Лука
2 Шол гүнлерде Сезар* Август* бүтин империяда* илат язувыны гечирмелидиги хакында карар чыкарды. 2 (Бу Киринивус Сирияның хәкимикә гечирилен илкинҗи илат язувыды). 3 Шонда адамларың әхлиси илат язувындан гечмек үчин өз доглан шәхерлерине гитдилер. 4 Юсуп хем Давудың машгаласындан боландыгы үчин Җелиләниң Назарет шәхеринден чыкып, Яхуда, ягны Давудың доглан шәхери Бейтуллахама ёла дүшди. 5 Ол илат язувындан гечмек үчин яны билен аялы* Меръеми хем алып гитди, онуң тизден чагасы болмалыды. 6 Олар шол ере баранларында, Меръемиң догурмалы сагады гелди. 7 Ол илкинҗи оглуны догруп, гундага долады-да, бир ахырда* ятырды, себәби олар үчин мыхманханада ер тапылманды.
8 Шол төвереклерде чопанлар барды. Олар гиҗелерине мейданда галып, сүрүлерини бакардылар. 9 Бирденкә Ехованың* перишдеси пейда болды ве оларың даш-төверегини Ехованың* шөхраты ягтылтды. Шонда чопанлар җуда горкдулар. 10 Перишде шейле дийди: «Горкмаң! Ине, мен сизе әхли адамлара улы шатлык гетирҗек хош хабары ыглан этмәге гелдим. 11 Шу гүн Давудың шәхеринде сизе халасгәр догулды, ол Халыпаңыз Месихдир. 12 Ине сизе аламат: сиз гундага долангы, ахырда ятан бир бәбеги гөрерсиңиз». 13 Шол бада биргиден перишде* пейда болды, олар Худайы шөхратландырып: 14 «Гөклердәки Худая шөхрат болсун, ер йүзүнде оны разы эдйән адамларың арасында парахатлык болсун» дийишйәрдилер.
15 Перишделер гөге галанларында, чопанлар бири-бирлерине: «Гелиң, Бейтуллахама гиделиң-де, Ехованың* бизе аян эден затларының берҗай болшуны гөрелиң» дийишдилер. 16 Олар шол бада гитдилер-де, барып, Меръем билен Юсубы ве ахырда ятан бәбеги гөрдүлер. 17 Чопанлар чаганы гөрүп, перишдәниң айданларыны олара гүррүң бердилер. 18 Оларың гүррүңлерини эшиденлериң бары хайран галярды. 19 Меръем болса әхли айдылан затлары йүрегинде саклап, олар хакда ойланярды. 20 Соңра чопанлар сүрүлерине доландылар ве өзлерине айдыланларың ерине етишини гөрүп-эшидендиклери үчин Худайы шөхратландырып, оңа алкыш айдярдылар.
21 Бәбегиң догланына секиз гүн боланда, олар оны сүннетледилер ве адына Иса дакдылар. Перишде чага шу адың дакылмалыдыгыны Меръем хениз гөврели болманка айдыпды.
22 Мусаның канунына гөрә оларың тәмизленмели гүнлери тамамлананда, ата-энеси чаганы Иерусалиме Ехованың* өңүне гетирди. 23 Себәби Ехованың* Канунында: «Хер бир доглан оглан чага Ехова* багыш эдилмелидир» дийип язылгыды. 24 Олар Ехованың* Канунындакы: «Сиз бир җүбүт гумры я-да ики кепдери* гетирмелисиңиз» диен сөзлере гөрә гурбанлык гетирдилер.
25 Шол вагт Иерусалимде Шимгон атлы мукаддес рухдан долы бир догручыл ве худайхон адам барды. Ол Худайың ысрайыллылара гөвүнлик берҗек вагтына гарашярды. 26 Оңа өлмезинден өң, Ехованың* Месихини гөрҗекдиги мукаддес рух аркалы аян болупды. 27 Шимгон рухуң гөркезмеси билен ыбадатхана геленде, Юсуп билен Меръем хем Кануның талабыны берҗай этмек үчин, Исаны ол ере гетирипдилер. 28 Ол чаганы элине алды-да, Худайы шөхратландырып, шейле дийди: 29 «Эй Әлемиң Хөкүмдары, сен айдышың ялы, өз гулуңа дүнйәден рахат гитмәге мүмкинчилик берйәрсиң. 30 Себәби гөзлерим сениң халас эдишиңи гөрйәр. 31 Сен оны әхли халклар үчин тайярлапдың. 32 Ол миллетлериң гөзүнден пердәни айырян нурдур ве өз халкың Ысрайылың шөхратыдыр». 33 Юсуп билен Меръем Шимгоның чага хакда айдянларына хайран галярды. 34 Соңра Шимгон олары паталап, чаганың эҗеси Меръеме: «Ине, бу чага зерарлы Ысрайылда көплер йыкылар, көплер дикелер ве оны йигренерлер. 35 Меръем, сен велин шейле бир эҗир чекерсиң, эдил йүрегиңе гылыч санҗылан ялы болар» дийди.
36 Шол ерде Анна атлы пыгамбер аял барды. Ол ашер тайпасындан болан Фанувилиң гызыды. Яшы бир чене етен бу аял гызка дурмуша чыкансоң, янёлдашы билен бары-ёгы еди йыл яшашып, 37 дул галыпды. Хәзир ол 84 яшындады ве ыбадатханадан гитмән, агыз беклемек, дога этмек билен гиҗе-гүндиз мукаддес гуллугы берҗай эдйәрди. 38 Шол вагт Анна Юсуп билен Меръемиң янына барды-да, Худайы шөхратландырып башлады ве Иерусалимиң гутулмагына гарашянларың әхлисине чага хакда гүррүң берйәрди.
39 Олар Ехованың* Канунының талапларыны берҗай эдип, соңра Җелиләниң Назарет шәхерине доландылар. 40 Чага болса өсүп кемала гелйәрди ве акылдарлыкдан долуп, Худайы разы эдйәрди.
41 Онуң ата-энеси Пасха байрамыны беллемек үчин хер йыл Иерусалиме гидерди. 42 Иса 12 яшанда, олар хемишекиси ялы Иерусалиме байрамчылыга гитдилер. 43 Байрамчылык гүнлери тамамланып, олар ызларына долананда, Иса Иерусалимде галды. Ата-энеси болса муны билмейәрди. 44 Олар Исаны бейлеки ёлагчыларың арасындадыр өйдүп, бир гүнлүк ёл йөредилер. Соңра оны доган-гарындашларының ве танышларының арасындан гөзлемәге башладылар. 45 Эмма тапмансоңлар, Иерусалиме доланып, оны хемме ерден гөзлейәрдилер. 46 Үч гүнден соң, олар Исаны ыбадатханадан тапдылар, ол мугаллымлары диңләп, олара сораг берип отуран экени. 47 Исаны диңләп отуранларың бары онуң пайхасына ве берйән җогапларына гең галярды. 48 Ата-энеси оны гөрүп, гең галды ве эҗеси: «Оглум, сен нәме үчин бизи алада гойдуң? Какаң икимизиң сени гөзлемедик еримиз галмады?» дийди. 49 Эмма ол: «Сиз нәме үчин мени гөзледиңиз? Эйсем, мениң Атамың өйүнде болмалыдыгымы билмейәрмидиңиз?» дийди. 50 Йөне олар онуң айданларына дүшүнмедилер.
51 Соңра Иса ата-энеси билен Назарете доланды ве оларың табынлыгында галды. Эҗеси болса онуң айдан затларының барысыны йүрегинде саклаярды. 52 Иса улалып, акылдарлыкда барха артярды ве Худайы хем-де адамлары разы эдйәрди.