Матта
20 «Гөкдәки Патышалыгы* ир билен ишгәрлери хакына тутмага чыкан үзүмчилигиң эесине меңзетсе болар. 2 Ол ишгәрлер билен гүнүне бир динар* төлемәге геплешип, олары үзүмчилигине иберйәр. 3 Ол сагат үчлерде* чыканда, базарда башга-да ишсиз галан адамлары гөрйәр. 4 Ол: „Сизем үзүмчилигиме гидип ишләң, мен иш хакыңызы төләрин“ диййәр. 5 Олар хем ишлемәге гидйәрлер. Сагат алты* ве докуз* төвереги хем шейле боляр. 6 Ол сагат он бир* төвереги чыканда, ене-де ишсиз дуран адамлары гөрүп, олардан: „Сиз нәме үчин узаклы гүн ишсиз дурсуңыз?“ дийип сораяр. 7 Олар: „Бизи хич ким ише чагырмады“ дийип җогап берйәрлер. Шонда ол: „Сиз-де гидип, мениң үзүмчилигимде ишләң“ диййәр.
8 Агшам дүшенде, үзүмчилигиң эеси иш доландырыҗысына: „Ишгәрлери чагыр-да, иң соңкы геленлерден башлап, тә башда геленлере ченли иш хакыны бер“ диййәр. 9 Сагат он бирде* ишләп башланларың херси бир динардан аляр. 10 Ирден ише башланлар геленде, олар хас көпрәк аларыс өйдйәрлер. Эмма олара-да бир динар берилйәр. 11 Олар хакларыны аланда, үзүмчилигиң эесинден нәгиле болуп башлаярлар. 12 Олар: „Соңкы геленлер бир сагат ишледилер, эмма биз эртирден агшама ченли җокрама ыссыда ишлесек-де, сен олары бизиң билен дең тутдуң!“ диййәрлер. 13 Ол шейле җогап берйәр: „Достум, мен саңа адалатсызлык этмедим. Биз бир динара геплешенимизде, сен разы болупдың, шейле дәлми? 14 Өз хакыңы ал-да, гидибер. Мен бир сагат ишләнлере-де саңа төлейшим ялы төлеҗек. 15 Эйсем, мен пулумы өз ислейшим ялы уланмага хакым ёкмы нәме? Я-да мениң олара ягшылык* эдениме гөриплик эдйәрмиң?*“ 16 Шейлеликде, илкинҗи боланлар соңкы, соңкулар болса илкинҗи боларлар».
17 Олар Иерусалиме баряркалар, Иса 12 шәгирдини гыра чекип, шейле дийди: 18 «Ине, биз Иерусалиме барярыс. Ынсан оглы улы руханыларың ве канунчыларың элине берлер. Олар оны өлүме хөкүм эдерлер 19 ве өзге миллетлилериң элине табшырарлар. Онуң үстүнден гүлерлер, гамчыларлар* ве пүрсе чүйләрлер; йөне ол үчүнҗи гүни дирелер».
20 Соңра Зебедейиң аялы ики оглы билен Исаның янына гелип, баш эгди-де, ондан бир затлар хайыш этмекчи болды. 21 Иса ондан: «Сен нәме ислейәрсиң?» дийип сорады. Аял хем: «Патышалыгыңда ики оглума яныңдан ер бермегиңи хайыш эдйәрин. Оларың бири саг тарапыңда, бейлекиси чеп тарапыңда отурсын» дийип җогап берди. 22 Иса онуң огулларына: «Сиз нәме сораяныңызы билмейәрсиңиз. Сиз мениң ичйән кәсәмден ичип билерсиңизми?» дийди. Олар хем: «Хава» дийип җогап бердилер. 23 Иса олара: «Сиз мениң кәсәмден ичерсиңиз, йөне саг я-да чеп тарапымда кимиң отурҗакдыгыны мен дәл-де, Атам чөзйәр» дийди.
24 Бейлеки он шәгирт муны эшиденде, яңкы ики догана нәгиле болуп башладылар. 25 Иса шәгиртлерини чагырып, олара шейле дийди: «Сиз ёлбашчыларың, везипели адамларың халкың үстүнден хөкүм сүрйәндигини ве агалык эдйәндигини билйәнсиңиз. 26 Эмма сизиң араңызда бейле болмалы дәлдир; араңызда ким улы болмак ислесе, бейлекилериңизе хызмат этмели. 27 Араңызда бири биринҗи болмак ислесе, ол бейлекилериң гулы болмалы. 28 Ынсан оглы-да өзүне хызмат этдирмек үчин дәл-де, эйсем, хызмат этмек ве көплериң угрунда җаныны төлег хөкмүнде бермек үчин гелди».
29 Иса шәгиртлери билен Эрихадан чыкып барярка, улы мәреке онуң ызына дүшди. 30 Ине, ёлуң угрунда отуран ики көр адам Исаның гечип баряндыгыны эшиденде, батлы сес билен: «Халыпам, Давут Оглы, бизе рехим эт!» дийдилер. 31 Эмма мәреке олара сем болуп отурмакларыны айдып кәеди; йөне олар: «Халыпам, Давут Оглы, бизе рехим эт!» дийип, хас-да батлы гыгырдылар. 32 Иса сакланды-да, олары янына чагырып: «Сизиң үчин нәме эдейин?» дийип сорады. 33 Олар хем: «Халыпам, гой, гөзлеримиз ачылсын» дийдилер. 34 Исаның хайпы гелип, оларың гөзлерине элини дегренде, олар шол бада гөрүп башладылар ве онуң ызына дүшдүлер.