vaalkkaiyum ūliyamum kūttatthukku thayaarikka thēvaiyaana thagavalgal
© 2025 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
navambar 3-9
baibilil irukkum pudhaiyalgal unnadhappaattu 1-2
oru unmaiyaana kaadhal kadhai
w15 1/15 pa. 30 paaraa. 9-10
kaalamellaam anbu kaatta mudiyumaa?
9 yegōvaavai vanangugira oru kanavanum manaiviyum kalyaanatthai verumanē oru oppandhamaaga ninaippadhu illai. kaalamellaam sērndhu irukka vēndiya oru bandhamaaga ninaikkiraargal. avargal oruvaraiyoruvar uyiraaga nēsikkiraargal, unmaiyaana anbai kaattugiraargal. unmaiyaana anbu endraal enna? matravargalidam naam kaattugira suyanalamillaadha anbaa? (1 yō. 4:8) kudumbatthil iruppavargalidam naam kaattugira anbaa? nanbargalidam kaattugira anbaa? (yōvaa. 11:3) kaadhalargal oruvarukkoruvar kaattugira anbaa? (nīdhi. 5:15-20) indha naalu vagaiyaana anbum kalandhadhudhaan kanavan manaivikkul irukkira unmaiyaana anbu. kanavanum manaiviyum evvalavu vēlaiyaaga irundhaalum sari, avargal pēsugira vidhatthilum nadandhukolgira vidhatthilum indha unmaiyaana anbai kaatta vēndum. sila kalaachaarangalil, kalyaanatthirku piragudhaan kanavanum manaiviyum palagavē aarambikkiraargal. avargal pēsi palagi oruvarai oruvar purindhukollumpōdhu avargalukkul irukkira anbu valarum. andha anbai avargal velippadaiyaaga solla vēndum. appadi sonnaaldhaan, avargalukkul irukkira nerukkam innum adhigamaagum. thirumana bandhamum balappadum.
10 ungal manadhil pongi varum anbaiyum paasatthaiyum manamvittu velippadaiyaaga solvadhaal innoru nanmaiyum irukkiradhu. adhaavadhu, eppadippatta sūlnilaiyilum ungal manatthunai ungalukku unmaiyaaga iruppaar, andha sūlēmiya pennai pōlavē! andha pen thannudaiya kaadhalanukku unmaiyaaga irundhaal. saalomōn avalai mayakka ninaitthu ‘thanga aabaranangalai’ ellaam kodutthaar. adhumattumaa, ‘chandhiranaippōl alagaagavum, sūriyanaippōl pragaasamaagavum’ irukkiraal endru saalomōn avalai pugalndhaar. (un. 1:9-11; 6:10) aanaal, andha sūlēmiya pen avaludaiya manadhai maatrikkollavē illai. kaadhalanai pirindhu irundhaalum avalaal eppadi avanukku unmaiyaaga irukka mudindhadhu? andha samayatthil endha vishayangal avaludaiya manadhirku aarudhalaaga irundhadhu? (unnadhappaattu 1:2, 3-ai vaasiyungal.) kaadhalai velippaduttha avan sonna anbu vaartthaigalai aval yōsitthu paartthaal. adhu avalukku evvalavu sandhōshatthai kodutthadhu endru ninaitthu paartthaal. avalukku adhu ‘dhraatcharasatthai paarkkilum inbamaai’ irundhadhu. ‘parimala thailatthai,’ adhaavadhu manamvīsum enneiyai, thalaikku vaikkumpōdhu adhu idhamaaga iruppadhu pōl avan sonna vaartthaigal aval manadhirku aarudhalaaga irundhadhu. (sang. 23:5; 104:15) idhai pōlavē oru kanavanum manaiviyum avargalukkul irukkira anbaiyum paasatthaiyum velippadaiyaaga solla vēndum. appōdhudhaan, avargalukkul irukkira anbu adhigamaagum. andha anbaana vaartthaigal manadhil pasumaiyaaga irukkumpōdhu, avargaludaiya anbu kaalamellaam kuraiyaamal irukkum.
pudhaiyalgalai thōndi edungal
w15 1/15 pa. 31 paaraa 11
kaalamellaam anbu kaatta mudiyumaa?
11 saalomōn raajaa evvalavō muyarchi seidhum, andha pennukku avarmēl konjamkūda kaadhal varavillai. adhanaaldhaan aval aranmanaiyil irundha pengalidam, ‘kaadhalai thatti eluppaadhīr; naanē virumbumvarai adhai thatti eluppaadhīr’ endru urudhiyaaga sollivittaal. (un. 2:7; 3:5, podhu molipeyarppu) kalyaanam panna ninaikkiravargal, indha sūlēmiya pennidam irundhu enna katrukkollalaam? yaarai vēndum endraalum kaadhalikkalaam, kalyaanam seidhukollalaam endru ninaikkaadhīrgal. ungalukku ētra oru nabar kidaikkum varai porumaiyaaga irungal. appōdhudhaan andha nabarai, ungalaal unmaiyaaga nēsikka mudiyum.
navambar 10-16
baibilil irukkum pudhaiyalgal unnadhappaattu 3-5
manam alagaaga iruppadhudhaan mukkiyam
w15 1/15 pa. 30 paaraa 8
kaalamellaam anbu kaatta mudiyumaa?
8 indha kaadhalargal avargaludaiya alagai mattumē pugalndhu pēsikkondu irundhaargalaa? illai. avargal irandu pēridam irundha nalla gunangalaiyum pugalndhu pēsikkondu irundhaargal. avanudaiya kaadhali matravargalidam romba anbaaga, kanivaaga pēsinaal. (unnadhappaattu 4:7, 11-ai vaasiyungal.) adhanaaldhaan andha kaadhalan, “un udhadugalilirundhu thēn olugugiradhu, un naavinkīl thēnum paalum irukkiradhu” endru sonnaan. aval pēsina vaartthaigal paalum thēnum pōl suvaiyaaga, inimaiyaaga irundhadhu. “nī pūrana rūbavadhi; unnil paluthondrumillai” endru andha mēippan sonnaan. adhaavadhu, aval romba alagaagavum endha kuraiyum illaamal iruppadhaagavum sonnaan. avan, than kaadhaliyin alagai mattumalla, avalidam irundha inimaiyaana gunangalaiyum pugalvadharkaagatthaan ippadi sonnaan.
w00 11/1 pa. 11 paaraa 17
olukka suttham—kadavulin kannōttatthil
17 utthamatthai kaatthavargalil mūndraam munmaadhiri sūlēmiya pen. ilamaiyum alagumulla aval, oru ilam mēippanin ullatthai mattumalla selva sirappu petra saalomōn arasanudaiya ullatthaiyum kavarndhaal. unnadhappaattil sollappattirukkum alagiya kadhai muluvadhum, sūlēmiya pen karpullavalaaga irundhu, thannai sutriyirundhavargalin madhippai sambaadhitthadhaagavē pēsappadugiraal. saalomōnai aval ērka maruttha pōdhilum, avaludaiya kadhaiyai padhivu seiyumpadi avar kadavulaal ēvappattaar. aval nēsittha mēippanum avaludaiya karpulla nadatthaiyai madhitthaan. sūlēmiya pen ‘adaikkappatta thōttam’ pōla irundhadhaagakkūda orumurai nayamaaga kūrinaan. (unnadhappaattu 4:12) pandaiya isravēlil, alagiya thōttangalil palvagaiyaana suvaiyūttum kaaigarigalum, narumanam vīsum malargalum, gambīramaaga kaatchiyalikkum marangalum niraindhu kaanappattana. appadippatta thōttangalai sutri vēli alladhu suvar amaikkappattirukkum. pūtti vaikkappadum oru vaayil valiyaagavē adhanul sella mudiyum. (ēsaayaa 5:5) andha mēippanin paarvaiyil andha sūlēmiya pennin olukka thūimaiyum nalinamum appērppatta elil konjum ariyadhōr thōttatthai pōndradhē. aval karpil sirandhu vilanginaal. avaladhu menmaiyaana paasa unarchigal avaludaiya varungaala kanavanukku mattumē sondhamaanadhaagum.
g04 12/22 pa. 9 paaraa. 2-5
manam alagaaga iruppadhudhaan unmaiyaana alagu
nam manam alagaaga irundhaal matravargalukku nammai pidikkum. jaarjinaa enbavarukku kalyaanam aagi patthu varushangalukkumēl aagiradhu. avar ippadi solgiraar: “ivvalavu varushangal en kanavar ennidam nērmaiyaaga unmaiyaaga irundhirukkiraar. adhudhaan enakku avaridam romba piditthadhu. adhaivida enakku piditthadhu, avar eppōdhum kadavulukku pidittha maadhiri vaala vēndum endru ninaippadhudhaan. adhanaal avar ennidam anbaaga paasamaaga nadandhukolgiraar. avar ēdhaavadhu mudivu eduppadharku munbu ennidam adhai patri kētpaar. avar ennai romba madhikkiraar enbadhai idhu kaattugiradhu. avarukku ennai romba pidikkum endru enakku theriyum.”
daaniyēl enbavarukku 1987-il kalyaanam aanadhu. avar ippadi solgiraar: “en manaivi enakku eppōdhumē alagudhaan. aval paarppadharku alagaaga iruppadhu mattumalla, avalidam irukkum nalla gunangalaaldhaan enakku avalai romba pidikkum. aval eppōdhum matravargalai patri yōsippaal. avargalai sandhōshappadutthugira maadhiri nadandhukolvaal. avalidam arumaiyaana nalla gunangal niraiya irukkindrana. avalōdu irukkumpōdhu enakku eppōdhumē sandhōshamaaga irukkum.”
alagai mattumē paarkkum indha ulagatthil, naam adhaiyum thaandi oruvarudaiya manam alagaaga irukkiradhaa enbadhai paarkka vēndum. indha ulagam edhirpaarkkira alagai yaaraalum ettippidikka mudiyaadhu. andha alagu avvalavu mukkiyamum kidaiyaadhu. aanaal, nalla gunangalai nam ellaaraalum valartthukkolla mudiyum. adhudhaan unmaiyaana alagu. baibil ippadi solgiradhu: “vasīgaram poiyaanadhu, alagum vīnaanadhu, aanaal, yegōvaavukku bayandhu nadakkira pendhaan pugalappaduvaal.” adhēnēram ippadi echarikkiradhu: “butthiyillaamal nadakkira alagaana pen, pandriyin mūkkil irukkira thanga mūkkutthipōl irukkiraal.”—nīdhimoligal 11:22; 31:30.
“idhayatthil maraindhirukkira amaidhiyum saanthamumaana gunamdhaan ungalukku aliyaadha alangaaramaaga irukka vēndum. adhudhaan kadavuludaiya paarvaiyil migavum madhippulladhu” endrum baibil solgiradhu. (1 pēdhuru 3:4) paarppadharku alagaaga iruppadhaivida manam alagaaga iruppadhudhaan romba mukkiyam. indha alagai kandippaaga nammaal ettippidikka mudiyum.
pudhaiyalgalai thōndi edungal
w06 11/15 pa. 18 paaraa 4
saalomōnin unnadhappaattu butthagatthilirundhu sirappu kurippugal
2:7; 3:5—“velimaangalmēlum veliyin maraigalmēlum” ēn arasavai pengal aanaikku utpadutthappadugiraargal? maangalum maraigalum alagukkum midukkukkum peyarpōnavai. sollappōnaal, arasavai pengal thannudaiya kaadhalai thatti eluppaadhirukkumpadi alagum midukkumulla ellaavatrin pērilum andha sūlēmiya pen avargalai aanaikku utpadutthugiraal.
navambar 17-23
baibilil irukkum pudhaiyalgal unnadhappaattu 6–8
madhilaaga irungal, kadhavaaga irukkaadhīrgal!
it “unnadhappaattu” paaraa 11
unnadhappaattu
sūlēmiya pennin oru annan, “namakku oru thangai irukkiraal. avalukku maarbugal illai. avalai yaaraavadhu pen kēttu varumpōdhu naam enna seivōm?” endru sonnaar. (un 8:8) adharku innoru annan, “aval oru madhilaaga irundhaal, avalmēl velli kotthalam amaippōm. aval oru kadhavaaga irundhaal, avalmēl dhēvadhaaru palagai adippōm” endru badhil kodutthaar. (un 8:9) sūlēmiya pen romba urudhiyaaga irundhaal, olukkanketta aasaigalai edhirtthu nindraal, kaadhalanukku unmaiyaaga irundhaal, aval eduttha mudivai anaavasiyamaaga maatrikkollavē illai. (un 8:6, 7, 11, 12) adhanaaldhaan, avalaal ippadi solla mudindhadhu: “naan madhildhaan, en maarbugal kōburampōl irukkindrana. en manadhil amaidhi kudikondirukkiradhu, ennavar adhai arindhirukkiraar.”—un 8:10.
yp pa. 188 paaraa 2
vivaagatthukku munnaana paaluravu patri enna?
iruppinum, karpudaimaiyai kaatthu varuvadhu baadhagamaana vilaivugalai thavirppadhil ōr ilam nabarukku udhavuvadhai kaattilum adhigatthai seigiradhu. thannudaiya aan snēgidhanukkaana ūkkamaana anbin matthiyilum karpudaiyavalaaga thannai vaitthukkonda ōr ilam pennai patri baibil solgiradhu. adhan vilaivaaga aval perumidhatthudan ivvaaru sollakkūdiyavalaaga irundhaal: “naan madhildhaan, en sthaanangal kōburangal.” aval olukkakkēdu endra alutthatthaal elidhil ‘thirandhidum’ ōr ‘ūsal kadhavu’ alla. olukkarīdhiyaaga, aval anuga mudiyaadha kōburangalai konda oru kōttaiyin ērikkudhikka mudiyaadha madhilai pōndru nirkiraal. aval “karpullaval” endru solvadharku thagudhiyullaval. thannudaiya varungaala kanavanai patri avalaal ippadi solla mudiyum: “avanudaiya kangalil kadaatcham peralaanēn.” avaludaiya sondha mana samaadhaanamē avargal iruvarukkidaiyē irukkum mananiraivukku udhaviyadhu.—saalomōnin unnadhappaattu 6:9, 10, NW; 8:9, 10.
sūlēmiya pennai pinpatrungal
andha ilam sūlēmiya pen urudhiyaaga, oru “madhil” pōla irundhaal. (un 8:4) kaadhal vishayatthil thelivaaga yōsippadhu romba mukkiyam enbadhai aval nandraaga purindhu vaitthirundhaal. adhanaaldhaan avaludaiya thōligalidam, “enakku aanaiyittu kodungal. kaadhal aasai enakkul thaanaagavē malarumvarai adhai nīngal thattiyeluppa kūdaadhu” endru sonnaal. (un 8:10) unarchivasappattaal thelivaaga yōsikka mudiyaadhu enbadhai aval purindhuvaitthirundhaal. thanakku porutthamillaadha oruvarai kaadhalikka solli matravargal thannai kattaayappadutthalaam enbadhaiyum avaludaiya unarchigalēkūda avalai thelivaaga yōsikkavidaamal seidhuvidalaam enbadhaiyum purindhuvaitthirundhaal.
sūlēmiya pennai pōlavē nīngalum kaadhalai patri sariyaaga purindhuvaitthirukkirīrgalaa? ungal idhayam solvadhai kētkaamal ungal manam solvadhai kētkirīrgalaa? (nīdhimoligal 2:10, 11) nīngal kaadhalikka redi aavadharku munbē matravargal ungalai kaadhalikka solli kattaayappadutthalaam. illaiyendraal, ungalukkē andha maadhiri aasaigal varalaam. oru paiyanum ponnum kai kōrtthu nadappadhai paarkkumpōdhu ungalukkum adhē maadhiri irukka vēndum endru thōndrugiradhaa? baibilai nambaadha oruvarai ētrukkolla vēndum endru ninaikkirīrgalaa? kaadhal vishayatthil sūlēmiya pen nyaanamaaga, thelivaaga yōsitthaal. ungalaalum adhē maadhiri seiya mudiyum!
pudhaiyalgalai thōndi edungal
w15 1/15 pa. 29 paaraa 3
kaalamellaam anbu kaatta mudiyumaa?
3 unnadhappaattu 8:6-ai vaasiyungal. anbai, “kadum jūvaalai, [adhaavadhu, yaavin jūvaalai, NW]” endru indha paattu solgiradhu. adhan arttham enna? yegōvaavidam irukkum miga mukkiyamaana gunamē anbudhaan. avarai pōlavē nammaiyum padaitthiruppadhaal, nammaalum matravargalmīdhu anbu kaatta mudigiradhu. (aadhi. 1:26, 27) aadhaamai padaitthadharku piragu, yegōvaa ēvaalai padaitthaar. alagaana ēvaalai paartthadhum, aadhaamukku avalmīdhu kaadhal vandhadhu. avalai paarttha sandhōshatthil, oru kaadhal paattai paadinaar. aadhaamudaiya elumbil irundhudhaan yegōvaa ēvaalai padaitthaar. adhanaal, ēvaalum aadhaamai romba nēsitthaal. (aadhi. 2:21-23) oru aanaiyum pennaiyum padaikkumpōdhē avargal oruvaraiyoruvar unmaiyaaga nēsikkum vidhatthil, kaalamellaam anbu kaattum vidhatthildhaan yegōvaa padaitthirukkiraar.
navambar 24-30
baibilil irukkum pudhaiyalgal ēsaayaa 1-2
“kutratthukkumēl kutram” seidhavargalukku nambikkai
ip-1 pa. 14 paaraa 8
appaavum adangaa pillaigalum
8 yūdhaa dhēsatthaaridam kadum sorkalaal ēsaayaa thodarndhu seidhiyai therivikkiraar: “aiyō, paavamulla jaadhiyum, akkiramatthaal baaranjumandha janamum, pollaadhavargalin sandhadhiyum, kēdu undaakkugira putthirarumaayirukkiraargal; karttharai [“yegōvaavai,” NW] vittu, isravēlin parisuttharukku kōbamundaakki, pinvaangippōnaargal.” (ēsaayaa 1:4) ganamaana baaratthai pōla alutthum alavukku dhunmaarkka seyalgal perugalaam. aabiragaamin naalil sōdhōm gomōraavin paavangal ‘migavum baaramaayirundhadhaaga’ yegōvaa vivaritthaar. (aadhiyaagamam 18:20, NW) ippōdhu, yūdhaa janangaludaiya vishayatthilum idhu pōlavē sambavikkiradhu. ēnenil ‘akkiramatthaal baaranjumandha janam’ ena ēsaayaa ivargalai kurippidugiraar. adhōdu, ‘pollaadhavargalin sandhadhi, kēdu undaakkugira putthirar’ ena avargalai alaikkiraar. aam, yūdhēyargal adangaadha pillaigalai pōla irukkiraargal. avargal “pinvaangippōnaargal,” alladhu niyū rivaisd stēndard varshan solgirapadi, thangaludaiya thagappanidam vaitthirundha bandhatthai ‘mutrilum muritthukkondaargal.’
ip-1 pa. 28-29 paaraa. 15-17
“vaarungal, ippoludhu naam valakkaaduvōm”
15 yegōvaavin dhoni ippoludhu innum adhiga kanivaagavum irakkamaanadhaagavum irukkiradhu. “valakkaaduvōm vaarungal endru kartthar [“yegōvaa,” NW] sollugiraar; ungal paavangal sivērendrirundhaalum uraindha malaiyai pōl venmaiyaagum; avaigal ratthaambara sivappaayirundhaalum panjai pōlaagum.” (ēsaayaa 1:18) indha alagiya vasanatthin aarambatthil vidukkappadum alaippu adikkadi thavaraaga purindhukollappadugiradhu. udhaaranamaaga, dha niyū inglish baibil solgiradhu: “naam vaadhaaduvōm,” adhaavadhu irudharappinarum otthuppōvadharku vittukkodukka vēndum enbadhupōla molipeyarkkiradhu. aanaal appadiyalla! kalagatthanamikka, maaimaalamaana janangalōdu konda seyal thodarbugalil yegōvaavai thulikūda kuraikūra mudiyaadhu. (ubaagamam 32:4, 5) indha vasanam, sama andhasthil iruppavargal oruvarukkoruvar vittukkodutthu pōvadhu pōndra uraiyaadalai patri pēsuvadhillai, aanaal nīdhiyai nilainaattuvadharku valakkaaduvadhai patri pēsugiradhu. nīdhimandra valakkirku varumpadi yegōvaa isravēlaridam savaalviduvadhai pōlavē idhu irukkiradhu.
16 idhu kiliyūttuvadhaaga irukkalaam, aanaal yegōvaa karunaiyum irakkamum niraindha nyaayaadhibadhi. avarudaiya mannikkum thiramai īdinaiyatradhu. (sangīdham 86:5, NW) ‘sivērendra’ isravēlarin paavangalai avar maatthiramē ‘uraindha malaiyai pōla venmaiyaakki’ sutthigarikka mudiyum. endha manidha muyarchiyō sattangalō sambiradhaayangalō baligalō jebangalō paavatthin karaiyai nīkka mudiyaadhu. yegōvaavin mannippē paavatthai kaluva mudiyum. ippadippatta mannippai thaam vaikkum nibandhanaigalin adippadaiyil, adhaavadhu irudhayappūrvamaana, unmaiyaana mananthirumbudhalin adippadaiyil kadavul tharugiraar.
17 idhu avvalavu mukkiyamaaga iruppadhaal, paavam ‘ratthaambara sivappil’ irundhaalum saayamētrappadaadha pudhiya ven panjai pōlaagum endru yegōvaa thirumbavum kavidhai nadaiyil solgiraar. naam ullappūrvamaaga mananthirumbinaal, nammudaiya paavangalai, vinaimaiyaana paavangalaiyumkūda, avarē mannikkiravar enbadhai naam arindhukollumpadi yegōvaa virumbugiraar. thangaludaiya vishayatthil idhu unmai enbadhai nambuvadharku kashtamaaga kaanbavargal manaasēyin udhaaranatthai sindhitthu paarppadhu nalladhu. avar pala varushangalaaga bayangaramaana paavam seidhuvandhaar. irundhaalum, mananthirumbiyadhaal mannikkappattaar. (2 naalaagamam 33:9-16) naamanaivarum, vinaimaiyaana paavangal seidhavargalumkūda, avarōdu ‘valakkaada’ mudiyaadha alavukku kaalam kadandhuvidavillai enbadhai ariyumpadi yegōvaa virumbugiraar.
pudhaiyalgalai thōndi edungal
ip-1 pa. 39 paaraa 9
yegōvaavin aalayam manimagudamaagiradhu
9 aanaal indraikku karkalaal kattappatta aalayatthai konda oru malaiyil kadavuludaiya janangal kūdivaruvadhillai. po.sa. 70-il yegōvaavin aalayam rōma sēnaigalaal alikkappattadhu. adhu mattumalla, erusalēmil irundha aalayamum adharku munbirundha aasarippu kūdaaramum oru padamaagavē irundhana enbadhai appōsthalan pavul thelivaakkinaar. aagavē, avai aavikkuriya karutthil meimaiyadaiyum magatthaana ondrai, adhaavadhu ‘manusharaal alla, [yegōvaavaal] sthaabikkappatta meiyaana kūdaaratthai’ pradhinidhitthuvam seidhana. (ebireyar 8:2) yēsu kristhuvinudaiya kiraya baliyin adippadaiyil yegōvaavai vananguvadharku avarai anugum ērpaadē indha aavikkuriya kūdaaram. (ebireyar 9:2-10, 23) idharku isaivaaga, ēsaayaa 2:2-il kurippidappadum “yegōvaavin aalayamaagiya malai,” nammudaiya naalil yegōvaavin thūya vanakkam manimagudamaaga thigalvadhai padamaaga sittharitthu kaattugiradhu. andru isravēlar erusalēm aalayatthil kūdivandhadhu pōla, indru thūya vanakkatthai thaluvugiravargal endhavoru thanippatta idatthilum kūdivaruvadhillai; maaraaga, avargal ondrupatta vanakkatthil kūdivarugiraargal.
disambar 1-7
baibilil irukkum pudhaiyalgal ēsaayaa 3-5
makkal thanakku kīlppadiya vēndum endru edhirpaarkkum urimai yegōvaavukku irukkiradhu
ip-1 pa. 73-74 paaraa. 3-5
unmaiyatra dhraatchatthōttatthirku aiyō!
3 indha uvamaiyai ēsaayaa unmaiyilēyē paattaaga paadugiraarō illaiyō, adhu nichayam kētpavargalin gavanatthai īrkkiradhu. dhraatchatthōttatthai amaikkum vēlaiyai kuritthu perumbaanmaiyar arindhirukkindranar. aagavē ēsaayaavin vivarippu thathrūbamaagavum edhaartthamaagavum irukkiradhu. indrupōl andraiya dhraatcha thōttakkaarargal dhraatcha vidhaigalai vidhaikkavillai. maaraaga, “narkula,” adhaavadhu uyardhara ‘dhraatchakkodiyai’—matroru dhraatchakkodiyin oru kilaiyai—nattanar. “magaa selippaana mēttilē” indha dhraatchatthōttam amaikkappaduvadhu miga poruttham. ēnenil angu adhu selikkum.
4 kadinamaaga ulaitthaaldhaan dhraatchatthōttam nangu kani kodukkum. thōttatthin sondhakkaarar nilatthai ‘kotthivittu karkalai porukki’ erindhadhaaga ēsaayaa vivarikkiraar. migundha siramamedutthu paadupada vēndiya vēlai idhu! oruvēlai adhilulla periya karkalai ‘kōburam katta’ avar payanpadutthiyirukkalaam. pandaiya kaalangalil, appadippatta kōburangalil kaavarkaarar nindru payirgalai thirudargalidamirundhum mirugangalidamirundhum kaatthanar. sondhakkaarar, dhraatcha thōttatthai sutri oru karchuvaraiyum kattugiraar. (ēsaayaa 5:5, NW) idhu podhuvaaga, atthiyaavasiyamaana mērparappu man arikkappadaadhapadi kattappattadhu.
5 dhraatchatthōttatthai paadhugaakka sondhakkaarar ivvalavu kadinamaaga ulaitthirukka, adhu kanithara vēndumena edhirpaarppadharku avarukku sagala urimaiyum undu. indha edhirpaarppudan avar ōr aalaiyai amaikkiraar. aanaal edhirpaartthapadi aruvadai seiya mudigiradhaa? illai, dhraatchatthōttam kasappaana palangalai tharugiradhu.
ip-1 pa. 76 paaraa. 8-9
unmaiyatra dhraatchatthōttatthirku aiyō!
8 dhraatchatthōttatthin sondhakkaararaana yegōvaavai ‘en nēsar’ ena ēsaayaa alaikkiraar. (ēsaayaa 5:1) kadavulōdu avvalavu anniyōnniyamaaga iruppadhaalēyē ēsaayaa indha padhatthai ubayōgikkiraar. (oppiduga: yōbu 29:4; sangīdham 25:14; NW.) aanaalum kadavul tham ‘dhraatchatthōttatthin’ mīdhu—avar ‘natta’ dhēsatthin mīdhu—vaitthirukkum anbirku pakkatthil, thīrkkadharisi kadavulmīdhu vaitthirukkum anbu ondrumē illai.—oppiduga: yaatthiraagamam 15:17; sangīdham 80:8, 9.
9 yegōvaa tham makkalai kaanaan dhēsatthil ‘natti’ thamadhu sattathittangalai kodutthaar. matra dhēsangalaal karaipadaadhirukkumpadi ivai oru suvarpōla avargalai kaatthana. (yaatthiraagamam 19:5, 6; sangīdham 147:19, 20; ebēsiyar 2:14) mēlum, nyaayaadhibadhigalaiyum aasaariyargalaiyum thīrkkadharisigalaiyum niyamitthu avargal mūlam yegōvaa pōdhanai alitthaar. (2 raajaakkal 17:13; malkiyaa 2:7; appōsthalar 13:20) isravēl dhēsam edhirigalin padaigalaal achurutthappatta pōdhu avar mītpargalai eluppinaar. (ebireyar 11:32, 33) aagavē, “naan en dhraatcha thōttatthirkena seiyaadha vēlaiyondrumillaiyē, ini seivadhenna?” (dhi.mo.) endra nyaayamaana kēlviyai kētkiraar.
w06 6/15 pa. 18 paaraa 1
‘indha dhraatchai chediyai gavanitthu kollum’!
“kasappaana palangalai” alladhu kettuppōna, kaattu palangalai thandha dhraatchai thōttatthirku ‘isravēl vamsatthaarai’ ēsaayaa oppittaar. (ēsaayaa 5:2, 7) payiridappadum dhraatchaiyaivida kaattu dhraatchai migavum siriyadhaaga irukkum; adhan vidhaiyē palatthil perumpagudhiyai aakkiramippadhaal sadhaippatru kuraivaaga irukkum. kaattu dhraatchaigal madhu edukkavum payanpadaadhu, avatrai saappidavum mudiyaadhu. nīdhikku badhilaaga anīdhiyai pirappittha visuvaasadhrōga dhēsatthirku adhu evvalavu porutthamaana adaiyaalam! indha mōsamaana vilaichalukku dhraatchai chediyai naattiyavar kaaranamalla. andha dhēsam palan tharuvadharkaaga thammaal mudindha ellaavatraiyum yegōvaa seidhirundhaar. ‘naan en dhraatchai thōttatthirkaaga seiyaadha endha vēlaiyai adharku ini seiyalaam?’ endru avar kēttaar.—ēsaayaa 5:4.
w06 6/15 pa. 18 paaraa 2
‘indha dhraatchai chediyai gavanitthu kollum’!
isravēl enum dhraatchai chedi palan tharavillai enbadhaal thamadhu makkalai sutrilum kattiyirundha paadhugaappu suvarai thaamē udaikkappōvadhaaga yegōvaa echaritthaar. adaiyaala artthamulla thamadhu dhraatchai chediyin kodigalai avar iniyum vettividamaattaar, adhan mannaiyum kotthividamaattaar. dhraatchai chedigalukku migavum avasiyamaana vasandhakaala malai iniyum peiyaadhu, mutchedigalum kalaigalum dhraatchai thōttam muluvadhaiyum aakkiramikkum.—ēsaayaa 5:5, 6.
pudhaiyalgalai thōndi edungal
ip-1 pa. 80 paaraa. 18-19
unmaiyatra dhraatchatthōttatthirku aiyō!
18 pūrva isravēlil ellaa nilamum yegōvaavirkē sondhamaaga irundhadhu. ovvoru kudumbatthirkum kadavul nilatthai odhukkiyirundhaar. adhai avargal vaadagaikku alladhu kutthagaikku kodukkalaam, aanaal orupōdhum ‘nirandharamaaga vitruvida’ kūdaadhu. (lēviyaraagamam 25:23, NW) indha sattam, nilatthinmīdhu oruvarē ēgabōga urimai kolvadhai thadutthadhu. kudumbangal parama ēlaigal aavadhaiyum thavirtthadhu. irundhaalum yūdhaavilirundha silar, pēraasaiyin kaaranamaaga, sotthu sambandhappatta kadavuludaiya sattangalai mīrinar. mīgaa ivvaaru eludhinaar: “vayalgalai ichitthu paritthukkondu, vīdugalai ichitthu edutthukkondu, purushanaiyum avan vīttaiyum, manushanaiyum avan sudhandharatthaiyum odukkugiravargalukku aiyō!” (mīgaa 2:2) nīdhimoligal 20:21 ivvaaru echarikkiradhu: “aarambatthilē thuridhamaaga [“pēraasaiyaal,” NW] kidaittha sudhandharam mudivilē aasīrvaadham peraadhu.”
19 indha pēraasaikkaarar thagaadha muraiyil petra selvatthai parikkappōvadhaaga yegōvaa vaakkurudhi alikkiraar. ivargal achurutthi kaippatriya vīdugal “kudiyillaadhirukkum.” ivargal pēraasaiyōdu paritthukkonda nilangal valakkatthirkum vegu kuraivaana vilaichalē tharum. eppadi, eppōdhu indha saabam niraivērum enbadhu thittavattamaaga kurippidappadavillai. oruvēlai andha thīrkkadharisanam—adhan sila pagudhigalaavadhu—edhirkaalatthil baabilōnukku naadukadatthappadugaiyil ērpadum nilaimaiyai kurikkalaam.—ēsaayaa 27:10.
disambar 8-14
baibilil irukkum pudhaiyalgal ēsaayaa 6-8
“idhō, naan irukkirēn! ennai anuppungal!”
ip-1 pa. 94-95 paaraa. 13-14
parisuttha aalayatthil yegōvaa dhēvan
13 ēsaayaa solgiraar: “yaarai naan anuppuvēn, yaar namadhu kaariyamaai pōvaan endru uraikkira aandavarudaiya satthatthai kēttēn. adharku naan idhō, adiyēn irukkirēn; ennai anuppum endrēn.” (ēsaayaa 6:8) ēsaayaavidamirundhu badhilai varavalaippadharkaagavē yegōvaa ikkēlviyai kētpadhu thelivaaga therigiradhu, ēnenil dharisanatthil vērendha thīrkkadharisiyum illai. yegōvaavin thūdhuvaraaga seyalaatra ēsaayaavirku alaippu vidukkappaduvadhil sandhēgamillai. aanaal, ‘yaar namadhu kaariyamaai pōvaan’ ena yegōvaa kētpadhu ēn? mudhalil “naan” ena orumaiyilum, piragu “namadhu” ena panmaiyilum kurippidugiraar. aagavē ippōdhu innoruvaraiyum thannōdu sērtthu kurippidugiraar. yaar avar? avaradhu orēpēraana kumaaranaagiya yēsu kristhuvaagatthaanē irukka mudiyum? indha kumaaranidamē “namadhu saayalaaga . . . manushanai undaakkuvōmaaga” ena kadavul sonnaar. (aadhiyaagamam 1:26; nīdhimoligal 8:30, 31) aam, paralōga nīdhimandratthil yegōvaavin arugē avaradhu orēpēraana kumaaran irukkiraar.—yōvaan 1:14.
14 ēsaayaa thayakkamindri badhilalikkiraar! enna seidhiyai arivikka vēndiyadhaaga irundhaalum sari, “idhō, adiyēn irukkirēn; ennai anuppum” ena udanadiyaaga badhilalikkiraar. andha niyamippai niraivētrinaal thanakku enna kidaikkum endrellaam avar kētkavillai. manamuvandhu niyamippai ētrukkollum avaradhu manappaanmai indru kadavuludaiya ūliyargalukku sirandha edutthukkaattu. ēnenil avargalum ‘raajyatthinudaiya suvisēshatthai būlōgamengum’ prasangikka vēndiya niyamippai petrirukkiraargal. (matthēyu 24:14) ēsaayaavai pōl avargal thangal niyamippai unmaiyōdu niraivētrugiraargal. perumbaalaanōr kētkaavittaalum narcheidhiyai ‘sagala dhēsatthaarukkum saatchiyaaga prasangikkiraargal.’ (NW) ēsaayaavai pōlavē nambikkaiyōdu prasangikkiraargal. ēnendraal sarvalōga pērarasarē thangalukku adhigaaram alitthiruppadhai arindhirukkiraargal.
ip-1 pa. 95-96 paaraa. 15-16
parisuttha aalayatthil yegōvaa dhēvan
15 ēsaayaa enna solla vēndum, adharku janangal eppadi pradhibalippaargal enbadhai yegōvaa adutthadhaaga solgiraar: “nī indha makkalai anugi, ‘nīngal ungal kaadhaal thodarndhu [“mīndum mīndum,” NW] kēttum karutthil kollaadhīrgal; ungal kangalaal paartthu kondēyirundhum unaraadhirungal’ endru sol. avargal kannaal kaanaamalum, kaadhaal kēlaamalum, ullatthaal unaraamalum, manam maari gunamaagaamalum irukkumpadi indha makkalin idhayatthai koluppadaiya sei; kaadhugalai mandhamaaga sei; kangalai mūdachei.” (ēsaayaa 6:9, 10, po.mo.) appadiyendraal ēsaayaa yūdhargalidam sendru avargal yegōvaavai virōdhitthu kolgiraargalena saadhuriyamillaamal mugatthil aditthaarpōl solli veruppētra vēndumaa? nichayamaaga illai! yūdhargal ēsaayaavin sondha makkal, avargalmīdhu thani paasam vaitthirukkiraar. aanaal avar evvalavudhaan unmaiyōdu than poruppai niraivētrinaalum, makkal avar kūrum seidhiyai kētka maattaargalena yegōvaavin vaartthaigal suttikkaattugindrana.
16 thavaru makkalpērilēyē irukkiradhu. ēsaayaa avargalidam “mīndum mīndum” pēsuvaar. aanaalum avargal kētkamaattaargal, seidhiyai purindhukollavum maattaargal. perumbaalaanōr pidivaadhamaaga mandhamaai iruppaargal; kurudargal pōlavum sevidargal pōlavum nadandhukolvaargal. seidhiyai purindhukolla viruppamillai enbadhai ‘indha makkalē’ thelivaaga kaattumpadi, ēsaayaa mīndum mīndum avargalidam selvaar. ēsaayaavin seidhiyai, sollappōnaal kadavulin seidhiyai kētkaadhapadi manadhaiyum idhayatthaiyum mūdikkondiruppadhai ivargalē nirūbippaargal. indraiya makkalukkum idhu evvalavu porundhugiradhu! kadavuludaiya raajyatthin narcheidhiyai prasangikkum yegōvaavin saatchigalukku sevikodukka anēgamanēgam pēr marukkiraargal.
ip-1 pa. 99 paaraa 23
parisuttha aalayatthil yegōvaa dhēvan
23 ēsaayaa thīrkkadharisanatthai mērkōl kaattuvadhan mūlam yēsu, tham naalilum adhu niraivēriyadhai kaattinaar. yēsuvin kaalatthu yūdhargalin irudhaya nilai ēsaayaa kaalatthu yūdhargalin irudhaya nilaiyai pōlavē irundhadhu. avaradhu seidhikku kurudargal pōlavum sevidargal pōlavum pradhibalitthaargal. aagavē alivaiyum sandhitthaargal. (matthēyu 23:35-38; 24:1, 2) po.sa. 70-il thalabadhi taittasin thalaimaiyinkīl rōma sēnaigal erusalēmukku edhiraaga vandhu nagaratthaiyum aalayatthaiyum alitthapōdhu idhu niraivēriyadhu. irundhaalum silar yēsuvirku sevikodutthu avaradhu sīsharaagiyirundhaargal. appadippattavargal “sandhōshamullavargal” (NW) ena yēsu sonnaar. (matthēyu 13:16-23, 51) “erusalēm sēnaigalaal sūlappattiruppadhai” kaanumpōdhu ‘malaigalukku ōdippōga’ vēndum ena avargalidam solliyirundhaar. (lūkkaa 21:20-22) aagavē ‘dhēvanudaiya isravēl’ endra aavikkuriya dhēsamaaga uruvaagiyirundha visuvaasamulla ‘parisuttha vitthu’ kaappaatrappattadhu.—galaatthiyar 6:16.
pudhaiyalgalai thōndi edungal
w06 12/1 pa. 9 paaraa 4
ēsaayaa butthagatthilirundhu sirappu kurippugal—mudhal pagudhi
7:3, 6—pollaadha arasanaagiya aagaasukku yegōvaa ēn ratchippai alitthaar? sīriyaa matrum isravēlin raajaakkal, yūdhaavin raajaavaagiya aagaasai ariyanaiyilirundhu irakki, thangaludaiya kaippaavaiyaaga andha idatthil thabēyaalin maganai raajaavaakka thittamittaargal. ivar dhaavīdhin parambaraiyil vandhavaralla. pisaasaagiya saatthaanaal thūndividappatta indha thittatthil, dhaavīdhōdu seiyappatta raajya udanpadikkai murindhupōga vaaippirundhadhu. aagavē, vaakkuppannappatta ‘samaadhaana prabuvin’ vamsa parambaraiyai kaappadharkaaga aagaasukku yegōvaa ratchippai alitthaar.—ēsaayaa 9:6.
disambar 15-21
baibilil irukkum pudhaiyalgal ēsaayaa 9-10
“periya velichatthai” patriya thīrkkadharisanam
ip-1 pa. 125-126 paaraa. 16-17
samaadhaana prabu patriya vaakkurudhi
16 aaga, ‘inivarungaalam’ ena ēsaayaa kurippittadhu yēsuvin būmikkuriya ūliyatthin kaalamaagum. yēsu perumbaalum galilēyaavil kaalam kalitthaar. angudhaan avar tham ūliyatthai aarambitthu, “paralōga raajyam samībitthirukkiradhu” ena arivikka thuvanginaar. (matthēyu 4:17) angudhaan avar pugalpetra malaipprasangatthai alitthaar, appōsthalargalai thērndhedutthaar, mudhal arpudhatthai nadappitthaar, uyirttheludhalukku pin sumaar 500 sīshargal mun thōndrinaar. (matthēyu 5:1–7:27; 28:16-20; maarku 3:13, 14; yōvaan 2:8-11; 1 korindhiyar 15:6) ivvidhatthil yēsu “sebulōn naattaiyum napthali naattaiyum” magimaippadutthi ēsaayaavin thīrkkadharisanatthai niraivētrinaar. aayinum avar galilēyaa makkalukku mattumē prasangikkavillai. yūdhaa utpada, isravēl dhēsam muluvadhilum narcheidhiyai prasangitthu, adhai ‘magimaippadutthinaar.’
17 galilēyaavil ‘periya velicham’ ena matthēyu edhai kurippittaar? idhuvum ēsaayaa thīrkkadharisanatthin mērkōlē. ēsaayaa eludhiyadhaavadhu: “irulil nadakkira janangal periya velichatthai kandaargal; marana irulin dhēsatthil kudiyirukkiravargalinmēl velicham pragaasitthadhu.” (ēsaayaa 9:2) po.sa. mudhal nūtraandirkul satthiya oli puramadha poigalaal maraikkappattirundhadhu. pōdhaadhadharku yūdha madha thalaivargal thangal paarambariyangalukkē mukkiyatthuvam kodutthu ‘kadavuludaiya vaartthaiyai payanatradhaakkinaargal.’ (matthēyu 15:6, po.mo.) saadhaarana makkal odukkappattaargal, ‘kuruttu valikaattigalai’ pinpatri kulambi pōnaargal. (matthēyu 23:2-4, 16) mēsiyaavaagiya yēsu thōndriyapōdhu, thaalmaiyulla makkal anēgaradhu arivu kangal arpudhamaaga thirakkappattana. (yōvaan 1:9, 12) yēsu būmiyil irukkumpōdhu seidha ūliyamum avar alittha baliyin aasīrvaadhangalum ēsaayaa thīrkkadharisanatthil ‘periya velicham’ ena porutthamaagavē kurippidappadugindrana.—yōvaan 8:12.
ip-1 pa. 126-128 paaraa. 18-19
samaadhaana prabu patriya vaakkurudhi
18 indha velichatthirku pradhibalitthōr migundha sandhōsham kandanar. ēsaayaa solgiraar: “andha jaadhiyai thiralaakki, adharku magilchiyai perugappanninīr; aruppil magilgiradhu pōlavum, kollaiyai pangittukkollugaiyil kalikūrugiradhu pōlavum, umakku munbaaga magilugiraargal.” (ēsaayaa 9:3) yēsuvum avaradhu sīshargalum prasangitthadhaal, nērmaiyullavargal yegōvaavai aaviyōdum unmaiyōdum vananga aavalōdu munvandhanar. (yōvaan 4:24) naangē aandugalukkul thiralaanavargal kristhavatthai ētranar. po.sa. 33 pendhekosthē andru mūvaayiram pēr mulukkaattappattanar. viraivil ‘avargal thogai ērakkuraiya aiyaayiramaanadhu.’ (appōsthalar 2:41; 4:4) sīshargal innum vairaakkiyamaaga oliyai pragaasikka seidhadhaal “sīsharudaiya thogai erusalēmil migavum perugitru; aasaariyargalil anēgarum visuvaasatthukku kīlppadindhaargal.”—appōsthalar 6:7.
19 amōga vilaichalai kaanbōrai pōlavum pōril magatthaana vetri petru kollai porutkalai alli eduppōrai pōlavum yēsuvin sīshargal adhigarippai kandu magilndhanar. (appōsthalar 2:46, 47) adhanpin yegōvaa purajaadhiyaar mīdhum oliyai pragaasikka seidhaar. (appōsthalar 14:27) aagavē yegōvaavai anuguvadharkaana vali thirakkappattadhai kuritthu ellaa inatthaarum magilndhanar.—appōsthalar 13:48.
ip-1 pa. 128-129 paaraa. 20-21
samaadhaana prabu patriya vaakkurudhi
20 mēsiyaavinudaiya nadavadikkaiyin palangal nirandharamaanavai enbadhai ēsaayaavin aduttha vaartthaigal kaattugindrana: “mīdhiyaaniyarin naalil nadandhadhupōla, avargal sumandha nugatthadiyaiyum, avargal thōlin mēlirundha milaatraiyum, avargal aalōttiyin kōlaiyum muritthuppōttīr.” (ēsaayaa 9:4) ēsaayaavin naatkalukku pala nūtraandugalukku mun, mīdhiyaaniyarum mōvaabiyarum sadhiseidhu isravēlarai vanjitthu avargalai paavamseiya vaitthanar. (ennaagamam 25:1-9, 14-18; 31:15, 16) adhanpin mīdhiyaaniyargal ēlu aandugalukku isravēlarin graamangalaiyum pannaigalaiyum padaiyedutthu kollaiyittanar. (nyaayaadhibadhigal 6:1-6) aanaal yegōvaa tham ūliyaraana gidhiyōnin mūlam mīdhiyaaniya padaigalai vīltthinaar. ‘mīdhiyaaniyarin andha naalukku’ piragu yegōvaavin makkal mīndum mīdhiyaaniyaradhu kaigalil sikkiyadhaaga endha atthaatchiyum illai. (nyaayaadhibadhigal 6:7-16; 8:28) viraivil periya gidhiyōnaagiya yēsu kristhu, yegōvaavin makkaladhu navīna kaala edhirigalai vīltthuvaar. (velippadutthudhal 17:14; 19:11-21) appōdhu, manidha vallamaiyaal alla, aanaal yegōvaavin vallamaiyaal, “mīdhiyaaniyarin naalil nadandhadhupōla” mulumaiyaana nirandhara vetri kidaikkum. (nyaayaadhibadhigal 7:2-22) kadavuludaiya makkal odukkappattu thavikkum kaalam mīndum varaadhu!
21 kadavul tham vallamaiyaal edhirigalai alippadhu, pōrai ūkkuvikkiraar ena artthappadutthaadhu. maaraaga, samaadhaana prabuvaagiya uyirttheluppappatta yēsu edhirigalai alippadhaal nirandhara samaadhaanatthaiyē konduvaruvaar. raanuva thalavaadangal mulumaiyaaga sutterikkappaduvadhaaga ēsaayaa ippōdhu solgiraar: “amaliyutra pōrkkalatthil pōr vīran anindhirundha kaalanigalum, rattha karaipadindha aadaigal anaitthum neruppukku iraiyaaga erikkappadum.” (ēsaayaa 9:5, po.mo.) thiranduvarum vīrargalin kaalanigalaal undaagum amali iniyum ērpadaadhu. pōr seidhu kadinappattu pōna vīrargalin rattha karaipadindha aadaigal iniyum thenpadaadhu. ini pōr enbadhu sagaapthatthilēyē kidaiyaadhu!—sangīdham 46:9.
pudhaiyalgalai thōndi edungal
ip-1 pa. 130 paaraa. 23-24
samaadhaana prabu patriya vaakkurudhi
23 aalōsanaigalai alladhu arivuraigalai valangubavarē aalōsagar. yēsu kristhu būmiyil irukkaiyil arumaiyaana aalōsanaigalai valanginaar. “janangal avarudaiya pōdhagatthai kuritthu aachariyappattaargal” ena baibil solgiradhu. (matthēyu 7:29) avar nyaanamum parivum niraindha aalōsagar. manidha iyalbai nunukkamaaga arindhavar. avar eppōdhum kadumaiyaaga kanditthu alladhu dhanditthu thirutthubavar alla. perumbaalum, nalla arivuraigalai anbōdu edutthu solliyē thirutthugiraar. avaradhu aalōsanaigal arumaiyaanavai, ēnenil avai eppōdhum nyaanamullavai, paribūranamaanavai, thavaraadhavai. avatrai pinpatrinaal, nitthiya jīvanai peralaam.—yōvaan 6:68.
24 sondha butthikkūrmaiyaal mattumē yēsu sirandha arivuraigalai valangugiraar ena solla mudiyaadhu. ‘en ubadhēsam ennudaiyadhaayiraamal, ennai anuppinavarudaiyadhaaga irukkiradhu’ endru avarē oppukkolgiraar. (yōvaan 7:16) saalomōnudaiya nyaanatthai pōlavē yēsuvin nyaanatthirkum ūtrumūlar yegōvaa dhēvanē. (1 raajaakkal 3:7-14; matthēyu 12:42) kristhava sabaiyilulla pōdhagargalum aalōsagargalum kristhuvai pōlavē kadavuludaiya vaartthaiyin adippadaiyil arivurai valanga vēndum.—nīdhimoligal 21:30.
disambar 22-28
baibilil irukkum pudhaiyalgal ēsaayaa 11-13
mēsiyaavai patri baibil sonna sila vishayangal
ip-1 pa. 159 paaraa. 4-5
mēsiyaavin aatchi—ratchippaiyum magilchiyaiyum arulum aatchi
4 ēsaayaavin naatkalukku pala nūtraandugalukku munbaagavē, isravēlil mēsiyaa thōndruvaar ena baibilin matra ebireya elutthaalargal munnarivitthaargal. (aadhiyaagamam 49:10; ubaagamam 18:18; sangīdham 118:22, 26) ippōdhu yegōvaa, thaam anuppappōgum andha unmaiyaana thalaivarai patri ēsaayaavin mūlam innum pala vivarangalai tharugiraar. ēsaayaa eludhuvadhaavadhu: “īsaayennum adimaratthilirundhu oru thulir thōndri, avan vērgalilirundhu oru kilai elumbi selikkum.” (ēsaayaa 11:1; oppiduga: sangīdham 132:11, 12b.) “thulir,” “kilai” aagiya irandu vaartthaigalumē, īsaayin vamsatthil mēsiyaa thōndruvaar ena suttikkaattugindrana. isravēlin raajaavaaga thailatthaal abishēgam seiyappatta īsaayin kumaaranaana dhaavīdhin vamsatthil mēsiyaa thōndravirundhaar. (1 saamuvēl 16:13; erēmiyaa 23:5; velippadutthudhal 22:16) dhaavīdhin vamsatthai sērndha unmaiyaana mēsiyaa varum kaalamē, “kilai” selitthu nangu kanitharappōgum kaalamaagum.
5 yēsuvē vaakkuppannappatta mēsiyaa. yēsu “nasarēyan” ena alaikkappattadhu, thīrkkadharisigal munnarivitthapadiyē niraivēriyadhu ena suvisēsha elutthaalar matthēyu kurippittaar. avar ēsaayaa 11:1-ai manadhil kondē avvaaru kurippittaar. ēnenil, nasarēyan endra vaartthai, ēsaayaa 11:1-il “kilai” enbadharku payanpadutthappadum ebireya vaartthaiyōdu sambandhappattadhaagum. yēsu naasarētthu ūril valarkkappattadhaal nasarēyan ena alaikkappattaar.—matthēyu 2:23, NW adikkurippu; lūkkaa 2:39, 40.
ip-1 pa. 159 paaraa 6
mēsiyaavin aatchi—ratchippaiyum magilchiyaiyum arulum aatchi
6 mēsiyaa eppadippatta arasaraaga iruppaar? isravēlin patthu kōtthira vada raajyatthai alittha kodūramaana asīriyanai pōl iruppaaraa? nichayamaaga illai. mēsiyaavai patri ēsaayaa solvadhaavadhu: “avarmēl yegōvaavin aavi thangum; adhu nyaanatthaiyum purindhukolludhalaiyum arivurai thiranaiyum vallamaiyaiyum yegōvaavai patriya arivaiyum bayatthaiyum arulum aaviyaam. yegōvaavukku bayappaduvadhē avarukku migavum sandhōshamaanadhu.” (ēsaayaa 11:2, 3a, NW) mēsiyaa thailatthaal alla, aanaal kadavuludaiya parisuttha aaviyaal abishēgam seiyappadugiraar. idhu, yēsu mulukkaattappatta samayatthil nadakkiradhu; parisuttha aavi puraa vadivil avarmīdhu iranguvadhai yōvaan paarkkiraar. (lūkkaa 3:22) yegōvaavin aavi yēsumīdhu ‘thangugiradhu.’ idharku atthaatchiyalikkum vannam avar nyaanatthōdum purindhukolludhalōdum arivurai thiranōdum vallamaiyōdum arivōdum nadandhukolgiraar. semmaiyaana arasarukkuriya sevviya gunangal andrō!
ip-1 pa. 160 paaraa 8
mēsiyaavin aatchi—ratchippaiyum magilchiyaiyum arulum aatchi
8 mēsiyaa enna artthatthil yegōvaavirku bayappadugiraar? kadavulai kandu kulainadungugiraar, avaradhu nyaayatthīrppirku anjugiraar ena nichayam artthappadutthaadhu. maaraaga, kadavulmīdhu avarukku madhippum mariyaadhaiyum adhigam, anbinaal bayabakthiyōdu nadandhukolgiraar. dheiva bakthiyullavar, yēsuvai pōla kadavulukku ‘piriyamaanavaigalaiyē’ eppōdhum seiya virumba vēndum. (yōvaan 8:29) aarōkkiya bayatthil dhinandhinam yegōvaavai sēvippadhaivida adhiga aanandham vērillai enbadhai yēsu sollaalum seyalaalum karpitthaar.
ip-1 pa. 161 paaraa 9
mēsiyaavin aatchi—ratchippaiyum magilchiyaiyum arulum aatchi
9 mēsiyaavin gunangalai ēsaayaa thodarndhu munnarivikkiraar: “avar thamadhu kan kandapadi nyaayanthīrkkaamalum, thamadhu kaadhu kēttapadi thīrppucheiyaamalum iruppaar.” (ēsaayaa 11:3b) ungal valakku visaarikkappadugiradhu endraal, ippadippatta oru nīdhibadhiyaitthaanē edhirpaarppīrgal! manidhavarkkatthaiyē nyaayanthīrkkum nīdhibadhiyaana mēsiyaavidam, poi vaadhangalum thandhirangalum sūlchigalum vadhandhigalum, ēn selvamum selvaakkumkūda palikkaadhu. vanjanaiyai udanadiyaaga kandukolgiraar, velitthōtratthai paarkkaamal ‘irudhayatthil maraindhirukkira gunatthai’ alladhu ‘maraivaana manidhanai’ kaangiraar. (1 pēdhuru 3:4, NW adikkurippu) kristhava sabaiyil nyaayanthīrkkum poruppil ullavargalukku yēsu thalaisirandha munmaadhiri!—1 korindhiyar 6:1-4.
ip-1 pa. 161 paaraa 11
mēsiyaavin aatchi—ratchippaiyum magilchiyaiyum arulum aatchi
11 thēvaiyaana samayatthil yēsu thamadhu sīshargalai sitchikkiraar, adhuvum avargalukku migundha nanmaiyalikkum vidhatthil sitchikkiraar. idhu kristhava mūppargalukku arumaiyaana maadhiri. pollaadhavargalin vishayatthilō yēsu kadum nadavadikkai eduppaar. indha ulagam kadavulukku kanakku kodukka vēndiya kaalam varum. appōdhu mēsiyaa thamadhu adhigaarappūrva dhoniyaal ‘būmiyai aditthu,’ dhunmaarkkar anaivarmīdhum nyaayatthīrppai niraivētruvaar. (sangīdham 2:9; velippadutthudhal 19:15-ai oppiduga.) irudhiyil, samaadhaanatthaiyum amaidhiyaiyum kulaitthuppōda pollaadhavan oruvanum irukka maattaan. (sangīdham 37:10, 11) nīdhiyaiyum satthiyatthaiyum araikkattaagavum idaikkachaiyaagavum anindhirukkum yēsuvirku idhai saadhikkum vallamai undu.—sangīdham 45:3-7.
pudhaiyalgalai thōndi edungal
ip-1 pa. 165-166 paaraa. 16-18
mēsiyaavin aatchi—ratchippaiyum magilchiyaiyum arulum aatchi
16 saatthaan, ēdhēnil aadhaamaiyum ēvaalaiyum yegōvaavirku virōdhamaaga seyalpada vaitthapōdhu mei vanakkam mudhanmudhalaaga thaakkappattadhu. evvalavu pērai mudiyumō avvalavu pērai kadavulidamirundhu pirippadharkaana muyarchiyil saatthaan innaalvarai konjamum thalaravillai. aanaal mei vanakkam būmiyilirundhu orēdiyaaga alikkappaduvadhai yegōvaa orupōdhum anumadhikka maattaar. ēnenil adhu avaradhu peyarōdu sambandhappattirukkiradhu; adhumattumalla, thammai nēsippavargalmīdhu avarukku adhiga akkaraiyum undu. aagavē ēsaayaavin mūlam indha kurippidatthakka vaakkurudhiyai alikkiraar: “akkaalatthilē, janangalukku kodiyaaga nirkum īsaayin vērukkaaga jaadhigal visaaritthu kētpaargal; avarudaiya thaabarasthalam [“vasippidam,” NW] magimaiyaayirukkum.” (ēsaayaa 11:10) po.sa.mu. 537-il, dhaavīdhaal thalainagaraakkappatta erusalēmē kodiyaaga nindradhu. adhaavadhu, aalayatthai katta thirumbivarumpadi, sidharadikkappatta yūdhargalil unmaiyullavargalai alaittha kodikkambamaaga alladhu chinnamaaga vilangiyadhu.
17 irundhaalum andha thīrkkadharisanatthil innum anēga vishayangal podhindhullana. ērkenavē paarttha vannamaaga, adhu sagalarukkum orē unmaiyaana thalaivaraagiya mēsiyaavin aatchiyai patri pēsugiradhu. purajaadhiyaarum kristhava sabaiyil ētrukkollappaduvaargal enbadhai kaatta appōsthalan pavul indha vasanatthin septuvajint molipeyarppai ivvaaru mērkōl kaattinaar: “īsaayin vērum purajaadhiyaarai aalumpadikku elumbugiravarumaagiya oruvar thōndruvaar; avaridatthil purajaadhiyaar nambikkai vaippaargal endru ēsaayaa sollugiraan.” (rōmar 15:12) pavulin naatkalil mattumalla, nam naalilum indha thīrkkadharisanam niraivērugiradhu. indrum sagala dhēsatthu makkalum mēsiyaavin abishēgam seiyappatta sagōdharargalai aadharippadhan mūlam yegōvaavin mīdhaana anbai velikkaattugindranar.—ēsaayaa 61:5-9; matthēyu 25:31-40.
18 ēsaayaa kurippitta ‘akkaalam,’ navīna kaalatthil eppōdhu niraivēra aarambitthadhu? kadavuludaiya paralōga raajyatthin raajaavaaga 1914-il mēsiyaa amartthappattapōdhu adhu aarambitthadhu. (lūkkaa 21:10; 2 thīmōtthēyu 3:1-5; velippadutthudhal 12:10) adhumudhal aavikkuriya isravēlarukkum nīdhiyulla arasaangatthirkaaga ēngum ellaa dhēsatthu makkalukkum yēsu kristhu thelivaana kodiyaaga alladhu kodikkambamaaga irundhuvarugiraar. mēsiyaa munnarivitthapadiyē, avaradhu valinadatthudhalinkīl raajyatthin narcheidhi ellaa dhēsatthaarukkum arivikkappadugiradhu. (matthēyu 24:14; maarku 13:10) indha narcheidhiyin palan enna? idhanaal, ‘oruvanum ennakkūdaadha thiralaana kūttamaagiya janangal,’ abishēgam seiyappatta mīdhiyaanōrōdu sērndhu mei vanakkatthil ondrupattu, mēsiyaavirku kīlppadigindranar. (velippadutthudhal 7:9) ivvaaru anēga pudhiyavargal yegōvaavin aavikkuriya ‘jeba vīttil’ mīdhiyaanōrōdu sērndhukolgaiyil, mēsiyaavin ‘vasippidamaana’ kadavuludaiya magaa aavikkuriya aalayatthirku magimai sērugiradhu.—ēsaayaa 56:7; aagaai 2:7.
disambar 29-janavari 4
baibilil irukkum pudhaiyalgal ēsaayaa 14-16
kadavuludaiya makkalai edhirkkiravargalukku dhandanai nichayam!
ip-1 pa. 180 paaraa 16
agangaara nagarai alikkiraar yegōvaa
16 idhu po.sa.mu. 539-il udanadiyaaga niraivēravillai. irundhaalum baabilōnai kuritthu ēsaayaa sonna anaitthum unmai enbadhu indru thella thelivaagivittadhu. “baabilōn pala nūtraandugalaaga, indruvaraiyum, bayangara paalkkadippukku chinnamaaga, idipaadugalin kuviyalaaga kaatchiyalikkiradhu. indha kōlatthai paarttha piragum ēsaayaa, erēmiyaa thīrkkadharisanangal achu pisagaamal niraivēriyadhai eppaditthaan oppukkollaamal irukka mudiyum” engiraar oru baibil vimarsagar. baabilōn vīlchiyadaindhu paalaakkappadum enbadhai ēsaayaavin naatkalil endha manidhanaalum suyamaaga munnarivitthirukka mudiyaadhu. ēnenil, ēsaayaa thanadhu butthagatthai eludhi sumaar 200 aandugalukku piragē mēdhiyargalum persiyargalum baabilōnai vīltthinar! innum pala nūtraandugalukku piragē baabilōn mutrilum paalaakkappattadhu. baibil unmaiyil kadavulaal ēvappattadhudhaan enbadhil nam visuvaasatthai idhu adhigarikkiradhallavaa? (2 thīmōtthēyu 3:16) mēlum, kadandha kaalangalil yegōvaa thīrkkadharisanangalai niraivētrinaar enbadhaal edhirkaalatthilum matra thīrkkadharisanangalai ētra samayatthil niraivētruvaar ena mulumaiyaaga nambalaam.
ip-1 pa. 184 paaraa 24
agangaara nagarai alikkiraar yegōvaa
24 dhaavīdhin arasa vamsatthu raajaakkalai natchatthirangalukku oppidugiradhu baibil. (ennaagamam 24:17) dhaavīdhu mudharkondu andha ‘natchatthirangal’ sīyōn malaiyilirundhu aatchipurindhana. saalomōn erusalēmil aalayatthai kattiya piragu, mulu nagaramum sīyōn ena alaikkappattadhu. nyaayappramaana udanpadikkaiyinkīl, isravēl aangal anaivarum aandukku mūndru murai sīyōnukku prayaanam seiyumaaru kattalaiyidappattanar. ivvaaru adhu “sandhippu malai” aanadhu. yūdhēya raajaakkalai vendru ammalaiyilirundhu avargalai nīkkum thīrmaanatthōdu nēbukaathnēchaar, andha ‘natchatthirangalukku’ mēlaaga thannai uyartthuvadhaaga arivikkiraar. avargalai vendradharkuriya perumaiyai avar yegōvaavirku sērppadhillai. maaraaga, yegōvaavirku mattumē sēra vēndiya pugalaiyum ganatthaiyum agambaavatthōdu thanakku sērtthukkolgiraar.
ip-1 pa. 189 paaraa 1
dhēsangalukku edhiraana yegōvaavin aalōsanai
yegōvaa, pollaappu seiyum tham makkalai sitchikka matra dhēsangalai payanpadutthugiraar. aanaalum andha dhēsangal thēvaiyillaamal kodūramaagavum aanavatthōdum nadandhukondu unmai vanakkatthai edhirppadhai avar porutthukkolvadhillai. aagavē avar ‘baabilōnukku edhiraana thīrppai’ vegu kaalatthukku munnadhaagavē padhivuseiyumpadi ēsaayaavai ēvugiraar. (ēsaayaa 13:1, NW) irundhaalum baabilōn kadavuladhu makkalai thaakkappōvadhu edhirkaalatthildhaan. ippōdhu ēsaayaavin naatkalil asīriyaavē avargalai odukkugiradhu. adhu isravēlin vadadhisai raajyatthai alitthu yūdhaavin perumpagudhiyai paalaakkugiradhu. aanaal asīriyaavin vetri kalippu vegu kaalatthirku nilaikkaadhu. ēsaayaa eludhuvadhaavadhu: “naan ninaitthirukkirapadiyē nadakkum . . . endru sēnaigalin kartthar aanaiyittu sonnaar. asīriyanai en dhēsatthilē muritthu, en malaigalinmēl avanai midhitthuppōduvēn; appoludhu avanudaiya nugam avargal mēlirundhu vilagi, avanudaiya sumai avargal thōlilirundhu nīngum.” (ēsaayaa 14:24, 25) ēsaayaa indha thīrkkadharisanatthai solli siridhu kaalatthirkul, yūdhaavai achurutthaadhapadi asīriyaa adakkappadugiradhu.
ip-1 194 paaraa 12
dhēsangalukku edhiraana yegōvaavin aalōsanai
12 indha thīrkkadharisanam eppōdhu niraivērum? viraivil. “idhuvē kadandha kaalatthil mōvaabai kuritthu aandavar kūriya thiruvaakku [“thīrppu,” NW]. aanaal, ippoludhu aandavar kūruvadhu: kūliyaal kanakkiduvadharku oppa, mūndru aandugalil, mōvaabu naattil thiralaana makkal kūttam iruppinum, adhan mēnmai alivurum; orusilarē naattil enjiyiruppar; avargalum valimai ilandhiruppar.” (ēsaayaa 16:13, 14, po.mo.) idharku isaivaaga, po.sa.mu. ettaam nūtraandil, mōvaab perum alivai sandhitthadharkum adhan palvēru pagudhigal kudiyiruppindri paalaakkappattadharkum tholporul atthaatchi undu. mōvaabiya arasar saalamanu thanakku kappangattiyadhaaga asīriya raajaa mūndraam thigilaathpilēsar kurippittaar. matroru mōvaabiya arasar kammusunaatpi, sanageripukku kappangattinaar. mōvaabiya arasargal musūriyum kamaashaaldhuvum thangal aadhikkatthil irundhadhaaga asīriya raajaakkalaana esaratthōnum ashūrbaanippaalum kurippittanar. pala nūtraandugalukku munnar, mōvaabiyargalin vamsam mudivukku vandhadhu. mōvaabiya nagaramaaga ūgikkappadum idipaadugal kandupidikkappattirukkindrana. aanaal orukaalatthil isravēlin balamikka edhiriyaaga irundha indha dhēsatthirku urudhiyaana atthaatchiyaaga oru chinna porulkūda idhuvarai kandedukkappadavillai.
pudhaiyalgalai thōndi edungal
w06 12/1 pa. 11 paaraa 1
ēsaayaa butthagatthilirundhu sirappu kurippugal—mudhal pagudhi
14:1, 2—yegōvaavin janangal evvaaru ‘thangalai siraiyaakkinavargalai siraiyaakkubavargalaagavum,’ ‘thangalai odukkinavargalai aalugiravargalaagavum’ aanaargal? idhu dhaaniyēl pōndra silarin vishayatthil unmaiyaanadhu. baabilōnil mēdhiya-persiyargaludaiya aatchiyinkīl uyar adhigaariyaaga dhaaniyēl niyamikkappattaar; persiya raaniyaaga esthar aanaal; persiya saamraajyatthin pradhama mandhiriyaaga mordhegaai niyamikkappattaar.