5 At ang bayan ay patuloy na nagsalita laban sa Diyos at kay Moises:+ “Bakit ninyo kami inilabas sa Ehipto para mamatay sa ilang? Walang pagkain at tubig,+ at sawang-sawa* na kami sa walang-kuwentang tinapay na ito.”+

14 huwag ninyong hayaang magmataas ang puso ninyo+ at malimutan ninyo ang Diyos ninyong si Jehova, na naglabas sa inyo sa Ehipto, kung saan kayo naging alipin,*+

16 at sa ilang ay pinakain niya kayo ng manna+ na hindi pamilyar sa inyong mga ama, para turuan kayong maging mapagpakumbaba+ at subukin kayo, nang sa gayon ay makinabang kayo sa hinaharap.+

11 Kinabukasan, pagkaraan ng Paskuwa, kumain sila ng ani ng lupain, mga tinapay na walang pampaalsa+ at binusang butil. 12 Nang makakain na sila ng ani ng lupain, hindi na nagkaroon ng manna nang sumunod na araw; wala nang manna para sa mga Israelita,+ pero nagsimula silang kumain ng ani ng lupain ng Canaan nang taóng iyon.+

31 Kinain ng mga ninuno namin ang manna sa ilang,+ gaya ng nasusulat: ‘Binigyan niya sila ng tinapay na mula sa langit.’”+ 32 Sumagot si Jesus: “Tinitiyak ko sa inyo, hindi si Moises ang nagbigay sa inyo ng tinapay na mula sa langit. Ang Ama ko ang nagbibigay sa inyo ng tunay na tinapay na mula sa langit.

58 Ito ang tinapay na bumaba mula sa langit. Hindi ito gaya ng kinain ng inyong mga ninuno, na namatay rin nang bandang huli. Ang sinumang kumakain sa tinapay na ito ay mabubuhay magpakailanman.”+

10 Ngayon, mga kapatid, gusto kong malaman ninyo na ang mga ninuno natin ay lumakad sa ilalim ng ulap+ at lahat ay tumawid sa dagat+

3 at lahat ay kumain ng iisang espirituwal na pagkain*+