17 Para sa nakatinging mga Israelita, ang kaluwalhatian ni Jehova ay tulad ng lumalagablab na apoy sa tuktok ng bundok.

11 “Kaya lumapit kayo at tumayo sa paanan ng bundok; nag-aapoy ang bundok, at ang liyab nito ay umaabot sa langit;* madilim ang paligid at may maitim at makapal na ulap.+ 12 At kinausap kayo ni Jehova mula sa apoy.+ May naririnig kayong nagsasalita pero wala kayong nakikita+—tinig lang.+

7 Matapos manalangin si Solomon,+ may bumabang apoy mula sa langit+ at tinupok ang handog na sinusunog at ang mga hain, at ang bahay ay napuno ng kaluwalhatian ni Jehova.+ 2 Hindi makapasok ang mga saserdote sa bahay ni Jehova dahil napuno ng kaluwalhatian ni Jehova ang bahay ni Jehova.+ 3 Nakita ng buong Israel ang pagbaba ng apoy at ang kaluwalhatian ni Jehova na nasa bahay, at yumukod sila at sumubsob sa sahig at nagpasalamat kay Jehova, “dahil siya ay mabuti; ang kaniyang tapat na pag-ibig ay walang hanggan.”