isravēlai sērndha ulavaaligal, erigō nagaratthukku pōi raagaab endra pennin vīttil thanginaargal. erigōvin raajaavukku indha vishayam therindhuvittadhu. adhanaal, raagaabin vīttukku vīrargalai anuppinaan. udanē, raagaab andha irandu ulavaaligalaiyum thannudaiya vīttin mottaimaadiyil olindhukolla sollivittu, vīrargalai vēru pakkamaaga anuppivittaal. piragu andha ulavaaligalidam, ‘yegōvaa ungalukku thunaiyaaga irukkiraar endrum, nīngal indha dhēsatthai piditthuviduvīrgal endrum enakku theriyum. adhanaal naan kandippaaga ungalukku udhavi seivēn. nīngal en kudumbatthai kaappaatruvīrgal endru dhayavuseidhu enakku satthiyam seidhu kodungal’ endru kēttaal.

adharku andha ulavaaligal, ‘ungal vīttil irukkira yaarukkumē endha aabatthum varaadhu’ endru satthiyam seidhu kodutthaargal. adhōdu, ‘ungal vīttu jannalil oru sivappu kayitrai katti thongavidungal. appōdhu ungal vīttil irukkira ellaarum kaappaatrappaduvaargal’ endrum sonnaargal.

raagaab thannudaiya vīttu jannalil oru kayitrai katti andha ulavaaligalai irakkivittaal. avargal malaippagudhikku pōi mūndru naatkal olindhukondaargal. piragu, yōsuvaavidam pōnaargal. adharku piragu, isravēlargal yōrdhaan aatrai kadandhu andha dhēsatthai pidikka thayaaraanaargal. erigōdhaan avargal pidittha mudhal nagaram. dhinamum andha nagaratthai oru dhadavai sutri vara vēndum, ippadi aaru naatkalukku seiya vēndum endru yegōvaa avargalidam sonnaar. ēlaavadhu naalil, avargal ēlu dhadavai andha nagaratthai sutri vandhaargal. piragu, gurumaargal ekkaalangalai ūdhinaargal. isravēl vīrargal bayangaramaaga katthinaargal. udanē, erigōvin madhilsuvar idindhu vilundhadhu! aanaal, madhilsuvarin mēl irundha raagaabin vīdu mattum idindhu vilaamal appadiyē irundhadhu. raagaab yegōvaamēl nambikkai vaitthadhaal, avalum avaludaiya vīttil irundhavargalum kaappaatrappattaargal.

erigōvai patriya seidhi kaanaanil irundha matra dhēsangalukku paraviyadhu. avatrin raajaakkal ondrusērndhu isravēlargalukku edhiraaga sandai pōda mudivu seidhaargal. aanaal, gibiyōniyargal vitthiyaasamaana oru thittatthai pōttaargal. avargal kilindhupōna palaiya udaigalai pōttukkondu yōsuvaavidam vandhaargal. avaridam, ‘naangal romba dhūratthilirundhu varugirōm. yegōvaavai patriyum, egipthilum mōvaabilum avar ungalukku udhavi seidhadhai patriyum kēlvippattōm. engalai thaakka maattīrgal endru dhayavuseidhu satthiyam seidhu kodungal, naangal ungalukku vēlaikkaarargalaaga iruppōm’ endru sonnaargal.

avargal sonnadhai yōsuvaa nambinaar. adhanaal, avargalai thaakka pōvadhillai endru satthiyam seidhaar. mūndru naatkalukku piragudhaan, avargal romba dhūratthilirundhu varavillai enbadhu avarukku theriyavandhadhu. avargal kaanaanilirundhu vandhirundhaargal. yōsuvaa avargalidam, ‘ēn engalidam poi sonnīrgal?’ endru kēttaar. adharku avargal, ‘engalukku bayamaaga irundhadhu! ungal kadavulaagiya yegōvaa ungalukkaaga sandai pōdugiraar endru engalukku theriyum. dhayavuseidhu engalai kondruvidaadhīrgal!’ endru sonnaargal. avargalukku satthiyam seidhu kodutthirundhadhaal yōsuvaa avargalai uyirōdu vittuvittaar.

idhaiyellaam kēlvippattadhum, kaanaanai sērndha aindhu raajaakkal thangal padaigalōdu gibiyōniyargalai thaakka vandhaargal. avargalai kaappaatruvadharkaaga yōsuvaavum avarudaiya padaivīrargalum raatthiri muluvadhum nadandhu pōnaargal. adutthanaal kaalaiyilēyē pōr seiya aarambitthaargal. kaanaaniyargal naalaappakkamum sidhari ōdinaargal. avargal ōdiya pakkamellaam, yegōvaa avargalmēl periya periya aalangattigalai vaanatthilirundhu vila vaitthaar. piragu yōsuvaa, sūriyanai asaiyaamal nirka vaikkumpadi yegōvaavidam kēttaar. idharku mun sūriyan indha maadhiri nindradhē illaiyē. piragu ēn yōsuvaa yegōvaavidam ippadi seiya sonnaar? ēnendraal, yegōvaamēl yōsuvaavukku nambikkai irundhadhu. avar kēttapadiyē, oru naal muluvadhum sūriyan appadiyē nindradhu. kaanaanai sērndha raajaakkalaiyum avargaludaiya padaigalaiyum isravēlargal thōrkadikkumvarai sūriyan maraiyavē illai.