Яхя
5 Ехудыларың байрамчылыгы башланда, Иса Иерусалиме гитди. 2 Иерусалимде «Гоюн дервезеси» дийилйән ериң голайында даш-төвереги сүтүнлерден ыбарат болан сув ховданы барды. Оңа еврейче Бесаза дийилйәрди. 3 Ол ерде кеселли, көр, майып ве эл-аягы ысмаз биргиден адамлар ятырды. 4 *—— 5 Оларың арасында 38 йыл бәри яравсызлыкдан эҗир чекйән бир адам хем барды. 6 Иса онуң көп вагтдан бәри яравсыз ятандыгыны гөрүп, ондан: «Сагаласың гелйәрми?» дийип сорады. 7 Яравсыз адам: «Агам, ховдандакы сув толкун атанда, онуң ичине гирмәге маңа хич ким көмек этмейәр. Өзүм туруп барянчам болса, менден өң оңа башга бири гирйәр» дийди. 8 Иса оңа: «Тур! Дүшегиңи ал-да, йөре» дийди. 9 Ол хем шол бада сагалды ве дүшегини алды-да, йөрәп башлады.
Шол гүн Сабат гүнүди*. 10 Шонда ехудыларың кәбири сагалан адама: «Бу гүн Сабат гүни, кануна гөрә сен дүшегиңи гөтермели дәл» дийдилер. 11 Эмма ол шейле җогап берди: «Сагалдан адам маңа „Дүшегиңи ал-да, йөре“ дийди». 12 Олар: «Саңа „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен ким?» дийип сорадылар. 13 Эмма сагалан адам онуң кимдигини билмейәрди. Себәби Иса мәрекәниң ичинде гөзден йитди.
14 Соңра Иса оңа ыбадатханада душуп: «Гөрйәрмиң, сен инди сагалдың. Мундан бетер ягдая дүшмез ялы, инди гүнә этме» дийди. 15 Шонда ол ехудыларың янына гитди-де, өзүни сагалдан адамың Исадыгыны айтды. 16 Шондан соң ехудылар Исаны ызарлап башладылар. Себәби Иса бу затлары Сабат гүни эдипди. 17 Эмма Иса олара: «Мениң Атам хенизе ченли ишләп йөр, мен хем ишлейәрин» дийип җогап берди. 18 Мунуң үчин ехудылар оны өлдүрҗек болуп хас-да аяга галдылар. Себәби олар Иса диңе бир Сабат гүни бабатдакы табшырыгы бозман, эйсем, Худайы өз Атасы хасаплап, өзүни Худай билен деңейәр диййәрдилер.
19 Иса олара шейле җогап берди: «Сизе догрусыны айдярын, Огул хич зады өз-өзүнден эдйән дәлдир, ол диңе Атасында гөрйән затларыны эдйәндир. Себәби Атасы нәме этсе, Огул хем шоны эдйәндир. 20 Ата Оглуны сөййәндир ве оңа әхли эдйән затларыны гөркезйәндир. Ол оңа мундан хем улы ишлерини гөркезер, шонда сиз хайран галарсыңыз. 21 Атаның өлен адамлары дирелдип, олара яшайыш бериши ялы, Огул хем ислән адамына яшайыш берйәр. 22 Себәби Ата хич кими хөкүм эдйән дәлдир, ол хөкүм этмек ыгтыярыны Оглуна берендир. 23 Шонда хеммелериң Ата хормат гойшы ялы, Огла хем хормат гоярлар. Огла хормат гоймаян адам оны иберен Ата-да хормат гоймаяр. 24 Сизе догрусыны айдярын, мениң сөзүми диңләп, мени Иберене иман эдйән адам эбеди яшайша говшар. Ол хөкүм эдилмән, гайтам, өлүмден яшайша гечендир.
25 Сизе догрусыны айдярын, өлен адамларың Худайың Оглуның сесини эшитҗек вагты етип гелйәр, эййәм гелендир. Оны диңләп, гулак асан адамлар яшарлар. 26 Атаның яшайыш бермәге гүйҗүниң болшы ялы, ол Оглуна-да яшайыш бермәге гүйч берендир. 27 Шейле-де ол Ынсан оглы боланы үчин, Ата оңа хөкүм этмәге ыгтыяр берендир. 28 Муңа гең галмаң, себәби габырда* ятанларың әхлисиниң онуң сесини эшитҗек вагты етип гелйәр. 29 Ягшы иш эденлер яшамак үчин, эрбет иш эденлер хөкүм үчин дирелер. 30 Мен хич зады өз-өзүмден эдйән дәлдирин. Мен адамлары Атамың айданларына гөрә хөкүм эдйәрин, хөкүмим адылдыр. Себәби өз ислегими дәл-де, мени иберен Атамың ислегини берҗай этмек ислейәрин.
31 Мен өз-өзүме шаятлык эдйән болсам, шаятлыгым хакыкат дәлдир. 32 Мен хакда шаятлык эдйән Бири бар, онуң мен барада эдйән шаятлыгының хакыкатдыгыны билйәрин. 33 Сиз Яхяның янына адам иберипдиңиз, онуң мен хакда эден шаятлыгы хакыкатдыр. 34 Эмма мен адамларың шаятлыгына мәтәч дәлдирин, йөне булары сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35 Яхя янып дуран ве ягты сачян чырады, сиз хем онуң ягтылыгында аз вагтлык шатланмак иследиңиз. 36 Яхя мениң Атадан гелендигими айтса-да, менде Атамың иберендигини гөркезйән хас улы субутнама бар. Атамың табшыран ишлерини ерине етирйәндигимиң өзи-де мени Онуң иберендигине шаятлык эдйәр. 37 Мени иберен Атамың өзи-де мен хакда шаятлык этди. Сиз онуң сесини хич хачан эшиден дәлсиңиз, кешбини-де гөрен дәлсиңиз. 38 Сиз онуң иберен хабарчысына иман этмедиңиз, шонуң үчин хем Худайың сөзи йүрегиңизде орнашмады.
39 Сиз эбеди яшайшы алҗак болуп Язгылары өвренйәрсиңиз; эмма Язгыларың өзи-де мен хакда шаятлык эдйәр. 40 Йөне шонда-да сиз яшайшы алмак үчин, мениң яныма гелмек ислемейәрсиңиз. 41 Адамларың мени шөхратландырмагыны ислемейәрин. 42 Мен сизиң йүрегиңизде Худая болан сөйгиңизиң ёкдугыны говы билйәрин. 43 Мен Атамың адындан гелдим, йөне сиз мени кабул этмейәрсиңиз. Эгер бири өз адындан гелсе, сиз оны кабул эдйәрсиңиз. 44 Сиз еке-тәк хак Худайың берйән шөхратыны агтармагың дерегине, бири-бириңизиң шөхратыңызы кабул эдйән болсаңыз, онда нәдип иман этҗек? 45 Мен сизи Атамың өңүнде язгарарын өйтмәң; умыт эдйән Мусаңыз сизи язанлары аркалы язгаряндыр. 46 Сиз Муса ынанан болсадыңыз, онда маңа-да ынанардыңыз, себәби ол мен хакда языпды. 47 Сиз онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда мениң айдянларыма нәдип ынанҗак?»