Яхя
14 «Биынҗалык болмаң. Худая иман эдиң; маңа-да иман эдиң. 2 Атамың өйүнде ер көпдүр. Ёгсам, мен бейле диймездим. Хәзир болса мен сизе ер тайярламага барярын. 3 Мен гидип, сизе ер тайярланымдан соң, ене-де гелерин ве сизи өйүме кабул эдерин. Шонда сиз-де мениң янымда боларсыңыз. 4 Сиз мениң нирә баряндыгымы билйәрсиңиз».
5 Томас: «Халыпам, биз сениң нирә баряндыгыңы билмейәрис ахырын. Биз оны ниреден билели?» дийди.
6 Иса оңа: «Мен ёл, хакыкат ве яшайышдырын. Хич ким менсиз Атамың янына барып билмез. 7 Эгер сиз мени танаян болсаңыз, онда Атаны-да танарсыңыз; мундан бейләк сиз оны танарсыңыз. Аслында, сиз оны эййәм гөрдүңиз» дийди.
8 Филипус: «Халыпам, бизе Атаны гөркез, шол хем етерликдир» дийди.
9 Иса оңа: «Мен шунча вагт араңызда болсам-да, эй Филипус, сен мени хенизем танамадыңмы? Мени гөрен Атаны-да гөрендир. Сен нәдип „Бизе Атаны гөркез“ дийип билйәрсиң? 10 Эйсем, сен мениң Атам билен, Атамың хем мениң билендигине ынанмаярсыңмы? Мениң сизе айдянларым өзүмиңки дәлдир. Йөне мениң билен болан Атам мен аркалы ишлерини амала ашыряндыр. 11 Мениң Атам билендигиме, Атамың хем мениң билендигине иман эдиң; хич болманда, эден ишлериме ынаның. 12 Сизе догрусыны айдярын, маңа иман эден адам мениң эдйән ишлерими-де эдер; ол булардан-да хас көп ишлери эдер, себәби мен Атамың янына барярын. 13 Шейле-де мениң адымдан нәме сорасаңыз, мен оны берерин. Шонда Атам Огул аркалы шөхратланар. 14 Мениң адымдан нәме сорасаңыз, оны берерин.
15 Мени сөйсеңиз, мениң табшырыкларымы берҗай эдерсиңиз. 16 Мен хем Атамдан сорарын ве ол сизе эбеди көмек этҗек башга бир көмекчини, 17 ягны хакыкаты ачҗак мукаддес рухы берер. Дүнйә оны кабул эдип билмез, себәби ол оны не гөрендир, не-де билйәндир. Сиз болса оны билйәрсиңиз, себәби ол сизиң билендир ве сизде галяндыр. 18 Мен сизи еке гоймарын. Яныңыза хөкман доланып гелерин. 19 Ене аз вагтдан дүнйә мени гайдып гөрмез, йөне сиз мени гөрерсиңиз, себәби мен яшаярын, сиз хем яшарсыңыз. 20 Шол гүн сиз Атамың мениң билендигине, сизиң хем мениң билендигиңизе ве мениң хем сизиң билендигиме гөз етирерсиңиз. 21 Мениң табшырыкларымы кабул эдип, олары берҗай эдйән адам мени сөййәндир. Мени сөййән адамы болса Атам сөер, мен-де оны сөерин ве өзүми оңа ачык гөркезерин».
22 Яхуда оңа: «Халыпам, сен нәме үчин өзүңи дүнйә дәл-де, бизе ачык гөркезҗек болярсың?» дийип сорады.
23 Иса шейле җогап берди: «Мени сөййән адам сөзүми берҗай эдер, Атам хем оны сөер. Биз онуң янына барарыс ве ол бизиң янымызда болар. 24 Мени сөймейән адам болса сөзүми берҗай эдйән дәлдир. Сизиң эшидйән сөзүңиз мениңки дәл-де, мени иберен Атамыңкыдыр.
25 Мен булары хениз яныңыздакам айдярын. 26 Йөне Атамың мениң адымдан иберҗек көмекчиси, ягны мукаддес рух сизе әхли зады өвредер ве айдан затларымың әхлисини ядыңыза салар. 27 Мен сизе парахатлыгы гоюп гидйәрин; сизе өз парахатлыгымы берйәрин. Мениң сизе берйән парахатлыгым дүнйәниң берйән парахатлыгындан тапавутланяндыр. Шонуң үчин биынҗалык болмаң, йүрегиңизе горкы аралашмасын. 28 Сиз „Мен гидип барярын ве ене-де яныңыза доланарын“ диеними эшитдиңиз. Эгер мени сөййән болсаңыз, онда Атамың янына баряндыгыма бегенерсиңиз, себәби Атам менден бейикдир. 29 Бу затлар берҗай боланда, сиз маңа ынанып билер ялы, ине, мен булары сизе өңүнден айтдым. 30 Мен сизиң билен көп геплешип билмерин, себәби дүнйәниң хөкүмдары гелйәр, онуң маңа хич хили гүйҗи етйән дәлдир. 31 Эмма дүнйә мениң Атамы сөййәндигими билер ялы, мен Атамың берен табшырыгыны берҗай эдйәрин. Туруң, бу ерден гиделиң.