padippu katturai 10
paattu 31 yegōvaavin paadhaiyil nadappōm!
yegōvaavaiyum yēsuvaiyum pōla yōsiyungal
“kristhu oru manidharaaga irundhapōdhu paadugalai anubavitthaar; adhanaal, avar kaattiya adhē manappaanmaiyai nīngalum kaattungal.”—1 pē. 4:1.
enna katrukkolvōm?
yēsu yōsikkum vidhatthilirundhu appōsthalan pēdhuru enna katrukkondaar? adhilirundhu naam enna katrukkollalaam? paarppōm...
1-2. yegōvaamēl anbu kaattuvadhil ennavellaam utpattirukkiradhu, yēsu eppadi yegōvaamēl mulu manadhōdu anbu kaattinaar?
“ungal kadavulaagiya yegōvaamēl ungal mulu idhayatthōdum mulu mūchōdum mulu balatthōdum mulu manadhōdum anbu kaatta vēndum.” (lū. 10:27) thiruchattatthilēyē idhudhaan romba mukkiyamaana kattalai endru yēsu sonnaar. yegōvaamīdhu anbu kaattuvadhil nammudaiya idhayam, adhaavadhu nammudaiya aasaigalum unarchigalum, sambandhappattirukkiradhu. mulu mūchōdum mulu balatthōdum anbu kaattuvadhil, nammudaiya sakthi ellaavatraiyum payanpadutthi mulu bakthiyai kaattuvadhu sambandhappattirukkiradhu. aanaal, yēsu adhōdu nirutthikkollavillai. mulu manadhōdu anbu kaatta vēndum endrum solliyirukkiraar. idhil, naam yōsikkira vidham sambandhappattirukkiradhu. naam yegōvaa maadhiriyē yōsikka muyarchi seiya vēndum. yegōvaa yōsikkum vidhatthai nammaal mulumaiyaaga purindhukolla mudiyaadhu enbadhu unmaidhaan. aanaalum ‘kristhuvin sindhaiyai’ nandraaga purindhukondaal yegōvaa eppadi yōsikkiraar enbadhai ōralavu purindhukolla mudiyum. ēnendraal, yēsu avarudaiya appaa maadhiriyē yōsitthaar.—1 ko. 2:16.
2 yēsu mulu manadhōdu yegōvaamēl anbu kaattinaar. yegōvaa thannidam enna edhirpaartthaar enbadhu avarukku therindhirundhadhu; adhai seivadhil urudhiyaaga irundhaar. adharkaaga kashtappada vēndiyirundhaalum adhai sagitthukkolla thayaaraaga irundhaar. yegōvaavin viruppatthai seivadhilēyē avar kuriyaaga irundhadhaal, andha kurikkōlai adaivadhil endha thadaiyumē vandhuvidaadhapadi paartthukkondaar.
3. yēsuvidamirundhu appōsthalan pēdhuru enna katrukkondaar, kristhavargalai enna seiya solli urchaagappadutthinaar? (1 pēdhuru 4:1)
3 yēsu eppadi yōsikkiraar enbadhai avarkūdavē irundhu katrukkollum vaaippu pēdhuruvukkum matra appōsthalargalukkum kidaitthadhu. pēdhuru thannudaiya mudhal kadidhatthai eludhiyapōdhu, kristhu kaattiya adhē manappaanmaiyai kaattungal endru matravargalai urchaagappadutthinaar. (1 pēdhuru 4:1-ai vaasiyungal.) “kaattungal” endru molipeyarkkappattirukkum vaartthai, adhan mūla moliyil, pōrvīrargal aayudhangalōdu thayaaraaga iruppadhai kurikkiradhu. raanuvatthil payanpadutthum vaartthaiyai pēdhuru andha vasanatthil payanpadutthiyirukkiraar. appadiyendraal, kristhuvin manappaanmai sakthivaaindha aayudham pōl irukkiradhu. andha aayudham, paava aasaigalai edhirtthu pōraaduvadharkum, saatthaanin indha ulagatthai edhirtthu pōraaduvadharkum namakku udhavum.—2 ko. 10:3-5; ebē. 6:12.
4. pēdhuru sonnadhupōl seiya indha katturai eppadi namakku udhavum?
4 yēsuvudaiya manappaanmaiyai purindhukolvadharkum, adhai naam valartthukkolvadharkum indha katturai udhavum. adhumattumalla, yēsuvin udhaaranatthilirundhu indha mūndru vishayangalaiyum katrukkolvōm: (1) yegōvaavai pōla eppadi yōsippadhu? (2) eppadi manatthaalmaiyaaga iruppadhu? (3) eppadi thelindha butthiyōdu iruppadhu?
yegōvaavai pōla yōsiyungal
5. orusamayam pēdhuru eppadi yegōvaavai pōla yōsikka thavarivittaar?
5 orusamayam, pēdhuru yegōvaavai pōla yōsikkaamal pōivittaar. yēsu thannudaiya appōsthalargalidam, thaan erusalēmukku pōvaar endrum, madha thalaivargalidam oppadaikkappaduvaar endrum, piragu sitthiravadhai seiyappattu kollappaduvaar endrum sonnaar. (mat. 16:21) idhai kēttu pēdhuru adhirchi adaindhaar. ēnendraal, yēsudhaan isravēludaiya nambikkai natchatthiram; vaakku kodukkappatta mēsiyaa! avarukku ippadiyoru nilaimai varuvadharku yegōvaa eppadi viduvaar endru pēdhuru yōsitthaar. (mat. 16:16) adhanaal, yēsuvai thaniyaaga kūttikkondupōi, “ejamaanē, indha kashtangal ungalukku vēndaam! idhellaam ungalukku nadakkavē nadakkaadhu” endraar. (mat. 16:22) indha samayatthil, pēdhuru yegōvaavai pōla yōsikka thavarivittaar. adhanaal, pēdhuruvin yōsanaigal yēsuvin yōsanaigalōdu otthuppōgavillai.
6. yegōvaavai pōla yōsippadhai yēsu eppadi kaattinaar?
6 yēsuvin yōsanaigal avarudaiya appaavin yōsanaigalōdu achuppisagaamal appadiyē otthuppōnadhu. adhanaaldhaan pēdhuruvidam, “en pinnaal pō, saatthaanē! nī enakku muttukkattaiyaaga irukkiraai; nī kadavulai pōl yōsikkaamal manushargalai pōl yōsikkiraai” endraar. (mat. 16:23) yegōvaavudaiya viruppatthai niraivētra vēndumendraal, kashtangalai anubavitthu kadaisiyil thannudaiya uyiraiyum kodukka vēndiyirukkum enbadhu yēsuvukku nandraaga therindhirundhadhu. adhanaal, pēdhuru nalla ennatthōdu solliyirundhaalum yēsu adhai ētrukkollavillai. indha sambavatthilirundhu pēdhuru oru mukkiyamaana paadatthai katrukkondaar. eppōdhumē thannudaiya yōsanaigal yegōvaavudaiya yōsanaigalōdu otthuppōga vēndum enbadhai katrukkondaar. idhu namakkum oru nalla paadam!
7. yegōvaavai pōla yōsikka thayaaraaga irundhadhai pēdhuru eppadi kaattinaar? (padatthai paarungal.)
7 naatkal pōgappōga, yōsikkum vidhatthai maatrikkolla pēdhuru thayaaraaga irundhaar; yegōvaavai pōla yōsikka katrukkondaar. idhu namakku eppadi theriyum? virutthasēdhanam seiyappadaadha matra dhēsatthu makkal kadavuludaiya makkalin paagamaaga aagum kaalam vandhadhu. avargalil mudhal nabar kornēliyu. avarukku nalla seidhiyai sollum niyamippai kadavul pēdhuruvukku kodutthaar. indha niyamippai seiya, yōsikkum vidhatthai pēdhuru maatrikkolla vēndiyirundhadhu. ēnendraal, yūdhargal matra dhēsatthu makkalōdu endha sambandhamum vaitthukkolla maattaargal. aanaal, yegōvaavin yōsanaigalai purindhukonda piragu, yōsikkum vidhatthai pēdhuru maatrikkondaar. kornēliyuvin alaippai ētrukkondu “endha maruppum therivikkaamal” avar vīttukku pōnaar. (ap. 10:28, 29) avarudaiya vīttil irundhavargalukku nalla seidhiyai sonnaar. adhai kēttu avargal nyaanasnaanam edutthaargal.—ap. 10:21-23, 34, 35, 44-48.
kornēliyu vīttukku pēdhuru pōgiraar (paaraa 7)
8. yegōvaavai pōla yōsikkirōm enbadhai eppadi kaattalaam? (1 pēdhuru 3:8)
8 konja varushatthukku piragu, pēdhuru “orē sindhaiyōdu irungal” endru kristhavargalukku eludhinaar. (1 pēdhuru 3:8-ai vaasiyungal.) orē sindhaiyōdu iruppadharku, yegōvaa eppadi yōsikkiraar enbadhai baibililirundhu katrukkondu, adhēpōl yōsikka vēndum. adhai eppadi seiyalaam? indha udhaaranatthai paarungal: kadavuludaiya arasaangatthukku mudhalidam kodukka vēndum endru yēsu solliyirukkiraar. (mat. 6:33) idhai manadhil vaitthu oru sagōdhararō sagōdhariyō mulunēra sēvai seiya aasaippaduvadhaaga vaitthukkollungal. avarudaiya kurikkōlukku muttukkattaiyaaga edhaiyaavadhu solvadhu sariyaaga irukkumaa? avarai urchaagappadutthi aadharavu kodutthaaldhaanē orē sindhaiyōdu iruppadhai nammaal kaatta mudiyum?!
manatthaalmaiyaaga irungal
9-10. yēsu eppadi romba romba manatthaalmaiyaaga irundhadhai kaattinaar?
9 manatthaalmaiyaaga iruppadhai patri pēdhuruvukkum matra appōsthalargalukkum oru mukkiyamaana paadatthai, thaan irappadharku mundhinanaal raatthiri yēsu sollikkodutthaar. pēdhuruvaiyum yōvaanaiyum anuppi, kadaisi iravu virundhukkaaga ērpaadu seiya solliyirundhaar. podhuvaaga indha maadhiri virundhugalil virundhaaligaludaiya paadhangalai kaluvuvadharkaaga oru paatthiratthaiyum, thundaiyum edutthu vaippaargal. pēdhuruvum yōvaanum idhaiyellaam seidhiruppaargal. aanaal kēlvi ennavendraal, matravargaludaiya paadhangalai kaluvum indha thaalvaana vēlaiyai ippōdhu yaar seiyappōgiraargal?
10 konjamkūda thayangaamal yēsu andha vēlaiyil iranginaar. podhuvaaga, vēlaikkaarargal seigira vēlaiyai yēsu seiya thayaaraanaar. avar thannudaiya mēlangiyai kalatri vaitthuvittu, iduppil oru thundai kattikkondaar. piragu, paatthiratthil thannīr nirappinaar. appōsthalargaludaiya paadhangalai kaluva aarambitthaar. (yōvaa. 13:4, 5) pannirendu pērudaiya paadhangalaiyum kaluva kandippaaga avarukku konja nēram edutthirukkum. avarai kaattikkodukkavirundha yūdhaasin paadhangalaiyum yēsu kaluvinaar. avar evvalavu manatthaalmaiyaaga irundhaar enbadhai ivaiyellaam kaattiyadhu. yēsu seidhadhai paartthu avarudaiya appōsthalargal vaayadaitthu pōnaargal. piragu, yēsu avargalidam porumaiyaaga ippadi sonnaar: “naan ungalukku enna seidhēn endru purindhukondīrgalaa? ennai ‘pōdhagar’ endrum, ‘ejamaan’ endrum nīngal kūppiduvadhu saridhaan. ēnendraal, naan pōdhagardhaan, ejamaandhaan. ejamaanaagavum pōdhagaraagavum irukkira naanē ungal paadhangalai kaluvinēn endraal, nīngalum oruvarudaiya paadhangalai oruvar kaluva vēndum.”—yōvaa. 13:12-14.
pēchil mattum alla, yōsikkira vidhatthilum manatthaalmaiyai kaatta vēndum
11. manatthaalmaiyai katrukkondadhai pēdhuru eppadi kaattinaar? (1 pēdhuru 5:5) (padatthaiyum paarungal.)
11 yēsu kaattiya manatthaalmaiyilirundhu pēdhuru nalla paadatthai katrukkondaar. yēsu paralōgatthukku pōna piragu pēdhuru oru arpudhatthai seidhaar. piraviyilēyē kaal ūnamaaga irundha oru manidhanai avar gunappadutthinaar. (ap. 1:8, 9; 3:2, 6-8) idhai paartthadhum avarai sutri jējē endru gumbal kūdiyadhu. (ap. 3:11) pēr, pugal, padhavi pōndravatrai peridhaaga ninaikkum oru pinnaniyilirundhu pēdhuru vandhirundhaalum, indha samayatthil ellaa pugalaiyum yegōvaavukkum yēsuvukkumē kodutthaar. pēdhuru sonnadhai gavaniyungal: “[yēsuvudaiya] peyardhaan, avarudaiya peyaril naangal vaitthirukkira visuvaasamdhaan, nīngal paarkkira, arindhirukkira indha manushanin kaalgalai balappadutthiyirukkiradhu.” (ap. 3:12-16) kristhavargalukku pēdhuru eludhiya kadidhatthil, manatthaalmaiyai anindhukollungal endru sonnaar. indha vaartthaigal, iduppil thundai kattikkondu yēsu than appōsthalargaludaiya paadhangalai kaluviyadhai namakku nyaabagappadutthugiradhu, illaiyaa?—1 pēdhuru 5:5-aiyum adikkurippaiyum vaasiyungal.
pēdhuru arpudhatthai seidha piragu adharkaana pugalai yegōvaavukkum, yēsuvukkum kodutthaar. naamum pēr, pugal, palanai edhirpaarkkaamal matravargalukku manatthaalmaiyaaga nalladhu seiya vēndum (paaraakkal 11-12)
12. naam eppadi pēdhuru maadhiri thodarndhu manatthaalmaiyai valartthukkollalaam?
12 manatthaalmaiyai valartthukkolvadhan mūlam naam pēdhuruvai pōla nadandhukollalaam. manatthaalmaiyaaga irukkirōm enbadhai nammudaiya pēchil kaattinaal mattum pōdhaadhu, naam yōsikkira vidhatthilum kaatta vēndum. manatthaalmai enbadharku pēdhuru payanpadutthiyirukkira vaartthai, nammai patriyum matravargalai patriyum nam manadhil enna yōsikkirōm enbadhaiyum kurikkiradhu. naam matravargalukku nalladhu seiyumpōdhu, avargaludaiya paaraattai pera vēndum enbadharkaaga adhai seivadhillai. avargalmēlum yegōvaamēlum namakku anbu iruppadhaaldhaan seigirōm. matravargal paarkkiraargalō illaiyō naam yegōvaavukkum, matravargalukkum sandhōshamaaga sēvai seidhaal, manatthaalmaiyaaga irukkirōm enbadhai kaattugirōm.—mat. 6:1-4.
“thelindha butthiyōdu irungal”
13. “thelindha butthiyōdu” iruppadhu endraal enna?
13 “thelindha butthiyōdu” iruppadhu endraal enna? (1 pē. 4:7) thelindha butthiyōdu irukkira oru kristhavar, endha mudivai edutthaalum andha vishayatthai patri yegōvaa enna ninaikkiraar endru yōsippaar. appadippatta oruvar, vaalkkaiyil vēru edhaiyumvida yegōvaavōdu thanakku irukkira bandhamdhaan romba mukkiyam endru ninaippaar. adhumattumalla, thannaiyē romba periya aalaagavō thanakkutthaan ellaam theriyum endrō ninaikka maattaar. valinadatthalukkaaga adikkadi jebam seivadhan mūlam yegōvaavai nambiyiruppadhai kaattuvaar.
14. orusamayam pēdhuru eppadi yegōvaavai saarndhirukkaamal pōivittaar?
14 irappadharku mundhinanaal raatthiri, yēsu thannudaiya sīshargalidam indha echarippai kodutthaar: “indru raatthiri enakku nadakkappōvadhai paartthu nīngal ellaarum ennaivittu ōdippōvīrgal.” aanaal pēdhuru, thaan appadiyellaam seiya vaaippē illai endru romba nambikkaiyōdu irundhaar. “ungalukku nadakkappōvadhai paartthu matra ellaarum ungalaivittu ōdippōnaalum naan ōdippōgavē maattēn!” endru sonnaar. andru raatthiri sīshargal silaridam, “nīngal vilitthirundhu, thodarndhu jebam seiyungal” endra aalōsanaiyaiyum yēsu kodutthaar. (mat. 26:31, 33, 41) indha aalōsanaiyai kēttu, pēdhuru thodarndhu jebam seidhirundhaal... yegōvaavai saarndhu irundhirundhaal... andha raatthiri yēsuvai theriyavē theriyaadhu endru solliyirukka maattaar. dhairiyamaaga, ‘naan avarudaiya sīshar’ endru solliyiruppaar. aanaal, avar appadi seiyavillai. adhai ninaitthu piragu varutthappattaar.—mat. 26:69-75.
15. irappadharku mundhinanaal raatthiri yēsu eppadi thelindha butthiyōdu nadandhukondaar?
15 yēsu yegōvaavai mulumaiyaaga nambiyirundhaar. paribūranaraaga irundhaalum, irappadharku mundhinanaal raatthiri avar thirumba thirumba jebam seivadhan mūlam thelindha butthiyōdu nadandhukondaar. adhanaaldhaan thannidam yegōvaa enna edhirpaartthaarō adhai seivadharkaana dhairiyam avarukku kidaitthadhu. (mat. 26:39, 42, 44; yōvaa. 18:4, 5) yēsu ippadi adikkadi jebam seidhadhai pēdhuru than vaalkkaiyil marandhirukkavē maattaar.
16. thelindha butthiyai valartthukkondadhai pēdhuru eppadi kaattinaar? (1 pēdhuru 4:7)
16 adharku piragu, adikkadi jebam seivadhan mūlam yegōvaavai nambiyirukka pēdhuru katrukkondaar. yēsu uyirtthelundha piragu, pēdhuruvidamum matra appōsthalargalidamum ūliyam seiyum poruppai kodutthaar. andha poruppai seiya, kadavuludaiya sakthi avargalukku kidaikkum endrum sonnaar. aanaal, andha sakthi kidaikkumvarai erusalēmil avargalai kaatthirukka sonnaar. (lū. 24:49; ap. 1:4, 5) kaatthirundha samayatthil pēdhuru enna seidhaar? pēdhuruvum matra kristhavargalum “vidaamal orumanadhōdu jebam seidhukondirundhaargal.” (ap. 1:13, 14) konja kaalatthukku piragu pēdhuru thannudaiya mudhal kadidhatthil, thelindha butthiyōdu irukka solli kristhavargalai urchaagappadutthinaar. adikkadi jebam seidhu yegōvaavai nambiyirukkavum sonnaar. (1 pēdhuru 4:7-vaasiyungal.) avarum yegōvaavai nambiyirukka katrukkondaar, sabaikku thūnaaga aanaar.—galaa. 2:9.
17. namakku iyalbaagavē sila thiramaigal irundhaalum naam edhai thodarndhu seiya vēndum? (padatthaiyum paarungal.)
17 thelindha butthiyōdu irukka vēndum endraal, naam adikkadi jebam seiya vēndum. sila vishayangalai sulabamaaga seidhu mudikkira alavukku namakku thiramaigal irukkalaam; aanaalum adikkadi jebam seiya vēndum enbadhai marandhuvida kūdaadhu. kurippaaga, mukkiyamaana thīrmaanangal edukka vēndiya samayatthil yegōvaavudaiya valinadatthalukkaaga jebam seiya vēndum. ippadi seivadhan mūlam, namakku edhu nalladhu enbadhu avarukkutthaan theriyum endru naam nambuvadhai kaattugirōm.
adikkadi jebam seidhu, yegōvaavaiyē nambiyirukka pēdhuru katrukkondaar. naamum udhavi kēttu adikkadi jebam seiyumpōdhu thelindha butthi iruppadhai kaattuvōm. adhuvum, mukkiyamaana thīrmaanangal edukkumpōdhu! (paaraa 17)a
18. yegōvaa yōsikkira maadhiriyē yōsikka eppadi palagikkollalaam?
18 naam yegōvaavudaiya gunangalai kaattum vidhatthil avar nammai padaitthirukkiraar. adharku naam romba nandriyōdu irukkirōm. (aadhi. 1:26) unmaidhaan, achuppisagaamal yegōvaa maadhiriyē nammaal nadandhukolla mudiyaadhu. (ēsaa. 55:9) irundhaalum pēdhuru seidhadhupōl, yegōvaa maadhiriyē yōsikka nammaalum palagikkolla mudiyum. adhanaal, yegōvaa eppadi yōsikkiraar endru thodarndhu katrukkollalaam. manatthaalmaiyaaga irukkalaam. thelindha butthiyōdu irukkalaam.
paattu 30 en thandhai, en dhēvan, en thōlan!
a padavilakkangal: intarviyūvukkaaga kaatthirukkum oru sagōdhari manadhukkul jebam seigiraar.