2 Тимотеос

2 Оглум, Месих Иса билен бирликде боланлара билдирилйән Худайың мерхемети, гой, саңа-да гүйч берсин. 2 Көп адамларың өңүнде менден эшиден затларыңы вепалы адамлара өврет. Шонда олар хем башгалара өкделик билен өвредип билерлер. 3 Месих Исаның гайдувсыз* эсгери хөкмүнде кынчылык чекмәге тайын бол. 4 Эсгер болуп гуллук эдйән адам сөвда-сатык ишлерине* баш гошян* дәлдир. Ол эсгерлиге кабул эден адамың гөвнүнден турҗак боляндыр. 5 Ярыша гатнашян адам хем ярышың шертини берҗай этмесе, байрак* алып билмез. 6 Агыр зәхмет чекйән дайхан хем етишдирен хасылының илкинҗи мивесини өзи датмалыдыр. 7 Сен мениң айдян затларым барада элмыдама пикирлен; Худай саңа әхли зада дүшүнмәге көмек эдер*.

8 Иса Месихиң өлүмден дирелендиги ве Давудың неслинден* боландыгы барада хош хабары вагыз эдйәндигими унутма. 9 Мен шу затлар үчин хорлук чекип, җенаятчы хөкмүнде туссаглыкда отырын, эмма Худайың сөзүни зынҗырлар билен баглап болян дәлдир. 10 Худайың сайлан адамлары Месих Иса аркалы гутулыша ве эбеди шөхрата эе болар ялы, мен шу гөргүлери гөрйәрин. 11 Бу сөзлер ынама мынасыпдыр: эгер биз онуң билен өлсек, биле-де яшарыс. 12 Онуң билен биле эҗир чексек, патышалар болуп, биле-де хөкүм сүрерис. Эгер биз ондан йүз өвүрсек, ол хем бизден йүз өврер. 13 Биз вепалы болмасак-да, Худай вепалы галяндыр. Себәби ол өзүне гаршы гидйән дәлдир.

14 Шу затлары олара ятладып дур, хер бир сөз үчин давалашмазлыгы Худайың өңүнде маслахат бер*, себәби шейле затларың зыяндан* башга хич хили пейдасы ёкдур. 15 Худайың халаян адамы болмак үчин элиңде барыңы эт, хакыкат сөзүни догры уланып, өзүңи утанмаян ишчи хөкмүнде алып бар. 16 Йөне мукаддес затлары харам эдйән бош гүррүңлерден гача дур, себәби шейле гүррүңлери эдйәнлер Худайың йигренйән ишлеринде барха илерләрлер. 17 Оларың сөзи яра* кимин яйрар. Именей билен Филитус хем оларың арасындадыр. 18 Бу ики адам хакыкат билиминден йүз өвүрдилер ве дирелишиң эййәм боландыгыны айдып, кәбирлериниң иманыны даргатдылар. 19 Эмма Худайың гуран бинасының дүйби берк дурандыр ве оңа: «Ехова* өз адамларыны билйәндир», «Ехованың* адыны чагырянларың әхлиси эрбетликден гача дурмалыдыр» диен мөхүр басыландыр.

20 Улы җайда диңе бир алтындыр күмүш гаплар дәл, эйсем, агачдан ве тоюндан ясалан гаплар хем бар. Оларың кәбири ваҗып*, кәбири болса ваҗып дәл* иш үчин уланыляр. 21 Эгер бири ваҗып дәл иш үчин уланылян гаплардан өзүни четде тутса, ол ваҗып, мукаддес ве өз хоҗайыны үчин пейдалы гурал* болуп, хер бир оңат иш үчин тайяр болар. 22 Шейлеликде, яшлык хөвеслеринден гача дур, Худайы пәк йүрекден чагырян адамлар билен бирликде догрулыга, имана, сөйгә ве парахатлыга ымтыл.

23 Шейле-де акылсыз ве манысыз чекишмелерден гача дур, себәби оларың урша язяндыгыны билйәнсиң. 24 Худайың гулы давалашмалы дәлдир, гайтам, ол хеммелер билен юмшак*, өвретмәге укыплы, эрбетлиге сабырлы чыдаян адам болмалы. 25 Айдян затларыңа гаршы чыкянлара мылакатлылык билен гөркезме бер. Хакыкат билимине етер ялы, белки-де, Худай олара тоба этмәге* мүмкинчилик берер. 26 Шонда олар Иблисиң дузагына дүшендиклерине гөз етирерлер ве акылына айланып, онуң торундан халас боларлар.