Ылхам

2 Эфесдәки йыгнагың перишдесине шейле сөзлери яз: Саг элинде еди йылдызы саклаян ве еди саны алтын шемданың арасында гезйән шейле диййәр: 2 „Мен сениң ишлериңи, чекйән зәхметиңи, чыдамлылыгыңы, эрбет адамлары кабул этмейәндигиңи, ресул болмасалар-да, өзлерине „ресул“ диййән ве ялан сөзлейәнлери сынап барлаяндыгыңы билйәрин. 3 Мениң адым үчин көп кынчылыклара душ гелен хем болсаң, берк дурдуң, ядамадың. 4 Муңа гарамаздан, саңа гаршы айтҗак бир задым бар: сениң башдакы сөйгиң совапдыр.

5 Сен нәмәңи йитирендигиңи ядыңа сал, тоба эт ве өңки эден ишлериңи эдип башла. Эгер тоба этмесең, мен гелерин-де, шемданыңы дуран еринден айрарын. 6 Йөне сениң эдйән бир ягшы ишиң бар: сен Николаның дини топарының* эдйән ишлерини йигренйәрсиң. Оны мен хем йигренйәрин. 7 Гой, гулагы бар адам мукаддес рухуң йыгнаклара нәме диййәндигини эшитсин: мен сөвешде еңене Худайың җеннетиндәки яшайыш агаҗының мивесинден иймәге ругсат берерин“.

8 Смирнадакы йыгнагың перишдесине шейле сөзлери яз: „Илкинҗи ве Соңкы“, ягны өлүп, соңра дирелен шейле диййәр: 9 „Мен сениң чекйән кынчылыгыңы ве гарыпдыгыңы билйәрин, йөне сен байсың. Ехуды болмасалар-да, өзлерине „ехуды“ дийип, саңа дил етирйәнлери хем билйәрин, эмма олар Шейтаның синагогасыдыр*. 10 Чекҗек кынчылыкларыңдан горкма. Ине, Иблис сизиң кәбириңизи түрмә басар. Шонда сиз долы сыналып, он гүнләп хорлук чекерсиңиз. Өлйәнчәң вепалы гал, мен хем саңа яшайыш тәҗини берерин. 11 Гой, гулагы бар адам мукаддес рухуң йыгнаклара нәме диййәндигини эшитсин: сөвешде еңен адама икинҗи өлүм асла зыян етирмез“.

12 Пергамдакы йыгнагың перишдесине шейле сөзлери яз: Йити, узын ве ики тарапы кесгир гылыҗы болан шейле диййәр: 13 „Сениң ниреде яшаяндыгыңы, ягны Шейтаның тагтының дуран еринде яшаяндыгыңы билйәрин; муңа гарамаздан, сен мениң адыма вепалы галярсың, хатда вепалы шаядым Антипасың гүнлеринде-де маңа болан иманыңдан йүз өвүрмедиң. Оны сизиң шәхериңизде, ягны Шейтаның месген тутян еринде өлдүрипдилер.

14 Йөне саңа гаршы айтҗак кәбир затларым бар: араңызда Баламың таглыматларына эерйәнлер бар. Ол Баллага ысрайыл огулларының өңүнде бүдреме дашыны гоймагы, ягны бутлара гурбан эдилен затлары иймеги ве ахлаксызлык* этмеги өвредипди. 15 Шонуң ялы-да араңызда Николаның дини топарының таглыматларына эерйәнлер хем бар. 16 Шонуң үчин тоба эт, ёгсам мен басым барарын-да, агзымдан чыкып дуран узын гылыҗым билен олара гаршы сөвешерин.

17 Гой, гулагы бар адам мукаддес рухуң йыгнаклара нәме диййәндигини эшитсин: Мен сөвешде еңене бираз гизлин маннадан ве йүзүнде тәзе ат язылан ак даш берерин. Ол ады өзүне берленден башга хич ким билйән дәлдир“.

18 Тиятирадакы йыгнагың перишдесине шейле сөзлери яз: Худайың Оглы, ягны гөзлери одуң ялны кимин, аяклары болса арасса мис ялы болан шейле диййәр: 19 „Мен сениң эдйән ишлериңи, сөйгиңи, иманыңы, гуллугыңы, чыдамлылыгыңы ве өңкүден хас көп ишлери эдйәндигиңи билйәрин.

20 Йөне саңа гаршы айтҗак задым бар: сен өзүни пыгамбер хасаплаян Изабел атлы аяла гөз юмярсың. Ол мениң гулларымы алдава салып, ахлаксызлык* этмеги ве бутлара гурбан эдилен затлары иймеги өвредйәр. 21 Мен оңа тоба этмәге вагт бердим, йөне ол эдйән ахлаксызлыгына* тоба этмек ислемейәр. 22 Ине, мен оны яравсызлыга учрадарын, онуң тәсирине дүшүп, зына эдйәнлер тоба этмеселер, мен олары улы бетбагтчылыга сезевар эдерин. 23 Онуң чагаларына өлүм җезасыны берерин. Шонда йыгнакларың әхлиси чуң пикирлери* ве йүреклери барлаяның мендигими билерлер. Мен хер кесиң эден ишине гөрә хакыны берерин.

24 Эмма Тиятирадакы бейлекилере, ягны Изабелиң таглыматына эермейән ве „Шейтаның чуңңур сырларыны“ билмек ислемедиклере шейле диййәрин: Мен сизиң үстүңизе башга зат йүклемейәрин. 25 Хава, мен барянчам, догрулык ёлунда берк дуруң. 26 Сөвешде еңене ве табшырыгымы берҗай эдйәне халкларың үстүнден хөкүм сүрмәге ыгтыяр берерин. 27 Ол демир хаса билен адамлара чопанчылык эдер. Шонда олар тоюн гаплары кимин бөлек-бөлек боларлар, чүнки мен хем Атамдан шейле ыгтыяры аландырын. 28 Мен оңа даң йылдызыны берерин. 29 Гой, гулагы бар адам мукаддес рухуң йыгнаклара нәме диййәндигини эшитсин“.