Матта

13 Шол гүн Иса өйден чыкып, деңзиң кенарына барып отурды. 2 Онуң янына улы мәреке йыгнананда, ол бир гайыга мүнди, адамлар болса кенарда дурдулар. 3 Соңра Иса олара мысаллар аркалы көп затлары өвредип башлады: «Ине, бир дайхан экин экмәге гидйәр. 4 Ол тохумлары сепенде, кәбири ёлуң гырасына дүшди, гушлар хем гелип олары ийди. 5 Кәбири болса дашлык, ягны топрагың аз ерине дүшди. Топрагың галың болмандыгы үчин, олар чалт гөгерди. 6 Гүн асмана галанда болса, олар гүне янып гурады, себәби көклери ёкды. 7 Бейлекилери тикенеклериң арасына дүшди. Тикенеклер хем өсүп, экини богдулар. 8 Галанлары болса мес топраклы ере дүшдүлер. Оларың кәбири 100, кәбири 60, кәбири 30 эссе көп хасыл берди. 9 Гой, гулагы бар адам эшитсин».

10 Соңра шәгиртлери гелип: «Сен нәме үчин олара мысаллар аркалы өвредйәрсиң?» дийип сорадылар. 11 Иса шейле җогап берди: «Худай сизе гөкдәки Патышалыгының мукаддес сырларыны дүшүндирйәр, олара болса дүшүндирмейәр. 12 Дүшүнйән адам хас көп дүшүнер; эмма дүшүнмейән адамдан билйән зады-да алнар. 13 Олар середйәрлер, йөне гөрмейәрлер, олар эшидйәрлер, йөне дүшүнмейәрлер. Шол себәпли мен олара мысаллар аркалы өвредйәрин. 14 Ишаяның шу пыгамберлиги оларда ерине етйәр: „Сиз эшидерсиңиз, йөне дүшүнмерсиңиз; сиз середерсиңиз, йөне хич зат гөрмерсиңиз. 15 Бу халкың йүреги гатапдыр, гулагы агырлашыпдыр, гөзлери гапылыпдыр. Шол себәпли оларың гулаклары эшитмейәр, гөзлери гөрмейәр ве йүреклери билен дүшүнмейәр. Мен олары сагалдар ялы, маңа доланмаярлар“.

16 Сиз багтлысыңыз, чүнки гөзлериңиз гөрйәр ве гулакларыңыз эшидйәр. 17 Сизе догрусыны айдярын, көп пыгамберлер ве догры адамлар сизиң гөрйән затларыңызы гөрмек иследилер, йөне гөрмедилер, сизиң эшидйән затларыңызы эшитмек иследилер, йөне эшитмедилер.

18 Сиз болса дайхан барадакы мысалың манысыны диңләң. 19 Ким Патышалык барадакы хабары эшидип, оңа дүшүнмесе, Залым* гелип, онуң йүрегинде экилен тохумы согруп әкидйәндир; булар ёлуң гырасына дүшен тохумлардыр. 20 Дашлык ере дүшен тохумлары Патышалык барадакы хабары эшидип, оны шатлык билен кабул эдйән адама меңзетсе болар. 21 Эмма тохум йүрегинде көк урмандыгы себәпли, ол аз вагтлайын иман эдйәр. Патышалык хабары зерарлы кынчылык чекенде я-да ызарлама сезевар боланда, ол шол бада иман этмегини бес эдйәр. 22 Тикенеклериң арасына дүшен тохумлар Патышалык барадакы хабары эшитселер-де, өзүни яшайшың* аладаларына алдыран ве байлыгың* ышкына дүшйән адамлардыр. Бу затлар сөзи богяр ве олар хасыл бермейәр. 23 Мес топрага дүшен тохумы Патышалык барадакы хабары эшидип, онуң манысына дүшүнйән адамлара меңзетсе болар. Тохум гөгерип өсенде, кәбири 100, кәбири 60, кәбири 30 эссе көп хасыл берйәр».

24 Иса ене бир мысал гетирди: «Гөкдәки Патышалыгы экин мейданында говы тохум экен адама меңзетсе болар. 25 Адамлар ятырка, душман гелип, бугдайларың арасына хашал отлары экип гидйәр. 26 Бугдай өсүп баш чыкаранда, хашал отлар хем өсүп башлады. 27 Хызматкәрлер хоҗайының янына гелип: „Агам, сен экин мейданыңда говы тохум экмәнмидиң, хашал отлар ниреден пейда болды?“ дийип сорадылар. 28 Ол: „Муны душманым эдипдир“ дийип җогап берди. Хызматкәрлер хем: „Бизиң барып, олары айырмагымызы ислейәрмиң?“ дийдилер. 29 Ол шейле дийди: „Ёк, дегмәң, хашал отлары айырҗак болуп, бугдайлары-да көки билен согураймаң. 30 Гой, хасыл йыгымына ченли оларың икиси-де биле өссүн. Шонда мен оракчылара: „Башда хашал отлары йыгың-да, олары баглап, ода ташлаң; соңра бугдайлары мениң аммарыма үйшүриң“ диерин“».

31 Иса олара ене-де бир мысал гетирди: «Гөкдәки Патышалык бир адамың экин мейданына экен горчиса дәнеси* ялыдыр. 32 Ол тохумларың иң кичиси болса-да, өсенде, улы агач ялы боляр, гушлар хем гелип, онуң шахаларында хөвүртге ясаяр».

33 Иса олара башга бир мысал гетирди: «Гөкдәки Патышалык бир аялың үч улы җам уна гошан ве тутуш хамыры туршадан хамырмаясына меңзешдир».

34 Иса бу затлары мәрекә мысал аркалы гүррүң берди. Ол мысалсыз асла өвретмейәрди. 35 Шейдип, пыгамбериң: «Мен мысаллар аркалы гепләрин; мен башлангычдан* бәри гизлин затлары ыглан эдерин» диен сөзлери берҗай болды.

36 Иса мәрекәни гойберенсоң, өйүне гайтды. Шәгиртлер онуң янына гелип: «Бизе хашал от барадакы мысалы дүшүндирип берәй» дийдилер. 37 Иса шейле дийди: «Говы тохум экен дайхан — Ынсан оглы; 38 экин мейданы — дүнйә. Говы тохум — Патышалыгың огуллары, хашал от болса — Залымың огуллары; 39 олары экен душман — Иблис. Хасыл дөври — дүнйәниң* соңы, оракчылар болса — перишделер. 40 Шейлеликде, хашал отуң йыглып, ода ташланылышы ялы, дүнйәниң* соңунда-да шейле болар. 41 Ынсан оглы перишделерини иберип, Патышалыгында башгаларың гүнә этмегине* себәп болян әхли затлары ве кануны бозян адамлары йыгнар. 42 Олары отлы пеҗе ташлар. Ол ерде гөзяш дөкүп, алачсызлыкдан яңа дишини гыҗарлар. 43 Шонда догры адамлар Атасының Патышалыгында Гүн кимин парларлар. Гой, гулагы бар адам эшитсин.

44 Гөкдәки Патышалык мейданда гизленен хазына киминдир. Бир адам оны тапып, ене-де гизлейәр; бегенҗине гидип, бар задыны сатяр-да, шол мейданы сатын аляр.

45 Шейле-де гөкдәки Патышалык говы дүрдәнелери агтарян сөвдагәр киминдир. 46 Ол бир гымматбаха дүрдәнәни тапанда, гидйәр-де, бар задыны сатып, оны сатын аляр.

47 Гөкдәки Патышалык деңзе ташланып, дүрли балыклар дүшен тор ялыдыр. 48 Тор доланда, балыкчылар оны кенара чыкарярлар, говы балыклары бир себеде йыгнап, ярамазларыны болса ташлаярлар. 49 Дүнйәниң* соңунда-да шейле болар. Перишделер гелип, догруларың арасындан эрбетлери сайларлар. 50 Олары отлы пеҗе ташларлар. Ол ерде гөзяш дөкүп, алачсызлыкдан яңа дишини гыҗарлар».

51 Иса шәгиртлеринден: «Бу айдыланлара дүшүндиңизми?» дийип сорады. Олар: «Хава» дийип җогап бердилер. 52 Соңра Иса олара: «Гөкдәки Патышалык барада өвренйән хер бир мугаллым хазынасындан хем тәзе, хем көне затлары чыкарян өй эесине меңзешдир» дийди.

53 Иса мысаллары гүррүң беренден соңра, ол ерден гайтды. 54 Ол өз шәхерине гелип, адамлара синагогада өвредип башлады. Адамлар муңа хайран галып шейле дийишдилер: «Оңа шейле акылдарлыгы ве гудратлары этмәге гүйҗи ким бердикә? 55 Эйсем, ол агач уссасының оглы дәлми? Онуң эҗеси Меръем, доганлары Якуп, Юсуп, Симун ве Яхуда дәлми? 56 Онуң гыз җигилери хем шу ерде яшамаярмы нәме? Эйсем, оңа бейле ыгтыяры ким бердикә?» 57 Шейлеликде, олар оңа иман этмедилер*. Иса хем олара: «Пыгамбер әхли ерде сыланса-да, оны яшаян еринде ве өйүнде сыламаярлар» дийди. 58 Ол адамларың ынанмаяндыкларыны гөрүп, ол ерде көп гудрат гөркезмеди.