Яхя

4 Фарисейлер Исаның Яхядан-да хас көп адамлары сува чүмдүрип, өз шәгирди эдендигини эшитдилер. Халыпамыз муны биленде 2 (аслында, Исаның өзи дәл-де, онуң шәгиртлери сува чүмдүрйәрди), 3 Яхудадан гайдып, ене-де Җелилә гитди. 4 Эмма ол Самарияның ичи билен гитмелиди. 5 Шейдип, Иса Самарияның Сихар шәхерине гелди. Бу шәхер Якубың өз оглы Юсуба берен ериниң голайында ерлешйәрди. 6 Ол ерде Якубың гуюсы барды. Иса ёлдан ядав гелип, гуйының башында отурды. Шол вагт сагат алты* төверегиди.

7 Шонда самариялы бир аял сув алмага гелди. Иса оңа: «Маңа ичере сув берәй-дә» дийди. 8 (Шәгиртлери болса шәхере иймәге зат сатын алмага гидипдилер). 9 Самариялы аял: «Сен ехуды болуп-да, самариялы аялдан ичмәге сув сораярмың?» дийди. (Себәби ехудылар самариялылар билен геплешмейәрди). 10 Иса оңа шейле җогап берди: «Эгер сен Худайың саңа берйән совгадыны ве „Маңа ичере сув берәй“ диен адамың кимдигини билседиң, онда өзүң ондан сорардың. Ол хем саңа яшайыш берйән сувы берерди». 11 Аял оңа шейле дийди: «Агам, сениң сувы чекип алар ялы, бедрәң хем ёк, гуйы болса чуң. Сен яшайыш берйән сувы ниреден алмакчы болярсың? 12 Сен шу гуйыны бизе берен атамыз Якупдан-да улумы? Бу гуюдан онуң өзи, огуллары ве мал-гаралары ичипди». 13 Иса оңа шейле җогап берди: «Бу сувдан ичен хер кес ене-де сувсар. 14 Эмма мениң берҗек сувумдан ичен адам хич хачан сувсамаз. Гайтам, мениң берҗек сувум онуң ичинде эбеди яшайыш берйән сув чешмесине өврүлер». 15 Аял оңа: «Агам, мен хич хачан сувсамаз ялы ве сув алмак үчин гайдып шу ере гелмез ялы, шол сувуңдан маңа-да берсене» дийди.

16 Иса аяла: «Бар-да, янёлдашыңы чагыр ве оны шу ере алып гел» дийди. 17 Аял: «Мениң янёлдашым ёк» дийип җогап берди. Иса оңа шейле дийди: «Сен „Янёлдашым ёк“ дийип, догры айтдың. 18 Сениң бәш әриң барды, хәзирки яшашян адамың болса әриң дәл. Шонуң үчин сен догрыңы айтдың». 19 Аял оңа шейле дийди: «Агам, гөрйән велин, сен пыгамбер ялы-ла! 20 Ата-бабаларымыз шу дагда сежде эдйәрдилер, эмма сиз, ехудылар, диңе Иерусалимде сежде этмели диййәрсиңиз». 21 Иса оңа шейле дийди: «Маңа ынанай, шейле вагт гелйәр, адамлар Худая не шу дагда, не-де Иерусалимде сежде эдерлер. 22 Сиз киме сежде эдйәндигиңизи билмейәрсиңиз. Биз болса киме сежде эдйәндигимизи билйәрис, себәби Худай адамлары халас этҗекдиги барадакы ниетини илки ехудылара ачды. 23 Муңа гарамаздан, хакыкы сежде эдйәнлериң Атамыза рухда ве хакыкатда* сежде этҗек вагты етип гелйәр ве эййәм гелендир. Себәби Атамыз Өзүне шейле сежде этмек ислейән адамлары агтаряр. 24 Худай рухы Шахсыетдир, оңа сежде эдйәнлер хем рухда ве хакыкатда сежде этмелидир». 25 Шонда аял оңа: «Мен Месих* дийилйән бириниң гелмелидигини билйәрин. Ол геленде, бизе әхли зады ачык ыглан эдер» дийди. 26 Иса ол аяла: «Мен шол адам» дийди.

27 Шол вагт шәгиртлери гелип, Исаның бир аял билен геплешип дурандыгына гең галдылар. Йөне хич хайсысы оңа: «Сен ондан нәме ислейәрсиң?» я-да «Онуң билен нәме үчин геплешйәрсиң?» дийип билмеди. 28 Шонда аял сув алмак үчин гетирен күйзесини гойды-да, шәхере барып, адамлара: 29 «Йөрүң, мениң эден әхли ишлерими гүррүң берен адамы гөрүң. Ол Месих болаймасын?» дийди. 30 Адамлар хем шәхерден чыкып, Исаның янына гелип башладылар.

31 Шол вагт шәгиртлери: «Мугаллым, ийип-ичсене» дийдилер. 32 Йөне ол: «Мениң иере задым бар, сиз оны билмейәрсиңиз» дийди. 33 Шонда шәгиртлери бири-бирине: «Оңа бири иере зат гетирен-ә дәлдир?» дийишдилер. 34 Иса олара шейле дийди: «Мениң иймитим мени иберениң ишини долы берҗай этмекдир. 35 Сиз хасыл йыгымына ене-де дөрт ай бар диймейәрсиңизми нәме? Эмма мен сизе диййәрин: гөзүңизи галдырың-да, экин мейданларына середиң, олар хасыл йыгымына етишипдир. 36 Оракчы эййәм иш хакыны алып, эбеди яшайыш үчин хасыл йыгнап йөр. Шонда экен ве оран биле шатланып билер. 37 Себәби шу бабатда „Бири экйәр, бейлекиси болса оряр“ дийлен сөзлер догрудыр. 38 Мен сизи зәхмет чекмедик задыңызы ормага ибердим. Йөне башгалар зәхмет чекдилер, сиз хем олар билен биле оларың чекен зәхметинден пейда алдыңыз».

39 Шәхерден гелен самариялыларың көпүси Иса иман этдилер. Себәби олар «Ол мениң эден әхли ишлерими гүррүң берди» диен аялың сөзлерине гулак асыпдылар. 40 Самариялылар гелип, Исадан янларында галмагыны хайыш этдилер. Ол хем шол ерде ики гүн болды. 41 Нетиҗеде, Исаның айдан затларыны диңләп, хас көп адамлар иман этди. 42 Шонда олар хәлки аяла: «Биз инди диңе бир сениң айдан затларың эсасында ынанмаярыс; бизиң өзүмиз хем ол адамы диңләп, онуң, хакыкатдан-да, дүнйәниң халасгәридигине гөз етирдик» дийдилер.

43 Ики гүнден соң, Иса Җелилә гитди. 44 Эмма онуң хут өзи: «Пыгамбер догдук меканында хорматланян дәлдир» дийип айдыпды. 45 Иса Җелилә геленде, яшайҗылар оны мәхирли гаршы алдылар. Себәби олар Иерусалиме байрамчылыга баранларында, Исаның эден әхли ишлерини гөрүпдилер.

46 Соңра Иса ене-де Җелиләниң Кана шәхерине гелди. Иса шол шәхерде сувы шераба өврүпди. Ол ерде патышаның бир эмелдары барды. Онуң оглы Капернаумда сыркав ятырды. 47 Ол Исаның Яхудадан Җелилә гелендигини эшиденде, янына барып, ондан оглуны сагалтмагыны хайыш этди, себәби оглы өлүм яссыгында ятырды. 48 Эмма Иса оңа: «Бу халк аламатдыр гудратлары гөрмесе, хич хачан ынанмаз» дийди. 49 Патышаның эмелдары оңа: «Халыпам, чагам өлмәнкә, тизрәк гелебери» дийди. 50 Иса оңа: «Бар, гидибер; оглуң сагалды» дийди. Ол адам Исаның айдан сөзлерине ынанып, шол ерден гайтды. 51 Ол ёлда барярка, хызматкәрлери өңүнден чыкып, оглуның сагаландыгыны айтдылар. 52 Шонда ол хызматкәрлеринден оглуның сагат нәчеде сагаландыгыны сорады. Олар хем: «Дүйн онуң гызгыны гайданда, сагат еди* төверегиди» дийип җогап бердилер. 53 Шонда какасы: «Сениң оглуң сагалды» дийип Исаның айдан вагты оглуның сагаландыгыны билди. Шейлеликде, ол тутуш өй-ичериси билен иман этди. 54 Бу Исаның Яхудадан Җелилә геленде, гөркезен икинҗи гудратыды.