kristhavargalaaga vaalungal
būmi arpudhamaana ōr idamaaga maara pōvadhai patri matravargalidam sollungal!
būmi arpudhamaana ōr idamaaga maara pōvadhai patri matravargalidam solvadharku navambar maadhatthil naam niraiya muyarchigalai edukkappōgirōm. (sang 37:10, 11; veli 21:3-5) indha visēsha ūliyatthil kalandhukolvadharkaaga thittam pōdungal. indha maadhatthil thunai payaniyar ūliyam seivadhaaga irundhaal, 30 mani nēramō 50 mani nēramō seiyalaam.
pudhiya ulagatthai patri solgira ēdhaavadhu oru vasanatthai mudindhalavu niraiya pēridam sollungal. vasanatthai thērndhedukkumpōdhu, ungal pagudhiyil irukkira makkalukku edhu romba pidikkum endru yōsiyungal. yaaraavadhu aarvam kaattinaal, kaavarkōbura podhu idhal, en 2, 2021-ai kodungal. avargaludaiya aarvam kuraivadharkul indrum endrum sandhōsham! sitrēttilirundhu baibil padippai aarambiyungal. “vidivukaalam varappōgiradhu!” endra indha nalla seidhiyai solvadhu namakku rombavē sandhōshatthai tharum, illaiyaa?—ēsaa 52:7.
puttham pudhu būmi varumē! endra sirappu paadalai paartthuvittu, indha kēlvigalukku badhil sollungal:
vīdiyōvil varugira kutti pen edhai patri karpanai seidhupaartthaal?
pudhiya ulagatthil edhai anubavikka vēndumendru aasaippadugirīrgal?
navambar maadhatthil surusuruppaaga ūliyam seiya, pudhiya ulagatthai patri yōsitthu paarppadhu eppadi udhavum?—lū 6:45.