39 At pagparoon nang bahagya sa unahan, isinubsob niya ang kaniyang mukha, na nananalangin+ at nagsasabi: “Ama ko, kung maaari, palampasin mo sa akin ang kopang+ ito. Gayunman, hindi ayon sa kalooban ko,+ kundi ayon sa kalooban mo.”+

27 Ngayon ay nababagabag ang aking kaluluwa,+ at ano ang sasabihin ko? Ama, iligtas mo ako mula sa oras na ito.+ Gayunpaman, ito ang dahilan kung bakit ako dumating sa oras na ito.