እታ እትነድድ ቈጥቋጥ

ሙሴ ን40 ዓመት ኣብ ሚድያን ነበረ። ተመርዕዩ ኸኣ ውሉዳት ወለደ። ሓደ መዓልቲ፡ ኣብ ጥቓ ኸረን ሲና ኣባጊዕ ኪጓሲ ኸሎ፡ ሓደ ዜገርም ነገር ረኣየ። ሓንቲ ኣሻዅ ቈጥቋጥ ትነድድ ነበረት፣ እቲ ሓዊ ግና ኣይበልዓን ወይ ኣየሕረራን! ሙሴ ነዚ ኺርኢ ምስ ቀረበ፡ ካብታ ቘጥቋጥ፡ ‘ሙሴ፡ ናብዚ ኣይትቕረብ። ኣብ ቅድስቲ ቦታ ኢኻ ዘለኻ እሞ፡ ኣሳእንካ ኣውጽእ’ ዚብል ድምጺ ሰምዐ። የሆዋ እዩ ብመልኣኽ ገይሩ ዚዛረቦ ነይሩ።

ሙሴ ስለ ዝፈርሀ፡ ገጹ ኸወለ። እቲ ድምጺ ኸኣ፡ ‘መከራ እስራኤላውያን ርእየ እየ። ካብ ግብጻውያን ኣድሒነ ናብ ጽብቕቲ ምድሪ ኽወስዶም እየ። ንስኻ ንህዝበይ ካብ ግብጺ መሪሕካ ኸተውጽኦም ኢኻ’ በሎ። እዝስ ንሙሴ ዘይተጸበዮ ዝዀኖዶ ኣይመስለካን፧

ሙሴ ድማ፡ ‘እቶም ህዝቢ፡ መን ከም ዝለኣኸኒ ምስ ሓተቱኒ እንታይ ክብሎም እየ፧’ ኢሉ ሓተተ። ኣምላኽ ከኣ፡ ‘የሆዋ፡ ኣምላኽ ኣብርሃም፡ ኣምላኽ ይስሃቅ፡ ኣምላኽ ያእቆብ ልኢኹኒ በሎም’ ኢሉ መለሰሉ። ሽዑ ሙሴ፡ ‘እቶም ህዝቢ እንተ ዘይሰምዑኒኸ፧’ በለ። የሆዋ ድማ ንሙሴ ኸም ዚሕግዞ መርትዖ ሃቦ። በትሩ ናብ ምድሪ ኺድርብያ ነገሮ። ሽዑ፡ እታ በትሪ፡ ተመን ኰነት! ሙሴ ነቲ ተመን ብጭራኡ ምስ ሓዞ ኸኣ፡ በትሪ ዀነ። የሆዋ ኸኣ፡ ‘እዚ ትእምርቲ እዚ ምስ ገበርካ፡ ኣነ ኸም ዝለኣኽኩኻ መርትዖ ኪኸውን እዩ’ በሎ።

ሙሴ ድማ፡ ‘ኣነ ንፉዕ ተዛራባይ ኣይኰንኩን’ በለ። የሆዋ ኸኣ፡ ‘እንታይ ከም እትብል ክነግረካ እየ፡ ንሓውካ ኣሮን እውን ምእንቲ ኺሕግዘካ ኽልእኮ እየ’ በሎ። ሽዑ ሙሴ፡ የሆዋ ምስኡ ምዃኑ ምስ ፈለጠ፡ ንሰበይቱን ንደቁን ሒዙ ናብ ግብጺ ኪኸይድ ነቐለ።