-
yegōvaavukkaaga oru aalayambaibil sollittharum paadangal
-
-
paadam 44
yegōvaavukkaaga oru aalayam
saalomōn isravēlin raajaavaana piragu, yegōvaa avaridam, ‘unakku enna vēndum?’ endru kēttaar. adharku saalomōn, ‘naan chinna paiyanaaga irukkirēn. enakku edhaiyum sariyaaga seiya theriyavillai. adhanaal ungal makkalai nandraaga gavanitthukkolla enakku nyaanatthai kodungal’ endru kēttaar. appōdhu yegōvaa, ‘nī nyaanatthai kēttadhaal indha būmiyilēyē unnai periya nyaaniyaaga aakkuvēn, periya panakkaaranaagavum aakkuvēn. en pēchai kēttu nadandhaal, nī romba naal vaalalaam’ endru sonnaar.
saalomōn aalayatthai katta aarambitthaar. sutthamaana thangam, velli, maram matrum karkalaal kattinaar. thiramaiyulla aayirakkanakkaana aangalum pengalum adhai katta udhavinaargal. ēlu varushangalukku piragu, andha aalayam yegōvaavukkaaga arppanippadharku thayaaraanadhu. andha aalayatthil oru balipīdam irundhadhu, adhanmēl baligal vaikkappattirundhana. andha balipīdatthukku mun saalomōn mandipōttu jebam seidhaar. ‘yegōvaavē, nīngal thangum alavukku indha aalayam peridhaagavum illai, alagaagavum illai. aanaalum, engal vanakkatthai ētrukkondu naangal seiyum jebangalai dhayavuseidhu kēlungal’ endraar. andha aalayatthaiyum saalomōn seidha jebatthaiyum patri yegōvaa enna ninaitthaar? saalomōn jebam seidhu mudittha udanē vaanatthilirundhu neruppai anuppinaar. adhu balipīdatthil irundha baligalai eritthuppōttadhu. idhanmūlam yegōvaa andha aalayatthai ētrukkondadhai kaattinaar. adhai paartthu isravēlargal romba sandhōshappattaargal.
saalomōnin nyaanatthai patri isravēlilum dhūramaana idangalilum irundha makkal kēlvippattaargal. prachinaigalai sariseivadharku saalomōnidam makkal vandhaargal. sēbaa naattu raanikūda kashtamaana kēlvigalai kēttu avarai sōdhikka vandhaal. avar sonna badhilgalai kēttu romba aachariyappattaal. ‘ungalai patri makkal sonnadhaiyellaam naan nambavillai. aanaal naan kēlvippattadhaivida nīngal periya nyaaniyaaga irukkirīrgal. ungal kadavulaana yegōvaa ungalai aasīrvadhitthirukkiraar’ endru sonnaal. avarudaiya aatchiyil isravēl makkal nimmadhiyaagavum sandhōshamaagavum vaalndhaargal. aanaal, ellaamē sīkkiratthil maariyadhu.
“idhō! saalomōnaivida periyavar oruvar ingē irukkiraar.”—matthēyu 12:42
-
-
raajyam pirigiradhubaibil sollittharum paadangal
-
-
paadam 45
raajyam pirigiradhu
saalomōn yegōvaavai vanangiya varaikkum, isravēl dhēsatthil amaidhi irundhadhu. piragu, saalomōn matra naadugalai sērndha niraiya pengalai kalyaanam seidhaar. avargal silaigalai vananginaargal. konjam konjamaaga, saalomōn maarivittaar. avarum silaigalai vananga aarambitthaar. adhai paartthu yegōvaavukku kōbam vandhadhu. adhanaal avar saalomōnidam, ‘isravēl raajyatthai un vaarisugal kaiyilirundhu pidungividuvēn. adhai irandaaga piritthu, periya pagudhiyai unnidam vēlai seigira oruvanukku koduppēn. chinna pagudhiyaitthaan unnudaiya vaarisugal aatchi seivaargal’ endru sonnaar.
thaan sonnadhai innum thelivaaga kaattuvadharkaaga yegōvaa vēroru kaariyatthaiyum seidhaar. orunaal, saalomōnidam vēlai seidha yerobeyaam valiyil pōikkondirundhapōdhu agiyaa thīrkkadharisiyai paartthaar. agiyaa thannudaiya angiyai 12 thundugalaaga kilitthaar. piragu yerobeyaamidam, ‘yegōvaa isravēl raajyatthai saalomōnudaiya vaarisugalin kaiyilirundhu pidungi, irandaaga pirippaar. idhil 10 thundugalai nī edutthukkol. ēnendraal, nīdhaan 10 kōtthirangalukku raajaavaaga iruppaai’ endru sonnaar. saalomōn raajaa adhai kēlvippattadhum, yerobeyaamai kolla ninaitthaar. adhanaal, yerobeyaam egipthukku ōdippōnaar. saalomōn irandha piragu, avarudaiya magan regobeyaam raajaavaaga aanaar. adhanaal, yerobeyaam bayam illaamal isravēlukku thirumbi vandhaar.
isravēlin periyōrgal regobeyaamidam, ‘nīngal makkalidam anbaaga nadandhukondaal, avargal ungalukku unmaiyaaga iruppaargal’ endru sonnaargal. aanaal, regobeyaamin ilam nanbargal avaridam, ‘makkalukku irakkam kaattaadhīrgal. avargalai nandraaga vēlai vaangungal’ endru sonnaargal. regobeyaam thannudaiya nanbargalin pēchai kēttu, makkalidam irakkam illaamal nadandhukondaar. adhanaal, avargal avarai edhirtthaargal. yerobeyaamai patthu kōtthiratthukku raajaavaaga aakkinaargal. adhai isravēl raajyam endru sonnaargal. mīdhiyirundha irandu kōtthirangalai yūdhaa raajyam endru sonnaargal. yūdhaa raajyatthai sērndha makkal regobeyaamukku unmaiyaaga irundhaargal. ippadi, isravēlin 12 kōtthirangal irandaaga pirindhana.
thannudaiya makkal kadavulai vananguvadharkaaga erusalēmukku pōvadhu yerobeyaamukku pidikkavillai. ēn theriyumaa? erusalēm regobeyaamin raajyatthil irundhadhu. angē pōnaal avargal regobeyaamin pakkam sērndhuviduvaargalō endru bayandhaar. adhanaal, avar irandu thanga kandrukkuttigalai seidhaar. ‘erusalēm romba dhūratthil iruppadhaal, ingēyē kadavulai vanangungal’ endru makkalidam sonnaar. makkal thanga kandrukkuttigalai vananga aarambitthaargal. marubadiyum yegōvaavai marandhuvittaargal.
“visuvaasigalaaga illaadhavargalōdu pinaikkappadaadhīrgal. nīdhikkum anīdhikkum enna uravu irukkiradhu? . . . visuvaasiyaaga iruppavanukkum visuvaasiyaaga illaadhavanukkum enna poruttham irukkiradhu?”—2 korindhiyar 6:14, 15
-