19 “At mangyayari nga na kapag may nakarinig ng mga salita ng sumpang ito,+ at pinagpala niya ang kaniyang sarili sa kaniyang puso, na sinasabi, ‘Magkakaroon ako ng kapayapaan,+ bagaman lalakad ako sa pagkasutil ng aking puso,’+ na may layuning lipulin ang natutubigang mainam kasama ng nauuhaw,

23 Ngunit ang mismong bayang ito ay nagkaroon ng pusong sutil at mapaghimagsik; sila ay lumihis at patuloy na lumalakad sa kanilang landasin.+

17 Sinasabi nila nang paulit-ulit doon sa mga walang-galang sa akin, ‘Sinalita ni Jehova: “Kapayapaan ang sasainyo.” ’+ At sa bawat isa na lumalakad ayon sa pagkasutil ng kaniyang puso+ ay sinabi nila, ‘Walang kapahamakang darating sa inyo.’+

7 Ngunit kung tungkol sa sambahayan ng Israel, hindi nila nanaising makinig sa iyo, sapagkat hindi nila nais na makinig sa akin;+ sapagkat lahat niyaong nasa sambahayan ng Israel ay matitigas ang ulo at matitigas ang puso.+

16 Sapagkat, tulad ng isang sutil na baka, ang Israel ay nagpakasutil.+ Ngayon ba sila papastulan ni Jehova na tulad ng batang barakong tupa sa isang maluwang na dako?

12 At ang kanilang puso + ay ginawa nilang gaya ng batong esmeril upang huwag sundin ang kautusan + at ang mga salita na ipinarating ni Jehova ng mga hukbo sa pamamagitan ng kaniyang espiritu, + sa pamamagitan ng mga propeta noong una; + anupat dumating ang matinding galit mula kay Jehova ng mga hukbo.” +