Матта
19 Иса бу сөзлери айдып болансоң, Җелиледен чыкып, Иорданың бейлеки тарапында ерлешйән Яхуданың чәклерине барды. 2 Онуң ызына улы мәреке дүшди, Иса-да олары сагалтды.
3 Соңра фарисейлер гелип, оны сынаҗак болуп: «Эркек адама хер зат үчин аялындан айрылышмага ругсат берилйәрми?» дийип сорадылар. 4 Иса олара шейле дийди: «Сиз Ярадыҗының илкибашда ынсаны эркек ве аял эдип ярадандыгы барада окамадыңызмы? 5 Я-да: „Эркек адам ата-энесини гоюп, аялы билен биригер ве икиси бир беден болар“ дийленини окамадыңызмы? 6 Хава, олар ики дәл-де, бир бедендир. Шейлеликде, Худайың гошаныны* ынсан айырмасын». 7 Олар: «Онда Муса нәме үчин аялыңа талак хатыны* берип, онуң билен айрылышмага ругсат берди?» дийип сорадылар. 8 Иса олара шейле дийди: «Муса сизиң доңйүрекдигиңиз үчин аялыңыз билен айрылышмага ругсат берди. Эмма Худай илкинҗи эркек адам билен аялы яраданда бейле дәлди. 9 Шонуң үчин сизе диййәрин, бири зына этмедик аялы билен айрылышып, башга бирине өйленсе, зына* эдйәндир».
10 Шәгиртлери оңа: «Эгер әр-аял барада шейле дийилйән болса, онда өйленмезлик говудыр» дийдилер. 11 Иса олара шейле дийди: «Бу сөзлере хеммелер эерип билмез, диңе Худайың көмек эдйән адамлары эерип билерлер. 12 Кәбирлери догабитди агта* болярлар, башгаларыны болса адамлар агта эдйәрлер; эмма кәбирлери гөкдәки Патышалык үчин өзлерини агта эдйәрлер. Ким өйленмек ислемесе, гой, өйленмесин».
13 Соңра адамлар чагаларыны гетирип, Исадан оларың үстүне элини гоймагыны ве олар үчин дога этмегини хайыш этҗек болдулар, эмма шәгиртлери олара кәедилер. 14 Эмма Иса: «Гой, чагалар яныма гелсин, олара пәсгел бермәң. Чүнки гөкдәки Патышалык шейле адамларыңкыдыр» дийди. 15 Иса оларың үстүне эллерини гойды, соңра ол ерден гитди.
16 Шондан соң Исаның янына бир йигит гелип: «Мугаллым, эбеди яшайша говшар ялы, мен нәхили ягшы ишлери этмели?» дийип сорады. 17 Иса оңа: «Сен нәме үчин менден ягшы ишлер хакда сораярсың? Нәмәниң ягшыдыгыны диңе Худай чөзйәндир*. Эгер яшайша говушмак ислесең, табшырыклары берҗай эт» дийип җогап берди. 18 Ол хем: «Хайсы табшырыклары?» дийип сорады. Иса шейле дийди: «Адам өлдүрме, зына этме, огрулык этме, ялан шаятлык этме, 19 ата-энеңи сыла ве якыныңы өзүңи сөйшүң ялы сөй». 20 Яш йигит хем: «Мен буларың әхлисини берҗай эдйәрин; мен ене нәме этмели?» дийип сорады. 21 Иса: «Эгер сен Худая биркемсиз гуллук этмек* ислесең, гит-де, бар задыңы сатып, гарыплара пайла. Шонда гөкде хазынаң болар. Соңра гел-де, мениң шәгирдим бол» дийди. 22 Йигит бу сөзлери эшиденде, тукат болуп гитди, себәби онуң мал-мүлки көпди. 23 Соңра Иса шәгиртлерине шейле дийди: «Сизе догрусыны айдярын, бай адамлара гөкдәки Патышалыга гирмек кын болар. 24 Бай адамың Худайың Патышалыгына гирмегинден, дүйәниң иңңәниң гөзүнден гечмеги аңсатдыр».
25 Шәгиртлер муны эшиденде, җуда гең галып: «Онда ким халас болуп билер?» дийип сорадылар. 26 Иса олара үнсли серетди-де: «Адамлар үчин бу мүмкин дәл, йөне Худай үчин әхли зат мүмкиндир» дийди.
27 Шонда Петрус: «Ине, биз әхли задымызы гоюп, сениң ызыңа дүшдүк; мунуң үчин бизе нәме берлер?» дийип сорады. 28 Иса олара шейле дийди: «Сизе догрусыны айдярын, Худай әхли зады тәзеләнде*, Ынсан оглы шөхратлы тагтында отурар, шонда сиз хем тагтларда отурып, ысрайылың 12 тайпасына казылык эдерсиңиз. 29 Мениң адым үчин өйлерини, доганларыны, уяларыны, ата-энесини, чагаларыны я-да меллеклерини ташлан хер кес булардан 100 эссе көп зады ве эбеди яшайшы мирас алар.
30 Эмма илкинҗи боланларың көпүси соңкы, соңкулар болса илкинҗи боларлар».