กันดารวิถี
24 เมื่อบาลาอัมเห็นว่าพระยะโฮวาอยากให้อิสราเอลได้รับการอวยพร เขาก็ไม่ได้ออกไปหาลางร้ายอีก+แต่มุ่งหน้าไปที่กันดาร 2 เมื่อบาลาอัมเงยหน้าขึ้นมองก็เห็นว่าชาวอิสราเอลตั้งค่ายพักตามตระกูลต่าง ๆ ของพวกเขา+ พลังของพระเจ้าก็ลงมาบนบาลาอัม+ 3 เขาจึงพูดเป็นบทกวีว่า+
“นี่คือคำพูดของบาลาอัม ลูกชายของเบโอร์
คำพูดของผู้ชายคนหนึ่งที่ตาสว่างแล้ว
4 คำพูดของคนที่ได้ยินพระเจ้าพูด
คนที่เห็นนิมิตของผู้มีพลังอำนาจสูงสุด
คนที่ซบหน้าลงพร้อมด้วยตาที่สว่างแล้ว เขาพูดว่า+
6 เป็นเหมือนหุบเขาที่ทอดยาวออกไป+
เหมือนสวนที่อยู่ริมแม่น้ำ
เหมือนต้นกฤษณาที่พระยะโฮวาปลูกไว้
เหมือนต้นสนซีดาร์ที่อยู่ริมน้ำ
8 พระเจ้าพาเขาออกจากอียิปต์
พระองค์เป็นเหมือนเขาของวัวป่าสำหรับพวกเขา
เขาจะทำลายล้างชาติต่าง ๆ ที่กดขี่เขา+
และจะแทะกระดูกของคนพวกนั้น และทำลายพวกเขาด้วยลูกธนู
9 เขาเหยียดตัวลง เขาหมอบลงเหมือนสิงโต
เขาเป็นเหมือนราชสีห์ ใครจะไปกล้าแหย่เขา?
คนที่อวยพรคุณจะได้รับพร
คนที่สาปแช่งคุณจะต้องถูกสาปแช่ง”+
10 บาลาคโมโหบาลาอัมมากจนกระแทกฝ่ามือใส่กัน แล้วพูดกับบาลาอัมว่า “เราเรียกคุณมาสาปแช่งศัตรูให้เรา+ แต่คุณกลับมาอวยพรพวกเขาถึง 3 ครั้ง 11 กลับบ้านไปเลย เราตั้งใจจะให้รางวัลคุณอย่างงาม+ แต่ดูสิ พระยะโฮวาทำให้คุณพลาดรางวัลไปซะนี่”
12 บาลาอัมตอบบาลาคว่า “ผมบอกคนที่ท่านใช้ไปหาผมแล้วไม่ใช่หรือว่า 13 ‘ถึงบาลาคจะยกวังที่เต็มไปด้วยเงินและทองของท่านให้ผม ผมก็ทำอะไรนอกเหนือคำสั่งของพระยะโฮวา หรือทำตามอำเภอใจของตัวเองไม่ได้ ไม่ว่าเรื่องดีหรือเรื่องร้าย ผมพูดได้เฉพาะที่พระยะโฮวาบอกให้ผมพูด’?+ 14 เอาละ ผมจะกลับไปหาคนของผม แต่มานี่สิ ผมจะบอกท่านให้รู้ว่าชนชาตินี้จะทำอะไรกับชนชาติของท่านในอนาคต” 15 แล้วเขาก็พูดเป็นบทกวีว่า+
“นี่คือคำพูดของบาลาอัม ลูกชายของเบโอร์
คำพูดของผู้ชายคนหนึ่งที่ถูกเปิดตาให้เห็น+
16 คำพูดของคนที่ได้ยินพระเจ้าพูด
คนที่มีความรู้ซึ่งพระเจ้าองค์สูงสุดมอบให้
เขาเห็นนิมิตของผู้มีพลังอำนาจสูงสุด
ขณะที่ซบหน้าลงพร้อมด้วยตาที่สว่างแล้ว เขาพูดว่า
17 ผมจะเห็นคนนั้น แต่ไม่ใช่ตอนนี้
ผมจะเห็นคนนั้น แต่ไม่ใช่เร็ว ๆ นี้
เขาจะตีหน้าผากของชาวโมอับ+ให้แตก
และทุบกะโหลกของพวกนักรบบ้าเลือด
19 จะมีคนหนึ่งออกมาจากยาโคบเพื่อปราบปราม+
เขาจะฆ่าทุกคนที่หนีรอดออกมาจากในเมือง”
20 พอบาลาอัมเห็นชาวอามาเลข เขาก็พูดเป็นบทกวีต่อไปว่า
21 เมื่อบาลาอัมเห็นชาวเคไนต์+ เขาก็พูดเป็นบทกวีต่อไปว่า
“ที่อยู่ของคุณดูมั่นคงแข็งแรง ที่อาศัยของคุณตั้งอยู่บนหิน
22 แต่จะมีคนหนึ่งมาเผาเมืองคายิน*
อีกนานเท่าไรที่อัสซีเรียจะมากวาดต้อนคุณไปเป็นเชลย?”
23 และเขาพูดเป็นบทกวีต่อไปว่า
“แย่แล้ว! ถ้าพระเจ้าทำอย่างนี้แล้วใครจะรอดชีวิต?
แต่สุดท้ายเขาก็จะพินาศเหมือนกัน”
25 แล้วบาลาอัม+ก็กลับไปที่พักของตัวเอง บาลาคก็กลับไปเหมือนกัน