Яхя
8 12 Соңра Иса ене-де олара йүзленип: «Мен дүнйә үчин ягтылыкдырын. Мениң ызыма эерен адам гараңкылыкда гезмез, гайтам, яшайыш берйән ягтылыгы алар» дийди. 13 Фарисейлер оңа: «Сен өзүң хакда шаятлык эдйәрсиң; сениң шаятлыгың бидерекдир» дийдилер. 14 Иса олара шейле җогап берди: «Мен өзүм хакда шаятлык этсем-де, шаятлыгым хакыкыдыр. Себәби ниреден гелендигими ве нирә баряндыгымы билйәрин. Йөне сиз мениң ниреден гелип, нирә баряндыгымы билмейәрсиңиз. 15 Сиз ынсан гарайшы билен хөкүм эдйәрсиңиз; мен болса хич кими асла хөкүм эдйән дәлдирин. 16 Мен хөкүм этсем-де, хөкүмим адылдыр, себәби мен еке дәлдирин, мени иберен Атам мениң билендир. 17 Сизиң өз Кануныңызда-да: „Ики адамың эдйән шаятлыгы хакыкыдыр“ дийилйәр. 18 Мен өзүм хакда шаятлык эдйәрин, мени иберен Атам хем мен хакда шаятлык эдйәндир». 19 Шонда олар: «Ханы сениң Атаң?» дийип сорадылар. Иса: «Сиз мени-де, Атамы-да танамаярсыңыз. Эгер сиз мени танан болсадыңыз, онда Атамы-да танардыңыз» дийип җогап берди. 20 Иса бу сөзлери ыбадатхананың пул атылян еринде өвредип дурка айтды. Йөне хич ким оны туссаг эдип билмеди, себәби хениз онуң вагты гелмәнди.
21 Иса ене-де олара: «Мен гидип барярын, сиз мени гөзләрсиңиз, йөне шонда-да гүнәли халыңыза өлерсиңиз. Мениң барян ериме-де барып билмерсиңиз» дийди. 22 Шонда ехудылар шейле дийишдилер: «Ол җанына каст этҗек болян-а дәлдир? Себәби ол: „Мениң барян ериме барып билмерсиңиз“ диййәр». 23 Иса сөзүни шейле довам этди: «Сиз ерденсиңиз; мен болса ёкардандырын. Сиз шу дүнйәденсиңиз; мен болса бу дүнйәден дәлдирин. 24 Ине, шонуң үчин хем мен сизе „Гүнәли халыңыза өлерсиңиз“ дийдим. Сиз мениң шол гелмели адамдыгыма ынанмасаңыз, гүнәли халыңыза өлерсиңиз». 25 Шонда олар: «Сен ким?» дийдилер. Иса олара: «Мен сизиң билен нәме үчин геплешип дурун дийсене? 26 Мениң сиз ве хөкүм бабатда айтмалы затларым көпдүр. Аслында, мен өзүми шу дүнйә Иберенден эшиден затларымы айдярын. Ол элмыдама догручылдыр». 27 Олар Исаның Атасы хакда айдяндыгына дүшүнмедилер. 28 Шейлеликде, Иса олара: «Сиз Ынсан оглуны пүрсден асаныңызда, мениң шол гелмели адамдыгыма ве өз-өзүмден хич зат этмейәндигиме гөз етирерсиңиз; йөне мен Атамдан өвренен затларымы айдярын. 29 Мени Иберен мениң билендир; ол мени еке гоян дәлдир, себәби мен хемише оңа яраян затлары эдйәрин». 30 Иса бу сөзлери айданда, көплери оңа иман этди.
31 Шонда Иса иман эден ехудылара йүзленип, сөзүни шейле довам этди: «Эгер сиз мениң сөзүми берҗай этсеңиз, хакыкатдан-да, мениң шәгирдим боларсыңыз. 32 Сиз хакыкат барада билим аларсыңыз, хакыкат хем сизи азат эдер». 33 Олар шейле җогап бердилер: «Биз Ыбрайымың неслидирис ве хич хачан хич кимиң гулы болан дәлдирис. Сен нәдип „Сиз азат боларсыңыз“ дийип билйәрсиң?» 34 Иса олара шейле дийди: «Сизе догрусыны айдярын, гүнә эдйән адам гүнәниң гулы боляндыр. 35 Галыберсе-де, гул өйде хемишелик галян дәлдир; огул хемишелик галяндыр. 36 Эгер Огул сизи азат этсе, хакыкатдан-да, азат боларсыңыз. 37 Мен сизиң Ыбрайымың неслидигиңизи билйәрин. Йөне сиз мени өлдүрҗек болярсыңыз, себәби мениң айдян сөзлерими кабул этмейәрсиңиз. 38 Мен Атамдан гөрен затларымы айдярын, йөне сиз өз атаңыздан эшиден затларыңызы эдйәрсиңиз». 39 Олар: «Бизиң атамыз Ыбрайым» дийип җогап бердилер. Иса олара шейле дийди: «Эгер сиз Ыбрайымың чагалары болан болсадыңыз, онда Ыбрайымың эден ишлерини эдердиңиз. 40 Эмма сиз мени, ягны Худайдан эшиден хакыкаты айдан адамы өлдүрҗек болярсыңыз. Ыбрайым бейле зады этмәнди. 41 Сиз атаңызың эдйән ишлерини эдйәрсиңиз». Олар: «Биз зынадан* догулмадык; бизиң бир Атамыз бардыр, ол Худайдыр» дийдилер.
42 Иса олара шейле дийди: «Эгер Худай сизиң Атаңыз болан болса, сиз мени сөердиңиз, себәби мен Худайдан гелендирин ве ол аркалы шу ердедирин. Мен өз-өзүмден гелмедим, мени Ол иберди. 43 Сиз нәме үчин мениң айдянларыма дүшүнмейәрсиңиз? Себәби мениң сөзлерими кабул эдип билмейәрсиңиз. 44 Сизиң атаңыз Иблис, сиз атаңызың ислегини берҗай этмек ислейәрсиңиз. Ол овал-башдан ганхорды ве хакыкатда берк дуруп билмеди, себәби онда хакыкат ёкдур. Ол ялан сөзләнде, өзүне махсус хәсиетде сөзлейәндир, себәби ол яланчы ве яланың атасыдыр. 45 Мен сизе хакыкаты айдярын, сиз болса маңа ынанмаярсыңыз. 46 Сизиң хайсыңыз мени гүнәде айыплап билҗек? Эгер хакыкаты айдян болсам нәме үчин маңа ынанмаярсыңыз? 47 Худайдан болан адам Худайың сөзлерини диңлейәндир. Сиз Худайдан дәл, ине, шонуң үчин хем диңлемейәрсиңиз».
48 Ехудылар оңа: «Саңа самариялы хем җынлы диенимизде, догры айдыпдырыс герек?» дийдилер. 49 Иса олара шейле дийди: «Мен җынлы дәл, мен Атамы шөхратландырярын, сиз болса мени кемсидйәрсиңиз. 50 Мен өзүме шөхрат гөзлемейәрин; мени шөхратландырмак ислейән Бири бардыр. Ол казылык эдйәндир. 51 Сизе догрусыны айдярын, мениң сөзлерими берҗай эдйән адам хич хачан өлмез». 52 Ехудылар оңа шейле дийдилер: «Биз инди сениң җынлыдыгыңа долы гөз етирдик. Ыбрайым хем, пыгамберлер хем өлди, сен болса „Мениң сөзлерими берҗай эдйән адам хич хачан өлүми датмаз“ диййәрсиң. 53 Сен өзүңе атамыз Ыбрайымдан улудырын өйдйәрмиң? Ол хем, пыгамберлер хем өлди. Сен өзүңе кимдирин өйдйәрсиң?» 54 Иса олара шейле җогап берди: «Эгер мен өзүми шөхратландырян болсам, шөхратым бидерекдир. Мени Атам шөхратландыряндыр, сиз оңа Худайымыз диййәрсиңиз. 55 Эмма сиз оны танамаярсыңыз, мен болса оны танаярын. Эгер мен оны танамаярын диен болсам, онда мен сизиң ялы яланчы болардым. Йөне мен оны танаярын ве айдянларыны берҗай эдйәрин. 56 Атаңыз Ыбрайым мениң эдйән ишлерими гөрмәге умыдының бардыгына җуда бегенйәрди. Ол муны гөрүп, бегенди». 57 Шонда ехудылар: «Сен хениз 50-де яшамадың. Йөне шонда-да Ыбрайымы гөрдүм диййәрмиң?» дийдилер. 58 Иса олара: «Сизе догрусыны айдярын, Ыбрайым хениз догулманка, мен бардым» дийди. 59 Шонда олар Иса зыңмак үчин даш алдылар, йөне ол гизленип, ыбадатханадан чыкып гитди.