhai baabilōn raajaavum balaadhaanin maganumaana berōdhaak-balaadhaan kēlvippattaan. adhanaal, kadidhangalaiyum anbalippaiyum thannudaiya aatkalidam kodutthu anuppinaan.+ 13 avargalai esēkkiyaa varavētru than pokkisha arai muluvadhaiyum kaattinaar.+ thangam, velli, parimala thailam, vilaimadhippulla ennei vagaigal aagiyavatraiyum aayudhakkidangaiyum thaan sērtthu vaitthirundha matra ellaavatraiyum kaattinaar. than aranmanaiyilum raajyatthilum irundha ondraikkūda avar kaattaamal irukkavillai.

23 yegōvaavukku kaanikkaigalai edutthukkondu niraiya pēr erusalēmukku vandhaargal; yūdhaa raajaavaana esēkkiyaavukku sirandha anbalippugalai konduvandhaargal.+ ellaa dhēsatthu makkalum avarukku migundha madhippum mariyaadhaiyum kaattinaargal.