22 At sa lupa ay titingin siya, at, narito! kabagabagan at kadiliman,+ karimlan, panahon ng kahirapan at dilim na walang liwanag.+

23 Nakita ko ang lupain, at, narito! ito ay walang laman at tiwangwang;+ at sa mga langit, at ang kanilang liwanag ay wala na.+

10 Sa harap nito ay naligalig ang lupain, ang langit ay umuga. Ang araw at ang buwan ay nagdilim,+ at ang mismong mga bituin ay nagkait ng kanilang liwanag.+

9 “ ‘At mangyayari sa araw na iyon,’ ang sabi ng Soberanong Panginoong Jehova, ‘na palulubugin ko ang araw sa tanghaling tapat,+ at magpapasapit ako ng kadiliman sa lupain sa isang araw na maliwanag.