எசேக்கியேல்

2 அவர் என்னிடம், “மனிதகுமாரனே,* எழுந்து நில். நான் உன்னிடம் பேச வேண்டும்”+ என்று சொன்னார். 2 அப்போது அவருடைய சக்தி எனக்குள் வந்து என்னை எழுந்து நிற்க வைத்தது.+ அவர் பேசுவதை நான் கேட்டேன்.

3 அவர் என்னிடம், “மனிதகுமாரனே, நான் உன்னை இஸ்ரவேல் ஜனங்களிடம் அனுப்புகிறேன்.+ எனக்கு அடங்காத ஜனங்களிடம்+ உன்னை அனுப்புகிறேன். அவர்களும் அவர்களுடைய முன்னோர்களும் இன்றுவரை எனக்கு எதிராகப் பாவம் செய்திருக்கிறார்கள்.+ 4 கொஞ்சம்கூட அடங்காத, முரட்டுப் பிடிவாதமுள்ள ஜனங்களிடம்+ நான் உன்னை அனுப்புகிறேன். நீ அவர்களிடம், ‘உன்னதப் பேரரசராகிய யெகோவா இதைச் சொல்கிறார்’ என்று சொல். 5 அவர்கள் கேட்டாலும் சரி, கேட்காவிட்டாலும் சரி, அவர்கள் நடுவே ஒரு தீர்க்கதரிசி இருந்தார் என்று நிச்சயம் தெரிந்துகொள்வார்கள்.+ அவர்கள் அடங்காத ஜனங்கள்.+

6 மனிதகுமாரனே, நீ அவர்களைப் பார்த்து நடுங்காதே.+ அவர்கள் சொல்வதையெல்லாம் கேட்டுப் பயப்படாதே. நீ முட்களுக்கும் தேள்களுக்கும் நடுவில் வாழ்ந்தாலும்*+ அவர்களுடைய மிரட்டலுக்குப் பயப்படாதே.+ அவர்களுடைய முகத்தைப் பார்த்துத் திகிலடையாதே.+ அவர்கள் அடங்காத ஜனங்கள். 7 அவர்கள் கேட்கிறார்களோ இல்லையோ நீ என்னுடைய செய்தியை அவர்களிடம் சொல்ல வேண்டும். அவர்கள் அடங்காத ஜனங்கள்.+

8 மனிதகுமாரனே, நான் சொல்வதைக் கவனமாகக் கேள். எனக்கு அடங்காத இந்த ஜனங்களைப் போல நீயும் அடங்காமல் போய்விடாதே. இப்போது உன் வாயைத் திறந்து, நான் கொடுப்பதைச் சாப்பிடு”+ என்று சொன்னார்.

9 அப்போது, ஒரு கை என் முன்னால்+ ஒரு சுருளை+ நீட்டியது. அதில் ஏதோ எழுதப்பட்டிருந்தது. 10 அவர் என் முன்னால் அதை விரித்தபோது, அதன் உள்ளேயும் வெளியேயும்+ புலம்பல் பாடல்களும்,* துக்கமும் வேதனையுமான செய்திகளும் எழுதப்பட்டிருந்ததைப்+ பார்த்தேன்.