Лука

21 Иса төверегине гөз айланда, байларың ыбадатханадакы гутулара пул атяндыкларыны гөрди. 2 Ол мәтәчлик чекйән бир дул аялың хем бары-ёгы икиҗе* теңңе* атандыгыны гөрүп, 3 шейле дийди: «Сизе догрусыны айдярын, бу гарып дул аял хеммелерден көп атды. 4 Себәби хеммелер өзлеринден артаныны атдылар, эмма ол мәтәчлик чекйәнем болса, барҗа задыны атды».

5 Соңра кәбир адамлар ыбадатхананың овадан дашлар ве шол ере багыш эдилен затлар билен безелендиги хакда гүррүң эденлеринде, 6 Иса: «Шу затлары гөрйәрсиңизми? Шейле бир гүнлер гелер, бу ерде даш үстүнде даш галмаз, әхлиси юмрулар» дийди. 7 Шонда олар: «Мугаллым, бу затлар хачан болар, биз оларың болҗакдыгыны нәхили аламат аркалы билерис?» дийип сорадылар. 8 Иса шейле дийди: «Сересап болуң, сизи алдаймасынлар. Себәби көплер мениң адымдан гелип, „Мен Месих“ ве „Белленен вагт голайлады“ диерлер. Оларың ызына дүшмәң. 9 Шейле-де урушлар ве гозгалаңлар барада эшидениңизде горкмаң. Себәби өңүрти шу затлар болмалыдыр, йөне дүнйәниң соңы энтек гелмез».

10 Соңра ол шейле дийди: «Миллет миллете, патышалык хем патышалыга гаршы чыкар. 11 Гүйчли ертитремелер, дүрли-дүрли ерлерде ачлык ве гыргынчылык болар; горкунч затлар ве гөкде улы аламатлар болар.

12 Йөне бу затлар болмаздан өң, адамлар сизи тутарлар, ызарларлар, синагогалара табшырарлар ве түрмә басарлар. Мениң шәгирдимдигиңиз үчин, сизи патышаларың ве хөкүмдарларың өңүне алып барарлар. 13 Бу сизе шаятлык этмәге мүмкинчилик берер. 14 Шонуң үчин өзүңизи нәдип горарын дийип алада этмезлиги йүрегиңизе берк дүвүң. 15 Себәби мен сизе акылдарлык берерин, нәме айтмалыдыгыны өвредерин. Шонда душманларыңыз сизе гаршы хич зат дийип билмезлер. 16 Хатда ата-энелериңиз, доган-гарындашларыңыз, достларыңыз хем сизи казыете табшырарлар, кәбириңизи болса өлдүрерлер. 17 Мениң адым үчин хеммелер сизи йигренер. 18 Йөне сизиң сачыңызың бир тары-да гачмаз. 19 Сиз чыдамлы болмак билен, җаныңызы халас эдерсиңиз.

20 Сиз Иерусалими гошунларың габандыгыны гөрениңизде, онуң харабачылыга дөнмели вагтының голайландыгыны билиң. 21 Шонда Яхудадакылар даглара гачсын, Иерусалимиң ичиндәкилер чыксын, онуң даш-төверегиндәкилер болса оңа гирмесин. 22 Себәби шол гүнлер Худайың адамлары хөкүм этҗек вагтыдыр. Шейдип, Язгылардакы әхли затлар берҗай болар. 23 Шол гүнлер гөврели ве чага эмдирйән аяллара нәхили кын болар! Себәби шол вагт юртда улы бетбагтчылык болар ве адамлар җезасыны аларлар. 24 Олар гылычдан хеләк боларлар ве әхли халклара сүргүн эдилерлер. Миллетлере берлен вагт долянча, башга халклар Иерусалими депеләрлер.

25 Шейле-де Гүн, Ай ве йылдызларда аламатлар болар. Ер йүзүнде яшаян халклар деңзиң гүввүлдиси ве ондакы турян гай-тупандан яңа нәме этҗеклерини билмән ховсала дүшерлер. 26 Адамлар ер йүзүне инҗек бетбагтчылыклара гарашып, горкудан яңа өзүни йитирерлер, чүнки гөк гудратлары титрәр. 27 Олар Ынсан оглуның гөкдәки булутда гудрат ве улы шөхрат билен гелйәнини гөрерлер. 28 Бу затлар башланда, дикелиң-де, башыңызы галдырың, себәби гутулышыңыз голайландыр».

29 Шейлеликде, Иса олара шу мысалы гүррүң берди: «Инҗире ве башга агачлара үнс бериң. 30 Олар пынтыкланда, сиз томсуң голайландыгыны билйәрсиңиз. 31 Шонуң ялы-да шейле затларың боляндыгыны гөрениңизде, Худайың Патышалыгының голайландыгыны билиң. 32 Сизе догрусыны айдярын, шу несил дүнйәден өтмәнкә, буларың әхлиси болар. 33 Гөк ве ер гечип гидер, йөне мениң сөзлерим галар.

34 Өзүңизе үнсли болуң. Хоранлык*, серхошлык ве яшайшың аладалары йүрегиңизе йүк болуп, шол гүн дуйдансыз үстүңизе абанаймасын. 35 Ёгсам, хайваның гапана дүшүши ялы боларсыңыз. Себәби шол гүн ер йүзүнде яшаянларың әхлисиниң үстүне гелер. 36 Шонуң үчин оя болуң, болҗак затларың әхлисинден гачып гутулар ялы ве Ынсан оглуның өңүнде дуруп билер ялы, элмыдама Худая ялбарып дога эдиң».

37 Иса гүндизине ыбадатханада өвредерди, гиҗесини болса Зейтун дагында гечирерди. 38 Хеммелер ир билен ыбадатхана гелип, оны диңләрди.