2 Тимотеос

1 Худайың ислегине гөрә Месих Иса билен бирликде боланларың әхлисине вада берлен яшайшы ыглан эдйән Месих Исаның ресулы болан мен Павлус, 2 сөйгүли оглум Тимотеоса хат язярын.

Ата Худайымыздан ве Халыпамыз Месих Исадан саңа мерхемет, рехимдарлык хем парахатлык болсун.

3 Мен ата-бабаларым ялы пәк ынсап билен мукаддес гуллугы ерине етирйәндигим үчин Худая миннетдардырын. Шол себәпли гиҗе-гүндиз эдйән дога-дилеглеримде хемише сени ятлаярын. 4 Гөзяшларыңы ятланымда, сени җуда гөресим гелйәр ве гөренимде, йүрегим шатлыкдан долар дийип умыт эдйәрин. 5 Мен сенде хилесиз иманың бардыгына ынанярын. Шейле иман башда мамаң Лойисде ве эҗең Эвникада боландыгы ядыма дүшйәр.

6 Шонуң үчин Худайдан алан совгадыңы янып дуран от кимин ловурдатмагыңы ятладярын. Бу совгат саңа эллерими үстүңе гоянымда берлипди. 7 Чүнки Худай бизе горкаклык рухуны дәл-де, гүйч, сөйги ве сагдын дүшүнҗе берди. 8 Халыпамыз хакда гүррүң этмәге я-да онуң ады үчин туссаглыкдадыгыма утанма. Гайтам, Худайың гүйҗүне бил баглап, хош хабар үчин кынчылык чекмәге тайяр бол. 9 Ол ягшы ишлеримиз үчин дәл-де, өз ислеги ве мерхемети үчин халас эдип, бизи мукаддес болмага чагырды. Ол мерхеметини Месих Иса аркалы гадым дөвүрлерде мәлим эдипди. 10 Эмма хәзир бу мерхемет Халасгәримиз Месих Исаның аян болмагы билен ачык-айдың болды. Ол өлүми ёк эдип, хош хабар аркалы бизиң яшайша ве чүйремезлиге нәдип етип билҗекдигимизи аян этди. 11 Мен шу хош хабарың вагызчысы, ресулы ве мугаллымы эдип беллендим.

12 Бу ишлери ерине етирйәндигим үчин, менем эҗир чекйәрин, йөне муңа утанмаярын. Себәби мен иман эден Худайымы танаярын ве оңа ынанан затларымы хөкүм гүнүне ченли горап билҗекдигине шүбхеленмейәрин*. 13 Месих Иса билен бирликде боландыгымыз үчин, сен иман ве сөйги билдирйәрсиң. Шол себәпли менден эшиден сагдын* сөзлериң нусгасыны гайым сакла. 14 Өзүңе ынанылан гымматлы затлары мукаддес рухуң* көмеги билен гора.

15 Сен Азиядакы* әхли адамларың, шол санда Фигелус билен Эрмогениң менден йүз өврендиклерини билйәнсиң. 16 Онисифорың өй-ичерисине Худайымыз мерхемет этсин, себәби ол мени көпленч рухландырярды ве зынҗырлар билен багланандыгыма утанмады. 17 Гайтам, Римдекәм, мени җан эдип гөзләп тапды. 18 Гой, Худайымыз Ехова* хөкүм гүни оңа мерхемет этсин. Онуң Эфесде эден әхли хызматыны сенем гаты говы билйәнсиң.