Яхя
13 Иса Пасха байрамындан өң, бу дүнйәден гидип, Атасының янына доланмалы сагадының гелендигини билйәрди. Ол дүнйәдәки шәгиртлерини соңкы демине ченли сөйди. 2 Агшамлык нахар вагтыды. Иблис эййәм Иса дөнүклик этҗек Симуның оглы Иуда Искариотың ичине гирипди. 3 Хава, Иса Атасының әхли зады онуң элине берендигини ве Худайдан гелип, онуң янына доланмалыдыгыны билйәрди. 4 Шонда Иса сачак башындан турды-да, донуны чыкарды ве бир яглык билен билини гушады. 5 Соңра легене сув гуйды-да, шәгиртлериниң аягыны ювуп башлады ве яглык билен сүпүрди. 6 Иса Симун Петрусың янына баранда, ол: «Халыпам, сен мениң аягымы ювҗак болярмың?» дийди. 7 Иса оңа: «Сен мениң нәме эдйәндигиме хәзир дүшүнмерсиң, йөне соң дүшүнерсиң» дийип җогап берди. 8 Петрус: «Мен саңа хич хачан аягымы ювдурмарын» дийди. Иса оңа: «Ювдурмасаң, мениң янымда болуп билмерсиң» дийип җогап берди. 9 Симун Петрус: «Халыпам, онда диңе аягымы дәл, элими-де, келләми-де юв» дийди. 10 Иса оңа: «Ювнан адамың бүтин бедени арассадыр. Шонуң үчин онуң аягыны ювмак етерликдир» дийди. 11 Иса кимиң дөнүклик этҗекдигини билйәрди. Ине, шол себәпли-де: «Сизиң хеммәңиз арасса дәлсиңиз» дийди.
12 Иса оларың аякларыны ювансоң, донуны гейип, ене-де сачак башына гечип отурды-да, шейле дийди: «Сиз мениң нәме эдендигиме дүшүнйәрсиңизми? 13 Сиз маңа „Мугаллым“ ве „Халыпам“ дийип йүзленйәрсиңиз. Себәби мен Мугаллым ве Халыпадырын. 14 Эгер мен Халыпа ве Мугаллым болуп, сизиң аякларыңызы юван болсам, онда сиз-де бир-бириңизиң аякларыңызы ювмалысыңыз. 15 Мен сизе гөрелде гөркездим, шонуң үчин сиз-де мениң эдишим ялы этмелисиңиз. 16 Сизе догрусыны айдярын, гул өз хоҗайынындан бейик дәлдир. Иберилен хем өзүни иберенден бейик дәлдир. 17 Сиз булары билип, ерине етирсеңиз багтлысыңыз. 18 Мен сизиң әхлиңиз хакда айтмаярын; мен өз сайланларымы танаярын, йөне бу затлар Язгылардакы: „Мениң чөрегими иен маңа гаршы чыкар“ диен сөзлериң берҗай болмагы үчин болды. 19 Шу затлар берҗай боланда, сиз мениң Месихдигиме иман эдип билер ялы, мен сизе болмалы затлары өңүнден айдярын. 20 Сизе догрусыны айдярын, мениң ибереними кабул эдйән мени кабул эдйәндир, мени кабул эдйән мени Иберени-де кабул эдйәндир».
21 Иса булары айдандан соң, үнҗә дүшүп: «Сизе догрусыны айдярын, сизиң араңыздан бири маңа дөнүклик эдер» дийип ачык айтды. 22 Шәгиртлер бир-бирине середишип, онуң ким хакда айдяндыгына дүшүнмән гең галдылар. 23 Ресулларың бири, ягны Исаның говы гөрйән шәгирди оңа якын* отырды. 24 Шонда Симун Петрус оңа серетди-де, башыны атып: «Онуң кими гөз өңүнде тутяндыгыны сорасана» дийди. 25 Шонда ол Исаның янына хасам голайрак сүйшди-де, ондан: «Халыпам, ол ким?» дийип сорады. 26 Иса: «Мен шу чөреги нахара батырып, киме узатсам, шолдур» дийди. Соңра нахара батыран чөрегини алып, Симуның оглы Иуда Искариота берди. 27 Иуда чөреги аланда, онуң ичине Шейтан гирди. Шонда Иса оңа: «Нәме эдйән болсаң, чалтрак эт» дийди. 28 Эмма сачак башында отуранларың бири-де Исаның муны оңа нәме үчин айдандыгына дүшүнмеди. 29 Иуда пуллы гута җогапкәр болансоң, кәбирлери Иса оңа «Байрамчылык үчин герекли затлары сатын ал» диендир я-да гарыплара бир затлар пайламагы табшырандыр өйтдүлер. 30 Иуда элине чөреги алды-да, дессине гиҗәниң ичи чыкып гитди.
31 Иуда гиденде, Иса шейле дийди: «Ынсан оглы шөхратланды, Худай хем ол аркалы шөхратланандыр. 32 Худайың өзи-де оны шөхратландырар, Ол оны тизден шөхратландырар. 33 Балаларым, мен сизиң билен ене бираз вагт боларын. Сиз мени гөзләрсиңиз; ехудылара „Мениң барян ериме барып билмерсиңиз“ дийип айдышым ялы, муны сизе-де айдярын. 34 Сизе тәзе табшырык берйәрин: бир-бириңизи сөйүң; мениң сизи сөйшүм ялы, сиз хем бир-бириңизи сөйүң. 35 Эгер араңызда сөйги болса, сизиң мениң шәгирдимдигиңизи хеммелер билер».
36 Симун Петрус ондан: «Халыпам, сен нирә барярсың?» дийип сорады. Иса: «Сен мениң барян ериме хәзир барып билмерсиң, йөне соң барарсың» дийип җогап берди. 37 Петрус оңа: «Халыпам, мен нәме үчин хәзир гидип билмейәрин? Мен сениң үчин җанымы бермәге тайын» дийди. 38 Иса оңа: «Сен мениң үчин җаныңы берерин диййәрмиң? Саңа догрусыны айдярын, хораз гыгырманка, сен менден үч гезек йүз дөндерерсиң» дийди.