7 Narito! Ang kanila mismong mga bayani ay sumisigaw sa lansangan; ang mismong mga mensahero ng kapayapaan+ ay tatangis nang may kapaitan.

19 O ang bituka ko, ang bituka ko! Ako ay dumaranas ng matitinding kirot sa mga dingding ng aking puso.+ Ang aking puso ay kumakabog sa loob ko.+ Hindi ako matahimik, sapagkat tunog ng tambuli ang narinig ng aking kaluluwa, ang babalang hudyat ng digmaan.+

26 O anak na babae ng aking bayan, magbigkis ka ng telang-sako+ at gumumon ka sa abo.+ Ang iyong pagdadalamhati ay gawin mong gaya niyaong para sa kaisa-isang anak, ang paghagulhol na may kapaitan;+ sapagkat biglang darating sa atin ang mananamsam.+

9 O kung ang aking ulo sana ay tubig, at ang aking mga mata ay bukal ng mga luha!+ Kung magkagayon ay makapananangis ako araw at gabi para sa mga napatay sa anak na babae ng aking bayan.+

8 Dahil dito ay hahagulhol ako at magpapalahaw;+ lalakad ako nang nakatapak at hubad.+ Ako ay hahagulhol na gaya ng mga chakal, at magdadalamhating gaya ng mga babaing avestruz.