இதோ! அங்கே இருக்கிறார், சுவருக்குப் பின்னால் நிற்கிறார்.

ஜன்னல்கள் வழியாக எட்டிப் பார்க்கிறார்.

ஜன்னலின் தட்டி வழியாக உற்றுப் பார்க்கிறார்.

17 என் காதலனே, தென்றல் வீசுவதற்குள், நிழல் மறைவதற்குள் வாருங்கள்.

நம்மைப் பிரித்து நிற்கும் மலைகளில்* துள்ளி வருகிற கலைமான்+ போலவும்,

மான்குட்டி போலவும் துள்ளி வாருங்கள்.”+