10 “Kanino ako magsasalita at magbibigay ng babala, upang marinig nila? Narito! Ang kanilang tainga ay di-tuli, anupat hindi sila makapagbigay-pansin.+ Narito! Ang mismong salita ni Jehova ay naging kadustaan sa kanila,+ na salitang hindi nila kinalulugdan.+

11 Ngunit sila ay patuloy na tumatangging magbigay-pansin, + at sila ay patuloy na naghaharap ng sutil na balikat, + at ang kanilang mga tainga ay lubha nilang pinamanhid upang makarinig. +

20 Sapagkat siya na gumagawa ng buktot na mga bagay+ ay napopoot sa liwanag at hindi lumalapit sa liwanag, upang ang kaniyang mga gawa ay hindi masaway.+

27 Sapagkat ang puso ng bayang ito ay naging manhid, at sa kanilang mga tainga ay narinig nila nang walang pagtugon, at ipinikit nila ang kanilang mga mata; upang hindi nila makita ng kanilang mga mata at marinig ng kanilang mga tainga at maunawaan ng kanilang mga puso at manumbalik, at mapagaling ko nga sila.” ’+