2 “Utusan mo ang mga Israelita na palabasin sa kampo ang lahat ng ketongin+ at lahat ng may sakit dahil may lumalabas sa ari nila+ at lahat ng marumi dahil sa isang namatay na tao.*+

14 Sumagot si Jehova kay Moises: “Kung duraan siya ng kaniyang ama sa mismong mukha niya, hindi ba mapapahiya siya nang pitong araw? Ibukod ninyo siya nang pitong araw sa labas ng kampo,+ at pagkatapos ay puwede na siyang papasuking muli.”

3 May apat na ketongin sa pasukan ng pintuang-daan ng lunsod,+ at sinabi nila sa isa’t isa: “Bakit nakaupo lang tayo rito at naghihintay na mamatay?

20 Nang tingnan siya ng punong saserdoteng si Azarias at ng lahat ng saserdote, nakita nila ang ketong sa noo niya! Kaya inilabas nila siya agad; siya mismo ay nagmamadaling lumabas, dahil pinarusahan siya ni Jehova.

21 Si Haring Uzias ay nanatiling ketongin hanggang sa araw na mamatay siya; nanatili siya sa hiwalay na bahay at hindi na pinayagang pumunta sa bahay ni Jehova dahil sa ketong+ niya. Ang anak niyang si Jotam ang nangasiwa sa bahay* ng hari at humatol sa bayan.+