பாடல் 19
எஜமானின் இரவு விருந்து
1. பா-சம் நி-றைந்-த யெ-கோ-வா-வே
நல்-வாழ்-வை நாங்-கள் பெ-ற-வே,
அன்-பின் ஆ-ழத்-தி-னால், உங்-கள் ஞா-னத்-தி-னால்
முன்-பே வ-ழி செய்-தீர் நீ-ரே!
எங்-கள் உ-யி-ரை மீட்-கத் தா-னே
உங்-கள் ம-க-னைத் தந்-தீ-ரே!
ஏ-சு-வும் முன்-வந்-து தன் ரத்-தம் சிந்-தி-யே
உங்-கள் வாக்-கை நி-றை-வேற்-றி-னார்.
2. ஏ-சு செய்-த த்யா-கத்-தை தா-னே
சின்-னம் இ-ரண்-டும் சொல்-லு-தே.
எ-ஜ-மான் ஏ-சு-வின் க-டை-சி இ-ர-வை
என்-றும் ம-ற-வா-தி-ருப்-போம்!
பஸ்-கா ப-லி-யாய் தன்-னைத் தந்-தே
எங்-கள் பா-வத்-தைத் து-டைத்-தார்.
இ-ர-வில் மி-ளி-ரும் நி-ல-வின் அ-ழ-கில்
இந்-த அன்-பும் சேர்ந்-தே மின்-னு-தே!
3. உங்-கள் அ-ழைப்-பை ஏற்-று வந்-தோம்
நெஞ்-சில் பொங்-கும் நன்-றி-யோ-டே!
உங்-க-ளை து-திப்-போம், க்றிஸ்-து-வை ம-திப்-போம்
உங்-கள் அன்-பைப் போற்-றி-டு-வோம்!
இந்-நா-ளின் நி-கழ்-வை எந்-நா-ளும்
ஆ-ழப் ப-திப்-போம் நெஞ்-சி-லே!
ஏ-சு-வின் பா-தை-யில் தி-ன-மும் ந-டந்-தே
உ-யிர் வாழ்ந்-தி-டு-வோம் என்-றென்-றும்!
(பாருங்கள்: லூக். 22:14-20; 1 கொ. 11:23-26.)