Яхя
20 Хепдәниң биринҗи гүни* магдалалы Меръем ир билен мазара гелди. Ол мазарың өңүнде гойлан дашың айрыландыгыны гөрүп, 2 Симун Петрусың ве Исаның говы гөрйән шәгирдиниң янына ылгап барды-да: «Халыпамызы мазардан алып гидипдирлер, оны ниреде гояндыкларыны билмейәрис» дийди.
3 Шонда Петрус билен бейлеки шәгирт мазара тарап гитдилер. 4 Оларың икиси-де ылгап барярды, йөне бейлеки шәгирт Петрусдан чалт ылгандыгы үчин, мазара өңүрти барды. 5 Ол эглип, мазарың ичине середенде, зыгыр матаның ятаныны гөрди, йөне ичине гирмеди. 6 Онуң ызындан Симун Петрус гелип, мазара гирди. Ол хем шол ерде ятан зыгыр матаны гөрди. 7 Исаның келлесине доланан мата бейлеки маталарың янында дәл-де, башга ерде ятырды. 8 Шонда мазара илки ылгап баран бейлеки шәгирт хем ичине гирди-де, муны гөрүп, айдыланлара ынанды. 9 Себәби олар хениз Исаның өлүмден дирелмелидиги хакдакы язылана дүшүнмейәрдилер. 10 Соңра шәгиртлер өйлерине гайтдылар.
11 Меръем болса дашарда мазарың голайында аглап дурды. Аглап дурка, мазара серетмек үчин эгленде, 12 ак эшикли ики саны перишдәниң Исаның җеседи гойлан ерде, бириниң баш уҗунда, бейлекисиниң болса аяк уҗунда отурандыкларыны гөрди. 13 Олар Меръеме: «Сен нәме үчин аглаярсың?» дийдилер. Ол хем: «Бири Халыпамызы алып гидипдир, оны ниреде гояндыкларыны билмейәрин» дийди. 14 Ол муны айдып, ызына өврүленде, кимдир бириниң дурандыгыны гөрди. Ол Исады, йөне Меръем оны танамады. 15 Иса оңа: «Сен нәме үчин аглаярсың? Кими гөзлейәрсиң?» дийди. Меръем оңа багбандыр өйдүп: «Сен оны алан болсаң, ниреде гояндыгыңы айдай-да, мен оны алып гитҗек» дийди. 16 Иса: «Меръем!» дийди. Ол өврүлди-де, еврейче: «Раббуни! („Мугаллым“ диймеги аңладяр)» дийди. 17 Иса оңа: «Маңа япышып дурма, себәби мен хениз Атамың янына гитмедим. Йөне бар-да, доганларыма шейле дий: „Мен Атамың янына барярын, ол сизиң хем Атаңыздыр, мениң ве сизиң Худайыңыздыр“» дийди. 18 Магдалалы Меръем шәгиртлериң янына гелди-де: «Мен Халыпамызы гөрдүм!» дийип, тәзелиги хабар берди.
19 Шол гүн, ягны хепдәниң биринҗи гүни шәгиртлер агшам йыгнанышып, гапылары гулплап отырдылар, себәби олар ехуды дини ёлбашчыларындан горкярдылар. Шол вагт Иса оларың арасында пейда болуп: «Салам*» дийди. 20 Ол муны айдансоң, олара эллерини хем-де бөврүни гөркезди. Шәгиртлер болса Халыпамызы гөрендиклерине бегендилер. 21 Иса ене-де олара: «Сизе парахатлык болсун. Атамың мени дүнйә ибериши ялы, мен-де сизи дүнйә иберйәрин» дийди. 22 Булары айдып, соңра олара тарап үфледи-де: «Мукаддес рухы алың. 23 Кимиң гүнәсини багышласаңыз, Худай хем онуң гүнәсини багышлаяндыр. Эмма багышламасаңыз, Худай хем оны багышлаян дәлдир» дийди.
24 Йөне Иса геленде, 12 ресулың бири болан Экиз дийип атландырылян Томас оларың арасында ёкды. 25 Шәгиртлер оңа: «Биз Халыпамызы гөрдүк!» дийдилер. Эмма ол: «Онуң эллерине какылан чүйлериң ызыны гөрүп, оңа бармагымы дегирмесем, бөврүне-де элими дегрип гөрмесем, асла ынанмарын» дийди.
26 Шондан секиз гүн геченде, шәгиртлер ене-де бир өйде йыгнанышдылар, оларың арасында Томас хем барды. Гапылар гулплы болса-да, Иса пейда болуп: «Салам*» дийди. 27 Соңра ол Томаса: «Бармагыңы узат-да, шу ере дегир, эллериме серет. Элиңи узадып, бөврүме дегир. Шүбхеленмегиңи* бес эт-де, иман эт» дийди. 28 Томас оңа: «Халыпам, худайым!*» дийди. 29 Иса оңа: «Сен мени гөрендигиң үчин иман этдиңми? Йөне гөрмән иман эдйән адамлар багтлыдыр» дийди.
30 Иса шәгиртлериниң өңүнде башга-да энчеме гудратлары гөркезди, йөне олар шу китапда* беян эдилмеди. 31 Эмма булар Исаның, хакыкатдан-да, Месихдигине ве Худайың Оглудыгына ынанмагыңыз үчин языландыр. Себәби иман этсеңиз, онуң ады аркалы яшайша говшарсыңыз.