Ылхам
3 Сардиниядакы йыгнагың перишдесине шейле сөзлери яз: Худайың еди рухы ве еди йылдызы бар болан шейле диййәр: „Мен сениң эдйән ишлериңи билйәрин. Сен дири ялы болуп гөрүнйәрсиң, йөне, аслында, өлүсиң. 2 Хүшгәр бол ве өлҗек болуп дуран затларыңы беркит, себәби сен Худайың ислейән затларының хич бирини ерине етирмедиң. 3 Шонуң үчин кабул эден ве эшиден затларыңы ядыңа сал, олары гайым тут-да, тоба эт. Мен огры кимин гелерин, эгер оя болмасаң, мениң хайсы сагатда гелҗегими асла билмерсиң.
4 Хер нәме-де болса, Сардинияда донларыны хапаламадык санлыҗа адам бар. Олар ак эшик гейип, янымда гезерлер, чүнки олар муңа мынасыпдыр. 5 Сөвешде еңен ак дон геер ве мен онуң адыны яшайыш китабындан хич хачан өчүрмерин. Атамың ве онуң перишделериниң өңүнде оны танаяндыгымы ачык айдарын. 6 Гой, гулагы бар адам мукаддес рухуң йыгнаклара нәме диййәндигини эшитсин“.
7 Филаделфиядакы йыгнагың перишдесине шейле сөзлери яз: Ачан гапысыны хич ким япып билмейән, япан гапысыны хем хич ким ачып билмейән мукаддес, догручыл ве элинде Давудың ачары болан шейле диййәр: 8 „Мен сениң эдйән ишлериңи билйәрин. Ине, сениң өңүңде хич кимиң япып билмеҗек гапысыны ачдым. Мен сениң гүйҗүңиң аздыгыны, сөзүми тутандыгыңы ве адыма вепалыдыгыңы субут эдендигиңи билйәрин. 9 Ине, Шейтаның синагогасындан боланлар ехуды болмасалар-да, өзлерини ехуды хасаплап, ялан сөзлейәрлер. Олары сениң яныңа гелип, аягыңа йыкылар ялы эдерин ве сени сөййәндигими гөркезерин. 10 Мениң чыдамлылыгымдан гөрелде аландыгың үчин, сени бүтин ер йүзүне инҗек сынаг сагадындан халас эдерин. Шонда ер йүзүнде яшаянлар сыналар. 11 Мен тизден гелерин. Тәҗиңи хич ким алып билмез ялы, барыңы гайым сакла.
12 Мен сөвешде еңени Худайымың ыбадатханасының сүтүни эдерин ве ол ондан гайдып хич хачан чыкмаз. Оңа Худайымың адыны, Онуң шәхериниң, ягны гөкден, Худайымың янындан инен Тәзе Иерусалимиң адыны ве өзүмиң тәзе адымы язарын. 13 Гой, гулагы бар адам мукаддес рухуң йыгнаклара нәме диййәндигини эшитсин“.
14 Лаодикиядакы йыгнагың перишдесине шейле сөзлери яз: „Омын“ атлы, Худайың илкинҗи яраданы, вепалы ве догручыл шаят шейле диййәр: 15 „Мен сениң эдйән ишлериңи билйәрин. Сен не совук, не-де гызгынсың. Мен сениң я совук, я-да гызгын болмагыңы ислейәрин. 16 Йөне сен йылысың, не гызгын, не-де совук боландыгың үчин, сени агзымдан түйкүрип ташларын. 17 Сен „Мен бай, байлык топладым ве хич зада мәтәч дәлдирин“ диййәрсиң, йөне, аслында, гөзгыны, бетбагт, гарып, көр ве ялаңач ягдайдадыгыңы билмейәрсиң. 18 Менден отда арассаланан алтыны, ак донлары ве гөзүңе чалар ялы, гөз ягыны сатын алмагыңы маслахат берйәрин. Шонда сен баярсың, ялаңачдыгыңа утанмаз ялы, эгниңде эшигиң болар, гөзүң хем гөрер.
19 Мен сөййәнлеримиң әхлисине кәйәп, темми берйәндирин. Шонуң үчин ыхласлы бол-да, тоба эт. 20 Ине, мен гапының агзында оны какып дурун. Сесими эшидип, гапыны ачан адамың өйүне гирерин, онуң билен биле агшамлык нахарыны иерин. 21 Мен сөвешде еңене тагтымда отурмак сылагыны берерин. Себәби мен хем еңип, Атам билен биле онуң тагтында отырын. 22 Гой, гулагы бар адам мукаддес рухуң йыгнаклара нәме диййәндигини эшитсин“».