‘என் சகோதரியே, என் அன்பே,

என் புறாவே, என் உத்தமியே, கதவைத் திற.

என் தலை பனியில் நனைந்துவிட்டது,

என் முடி ராத்திரிநேர பனித்துளிகளில் ஈரமாகிவிட்டது.’+

28 மோவாப் ஜனங்களே, நகரங்களை விட்டுவிட்டுப் பாறைகளுக்கு நடுவில் போய் வாழுங்கள்.

பள்ளத்தாக்கின் பாறை இடுக்குகளில் கூடு கட்டுகிற புறாவைப் போல் வாழுங்கள்.’”