velli, navambar 7
konjamkūda sandhēgappadaamal visuvaasatthōdu kēttukkondē irukka vēndum.—yaak. 1:6.
yegōvaa eppōdhumē namakku thunaiyaaga iruppaar. oru anbaana appaavaaga, naam valiyil thudippadhai paartthukkondu avaraal summaa irukka mudiyaadhu. (ēsaa. 63:9) irundhaalum, namakku sōdhanaiyē varaadhapadi avar thadutthu nirutthavum maattaar. sōdhanaigal aatrai pōla alladhu neruppai pōla nammēl paaindhaalum, naam avatrai ‘kadandhu pōga’ avar udhavuvaar. (ēsaa. 43:2) avarukkum namakkum idaiyil irukkira bandhatthai, indha maadhiri sōdhanaigal kedutthuppōda vidavē maattaar. thannudaiya sakthiyai kodutthu prachinaigalai thaangikkolla udhavuvaar. (lū. 11:13; pili. 4:13) adhanaal, sagitthiruppadharkum avarukku eppōdhum unmaiyaaga iruppadharkum namakku enna thēvaiyō avatrai yegōvaa tharuvaar enbadhil nambikkaiyōdu irukkalaam. naam avarai mulumaiyaaga namba vēndum endru yegōvaa edhirpaarkkiraar. (ebi. 11:6) silasamayangalil sōdhanaigal nammai thinaradikkalaam; avai namakku munbaaga oru periya madhilai pōl nirkalaam. appōdhu yegōvaa unmaiyilēyē namakku udhavi seigiraaraa endra sandhēgamkūda vandhuvidalaam. aanaal, kadavuludaiya sakthiyaal eppērppatta ‘madhilaiyum thaanda’ mudiyum endru baibil solgiradhu. (sang. 18:29) adhanaal, sandhēgappaduvadharku badhilaaga mulu visuvaasatthōdu naam yegōvaavidam jebam seiya vēndum. avar kandippaaga nam jebangalukku badhil koduppaar endrum namba vēndum.—yaak. 1:6, 7. w23.11 22 ¶8-9
sani, navambar 8
anbin jvaalai kolundhuvittu erigira thī jvaalai, adhu “yaa”vin jvaalai. paaindhu varum vellamkūda anbin jvaalaiyai anaikka mudiyaadhu. ōdivarum nadhigalkūda anbai aditthu sella mudiyaadhu.—un. 8:6, 7.
unmaiyaana anbu evvalavu alagaaga varnikkappattirukkiradhu! indha vaartthaigal thambadhigalukku oru nambikkaiyai kodukkiradhu: ungalaal unmaiyaana anbai nichayam kaatta mudiyum! kanavanum manaiviyum unmaiyaana anbai kaalamellaam kaattuvaargalaa maattaargalaa enbadhu avargaludaiya kaiyildhaan irukkiradhu. neruppu anaiyaamal erindhukondē irukka vēndumendraal, adharku naam viragai pōttukkondē irukka vēndum. adhai seiyaamal vittuvittaal adhu sīkkiratthil anaindhuvidum. adhēpōl, kanavanukkum manaivikkum idaiyil irukkum anbu aliyaamal irukka vēndumendraal, avargaludaiya uravukku avargal uram pōttukkondē irukka vēndum. silasamayam, andha anbu thanivadhupōl avargalukku theriyalaam. avargalukku pana prachinaiyō... udalnala prachinaiyō... pillaigalai valartthu aalaakkuvadhil ēdhaavadhu prachinaiyō... irundhaal sollavē vēndaam! “‘yaa’vin jvaalai” anaiyaadhapadi paartthukkolla, kanavanum manaiviyum yegōvaavōdu nerukkamaana bandhatthai vaitthukkolla ulaikka vēndum. w23.05 20-21 ¶1-3
nyaayiru, navambar 9
bayappadaadhē.—dhaani. 10:19.
dhairiyamaaga irukka solli nam appaa ammaa namakku sollalaam. aanaal, ēdhōvoru parambarai sotthupōl andha gunatthai avargalaal namakku kodukka mudiyaadhu. dhairiyatthai valartthukkolvadhu oru pudhiya thiramaiyai katrukkolvadhai pōndradhu. sollittharubavar oru vishayatthai eppadi seigiraar enbadhai nandraaga paartthu avarai pōlavē seivadhan mūlam naam oru thiramaiyai katrukkollalaam. adhēpōl, matravargal eppadi dhairiyatthai kaattugiraargal enbadhai nandraaga gavanitthu avargalai pōlavē nadandhukolvadhan mūlam naamum dhairiyatthai valartthukkollalaam. dhaaniyēlai pōlavē kadavuludaiya vaartthaiyai nandraaga therindhu vaitthukkolla vēndum. yegōvaavidam adikkadi manamvittu pēsuvadhan mūlam avarōdu nerukkamaana bandhatthai valartthukkolla vēndum. avar namakku udhavi seivaaraa endru sandhēgappadaamal eppōdhum avarmēl nambikkai vaikka vēndum. appōdhudhaan, nam visuvaasam sōdhikkappadumpōdhu dhairiyatthai kaatta mudiyum. dhairiyamaaga nadandhukolgiravargal matravargaludaiya madhippu mariyaadhaiyai sambaadhippaargal. adhumattumalla, yegōvaavidam nerungivara nalmanam ullavargalukku avargalaal udhavi seiyavum mudiyum. w23.08 2 ¶2; 4 ¶8-9