Лука

1 Көп адамлар бизиң иман эдйән затларымыз хакда маглуматлары йыгнап, олары язмага җан этдилер. 2 Оларың язан затлары бу вакалары илкибашдан гөзи билен гөрен адамларың ве Худайың Сөзүни ыглан эден гуллукчыларың айданларына габат гелйәр. 3 Хорматлы* Теофил, ине, шол себәпли-де мен болан затларың әхлисини башдан-аяк җикме-җик барлап, олары саңа бирин-бирин* язмагы макул билдим. 4 Мен муны сениң өвренен затларың догрудыгына долы гөз етирмегиң үчин этдим.

5 Яхуданың патышасы Хиродесиң* гүнлеринде Зекерия атлы бир руханы барды. Ол Абияның руханылар машгаласынданды; аялының ады Элизабетди, ол Харуның неслинденди. 6 Оларың икиси-де Худайың өңүнде айыпсыз гезйән догручыл адамларды ве Ехованың* әхли табшырыкларыны хем-де талапларыны берҗай эдйәрдилер. 7 Йөне оларың чагасы ёкды, себәби Элизабет өнелгесизди ве икисиниң хем яшы бир чене етипди.

8 Зекерияның Худайың өңүнде руханылык борҗуны берҗай этмели вагты гелипди. 9 Руханылык дүзгүни боюнча бухур якмалы нобаты геленде, ол Ехованың* ыбадатханасының мукаддес җайына гирди. 10 Адамлар болса үйшүп, бухур якылян вагты дашарда дога эдип дурдулар. 11 Шонда Ехованың* перишдеси гурбанлык сыпасының саг тарапында дурды-да, Зекерия гөрүнди. 12 Зекерия оны гөренде, алҗырап, гаты горкды. 13 Перишде оңа: «Горкма, Зекерия, Худай сениң догаларыңы эшитди. Аялың Элизабет саңа бир огул дограр, сен онуң адына Яхя дакарсың. 14 Сен муңа шатланып, җуда бегенерсиң. Ол догланда, көп адамлар дийсең бегенерлер. 15 Ол Ехованың* өңүнде бейик адам болар. Йөне ол хич хили шерап я-да чакыр* ичмели дәлдир, хениз энесиниң гөвресиндекә, ол мукаддес рухдан долар. 16 Ысрайыл огулларының көпүсине Худайы Ехова* доланмага көмек эдер. 17 Шейле-де Худайың хузурында Ыляс пыгамбериңки ялы рух ве гүйч билен йөрәр. Ол аталарының йүрегини чагаларына тарап өврер, гулак асмаян адамлара пайхаслы болуп, догры ишлери этмәге көмек эдер. Шейдип, халкы Ехова* үчин тайярлар».

18 Зекерия перишдә: «Хей-де, шейле зат болуп билерми? Мен бир гарры адам, аялымың хем яшы бир чене етди» дийди. 19 Перишде оңа: «Мен Худайың хузурында дурян Җебрайыл, сениң билен геплешип, хош хабары ыглан этмек үчин иберилдим. 20 Ине, шу затлар берҗай болянча, дилиң тутулар ве сен гепләп билмерсиң, себәби сен мениң айданларыма ынанмадың» дийди. 21 Адамлар болса шол вагт Зекерия дашарда гарашып дурдулар ве онуң мукаддес җайда көп эгленендигине гең галярдылар. 22 Ол дашарык чыканда, гепләп билмеди. Шонда адамлар онуң мукаддес җайда гөрнүш гөрендигине дүшүндилер. Зекерия гепләп билмейәндиги үчин, олара эли билен ышарат эдип дүшүндирйәрди. 23 Мукаддес гуллугы берҗай этмели вагты тамамлананда, ол өйүне гайтды.

24 Бирнәче гүн геченден соң, онуң аялы Элизабет гөврели болды ве бәш айлап өйүнден чыкмады. 25 Элизабет: «Гөр, Ехова* маңа нәмелер этди. Ол маңа назар салып, адамларың өңүндәки масгарачылыкдан халас этди» диййәрди.

26 Элизабетиң гөврели боланына алты ай геченде, Худай Җебрайыл перишдәни Җелиләниң Назарет шәхерине иберди. 27 Ол дурмуша чыкмадык Меръем атлы бир гызың янына гелди. Меръем Давудың неслинден болан Юсуп атлы бир адама адаглыды. 28 Перишде онуң янына гелип: «Салам, эй мерхеметли, Ехова* сениң билендир» дийди. 29 Меръем муны эшидип, гаты алҗырады ве онуң нәме дийҗек болянына дүшүнҗек болды. 30 Шонда перишде оңа: «Горкма, Меръем, Худай сенден көп разыдыр. 31 Ине, сен гөврели болуп, бир огул дограрсың ве онуң адына Иса* дакарсың. 32 Ол бейик болар, оңа Бейик Бирибарың Оглы дийлер. Ехова* Худай оңа атасы Давудың тагтыны берер. 33 Ол Якубың неслине эбеди патышалык эдер, Патышалыгының соңы болмаз» дийди.

34 Эмма Меръем перишдә: «Мен нәдип чага дограйын? Мен энтек дурмуша чыкмадык пәк гыз ахырын» дийди. 35 Перишде оңа җогап берип, шейле дийди: «Сениң үстүңе мукаддес рух инер ве Бейик Бирибарың гүйҗи сени горар. Догулҗак чага мукаддес болар ве оңа Худайың Оглы дийлер. 36 Ине, гарындашың Элизабет хем гарран чагында гөврели болды, адамлар оңа өнелгесиз диййәрди, эмма ол эййәм алты ай бәри гөврели. 37 Хава, Худайың айданлары хөкман берҗай боляндыр». 38 Меръем оңа: «Мен Ехованың* гырнагыдырын! Гой, сениң айдышың ялы-да болсун» дийди. Шонда перишде онуң янындан гитди.

39 Шол гүнлер Меръем Яхуданың даглык еринде ерлешйән шәхере гитмек үчин тайярланды-да, хаял этмән ёла дүшди. 40 Ол Зекерияның өйүне барып, Элизабете салам берди. 41 Элизабет Меръемиң саламыны эшиденде, гөвресиндәки чага бөкҗекледи ве ол мукаддес рухдан долды. 42 Шонда Элизабет батлы сес билен шейле дийди: «Аялларың арасында багтлысы сенсиң, гөврәңдәки чага хем багтлыдыр! 43 Халыпамың эҗесиниң яныма гелмеги улы хормат дәлми нәме? 44 Ине, сениң саламың гулагыма етен бадына, гөврәмдәки чага шатлыкдан яңа бөкҗекледи. 45 Сен өзүңе айдыланлара иман эдендигиң үчин багтлысың, чүнки Ехова* саңа айданларыны долы берҗай эдер».

46 Меръем хем алкыш айдып, шейле дийди: «Мен* Ехованы* шөхратландырярын. 47 Халасгәр Худайыма болан бегенчден яңа йүрегим җошяр. 48 Себәби ол песгөвүнли гырнагына назар салды. Ине, әхли несиллер мени багтлы хасаплар! 49 Гудратыгүйчли Худай мениң үчин аҗайып затлары этди, онуң ады мукаддесдир. 50 Худайың мерхемети ондан горкянларың үстүнде эбеди болар. 51 Ол гүйчли голлары билен улы ишлери этди; йүрегинде текепбирлик эдйән адамлары даргатды. 52 Везипели адамлары тагтындан дүшүрди, песгөвүнлилери болса бейгелтди. 53 Ач адамлары говы затлар билен доюрды, байларың болса эллерини бош гойберди. 54 Ол гуллукчысы Ысрайыла көмеге гелди, шейдип, эбеди рехимдарлык этҗекдиги барадакы вадасыны унутмандыгыны гөркезди. 55 Ол муны ата-бабамыз Ыбрайыма ве онуң неслине вада эдипди». 56 Меръем Элизабетиң янында үч ай болансоң, өйүне гайтды.

57 Элизабетиң чага догурмалы вагты гелди ве онуң бир оглы болды. 58 Гоңшулары ве доган-гарындашлары Ехованың* оңа рехим эдендигини эшидип, җуда бегендилер. 59 Секиз гүн дийленде, олар чаганы сүннетлемек үчин гелдилер ве оңа какасы Зекерияның адыны дакҗак болдулар. 60 Эмма эҗеси: «Ёк! Онуң адына Яхя дакмалы» дийди. 61 Шонда геленлер оңа: «Сизиң доган-гарындашларыңызың арасында бейле ат хич кимде ёкдур» дийдилер. 62 Соңра ышарат билен какасындан чаганың адына нәме дакмак ислейәндигини сорадылар. 63 Зекерия бир ясы тагта сорады-да, онуң йүзүне: «Чаганың ады Яхя болар» дийип язды. Хеммелер муңа хайран галды. 64 Шол бада онуң дили ачылды ве ол гепләп, Худайы шөхратландырып башлады. 65 Даш-төверекде яшаянларың әхлисине горкы аралашды ве адамлар тутуш Яхуда юрдунда бу затлар хакда гүррүң эдйәрдилер. 66 Муны эшиденлериң бары өз ичинден: «Чага улаланда нәхили адам болуп етишеркә?» дийишйәрдилер. Ехова*, догрудан-да, чага биленди.

67 Соңра чаганың какасы Зекерия мукаддес рухдан долуп, шейле пыгамберлик этди: 68 «Гой, Ысрайылың Худайы Ехова* шөхрат болсун, чүнки ол өз халкына назар салды ве олара гутулыш берди. 69 Ол гуллукчысы Давудың өйүнден бизе бир гүйчли халасгәр* берди. 70 Худай муны гадымы дөвүрде яшан мукаддес пыгамберлериниң агзы билен айдыпды. 71 Ол душманларымызың ве бизи йигренйәнлериң элинден халас этҗекдигини вада этди. 72 Ата-бабаларымыза вада эдиши ялы, ол бизе рехим эдер ве мукаддес әхтини ятлар. 73 Ол муны ата-бабамыз Ыбрайыма вада эдипди. 74 Худай бизи душманларың элинден халас эдип, хорматлы гуллугы батыргай берҗай этмәге мынасып гөрди. 75 Ол бу затлары бизиң өмүрбойы вепалы ве догры болмагымыз үчин этди. 76 Оглум, сен велин Бейик Бирибарың пыгамбери диен ада эе болмагың үчин Ехованың* өңүнден гидип, оңа ёл тайярларсың. 77 Адамларың гүнәлериниң багышланмагы үчин, олара гутулыш хабарыны ыглан эдерсиң. 78 Чүнки Худайымызың рехимдарлыгы чуңдур. Онуң рехимдарлыгы сәхер билен үстүмизе инер. 79 Ол гараңкылыкда ве өлүм көлегесинде отуранларың үстүне ягты сачар, парахатлык ёлунда йөремегимиз үчин аякларымызы угрукдырар».

80 Чага улалып, рухда гүйчленйәрди, тә ысрайыллылара вагыз этмели вагты гелйәнчә, ол чөлде болярды.