Яхя
1 Башлангычда хениз хич зат ярадылманка, Сөз* барды. Ол Худайың янындады ве җуда гүйчли хем акылдарды*. 2 Ол башлангычдан бәри Худай биленди. 3 Әхли зат Сөз аркалы дөреди ве хич зат онсуз ярадылан дәлдир.
Ярадылан затлар 4 онуң көмеги билен яшап башлады ве ол адамлар үчин ягтылык болды. 5 Ягтылык гараңкылыкда нур сачяр, себәби гараңкылык оны еңип билмеди.
6 Худайың векили хөкмүнде иберилен бир адам барды; онуң ады Яхяды. 7 Ол шаят хөкмүнде гелипди ве әхли адамлар ол аркалы иман эдип билер ялы, ягтылык барада шаятлык этмелиди. 8 Онуң өзи ягтылык дәлди, йөне ягтылык барада шаятлык этмек үчин иберилипди.
9 Әхли адамлара нур сачмалы хакыкы ягтылык дүнйә инди гелмелиди. 10 Ол дүнйәдеди ве дүнйә ол аркалы дөрәпди, йөне дүнйә оны танамады. 11 Ол өз халкының арасына гелипди, йөне олар оны кабул этмедилер. 12 Эмма ол өзүни кабул эден адамларың әхлисине Худайың чагалары болмага мүмкинчилик берди, себәби олар оңа иман этдилер. 13 Олар беден ве гандан догулмандылар. Шейле-де ынсан аталарының ислеги билен дәл-де, Худайдан догулдылар.
14 Шейлеликде, Сөз ынсан болуп, арамызда яшады ве биз онуң шөхратыны, ягны еке-тәк* огул хөкмүнде атасындан алан шөхратыны гөрдүк. Ол Атасындан алан чәксиз мерхемети билен элмыдама хакыкаты сөзлейәрди. 15 (Яхя ол хакда шаятлык этди, хава, ол шейле дийипди: «Мениң ызымдан гелйән менден бейикдир, себәби ол менден өң хем барды»). 16 Ол мерхемете бай боландыгы үчин, әхлимиз ондан бол мерхемет алярдык. 17 Кануның Муса аркалы берлиши ялы, мерхемет ве хакыкат Иса Месих аркалы аян болды. 18 Хич ким хич хачан Худайы гөрен дәлдир; оны бизе Атасының янында* болан еке-тәк оглы танатды.
19 Ехудыларың Иерусалимден иберен руханылары ве левилери гелип, Яхядан: «Сен ким?» дийип сорадылар. 20 Ол сорагдан гачман: «Мен Месих дәл» дийип, ачык боюн алды. 21 Шонда олар: «Онда сен ким боларсың? Ыляс пыгамберми?» дийдилер. Яхя хем: «Ёк» дийди. Олар: «Сен пыгамберми?» дийип сорадылар. Ол: «Ёк!» дийип җогап берди. 22 Шонда олар: «Онда сен ким? Биз өзүмизи иберенлере җогап берип билер ялы, кимдигиңи айт. Өзүң барада нәме дийип билҗек?» дийдилер. 23 Ол хем: «Мен Ишая пыгамбериң айдышы ялы: „Ехованың* ёдаларыны догрулаң“ дийип, чөлде гыгырян адамдырын» дийди. 24 Бу адамлары фарисейлер* иберипди. 25 Шонда олар Яхядан: «Эгер сен Месих я-да Ыляс, я пыгамбер болмасаң, онда нәме үчин адамлары сува чүмдүрйәрсиң?» дийип сорадылар. 26 Яхя олара шейле җогап берди: «Мен сува чүмдүрйәрин, йөне араңызда бири бар, сиз оны танамаярсыңыз. 27 Ол мениң ызымдан гелйәндир. Мен онуң аякгабының багыны чөзмәге-де мынасып дәлдирин». 28 Бу затлар Иорданың аңырсында ерлешйән Бетанияда болупды. Ол ерде Яхя сува чүмдүрйәрди.
29 Эртеси Яхя өз янына гелйән Исаны гөрүп, шейле дийди: «Ине дүнйәниң гүнәлерини ювян Худайың Гузусы! 30 Мен ол хакда: „Мениң ызымдан гелйән менден бейикдир, себәби ол менден өң хем барды“ дийипдим. 31 Мениң өзүмем оны билмейәрдим, йөне ысрайыллылар оны ачык гөрер ялы, мен сува чүмдүрмек үчин гелдим». 32 Яхя ол хакда шейле сөзлер билен хем шаятлык этди: «Мен мукаддес рухуң гөкден кепдери кимин инип, онуң үстүне гонандыгыны гөрдүм. 33 Мен оны билмесем-де, сува чүмдүрмек үчин иберен Худай маңа: „Мениң рухум гелип, кимиң үстүне гонса, мукаддес рух билен чүмдүрҗек адамың шолдугыны билерсиң“ дийипди. 34 Мен хем муны гөрүп, онуң Худайың Оглудыгына шаятлык этдим».
35 Шол гүнүң эртеси Яхя ики шәгирди билен дурды. 36 Ол Исаның йөрәп гелйәндигини гөрүп: «Ине Худайың Гузусы!» дийди. 37 Муны эшиден ики шәгирт Исаның ызына дүшүп гитди. 38 Шонда Иса ызына өврүлди-де, олары гөрүп: «Сизе нәме герек?» дийди. Олар хем: «Ребби* („Мугаллым“ диймеги аңладяр), сен ниреде яшаярсың?» дийип сорадылар. 39 Иса олара: «Яным билен гидиң, өзүңиз гөрерсиңиз» дийди. Олар хем гидип, ниреде яшаяндыгыны гөрдүлер ве шол гүн онуң янында галдылар; шол вагт сагат он* төверегиди. 40 Яхяның айдан сөзлерини эшидип, Исаның ызына дүшенлериң бири Симун Петрусың доганы* Андреасды. 41 Ол, илки билен, өз доганы Симуны тапып: «Биз Месихи тапдык» дийди. (Месих сөзи «Белленен» диймеги аңладяр). 42 Соңра оны Исаның янына алып гитди. Иса оны гөренде: «Яхяның оглы Симун, сениң адың Кифа болар» дийди. (Бу сөз «Петрус» диймеги аңладяр).
43 Эртеси гүн Иса Җелилә гитмек иследи. Шонда ол Филипусы тапып: «Мениң шәгирдим бол» дийди. 44 Андреас билен Петрус ялы Филипус хем Бетсайда шәхеринденди. 45 Филипус Натаныели тапып: «Биз Мусаның канунында ве Пыгамберлер язгыларында айдылан назаретли Юсубың оглы Исаны тапдык» дийди. 46 Эмма Натаныел оңа: «Назаретден хем бир говы зат чыкармы?» дийди. Филипус оңа: «Йөр, өзүң гөрерсиң» дийди. 47 Иса өзүне тарап йөрәп гелйән Натаныели гөренде: «Ине хакыкы ысрайыллы. Онда хич хили мекирлик ёкдур» дийди. 48 Натаныел Исадан: «Сен мени ниреден танаярсың?» дийип сорады. Иса хем: «Филипус сени чагырманка, мен сени инҗир агаҗының ашагында гөрдүм» дийип җогап берди. 49 Шонда Натаныел: «Мугаллым, сен Худайың Оглы ве Ысрайылың Патышасысың» дийди. 50 Иса оңа: «Мен сени инҗир агаҗының ашагында гөрдүм диеним үчин ынандыңмы? Сен мунданам улы затлары гөрерсиң» дийди. 51 Соңра Иса оңа: «Сизе догрусыны айдярын, сиз гөгүң ачылып, Худайың перишделериниң ёкарык галшыны ве Ынсан оглуның янына дүшүшини гөрерсиңиз» дийди.