Pagkatapon

Kalagayan ng isa na pinalayas sa sariling lupain o tirahan, na kadalasang dahil sa utos ng mga mananakop. Ang salitang Hebreo ay nangangahulugang “pag-alis.” Nakaranas ang mga Israelita ng dalawang pagkatapon. Ang 10-tribong kaharian sa hilaga ay ipinatapon ng mga Asiryano, at nang maglaon, ipinatapon naman ng mga Babilonyo ang 2-tribong kaharian sa timog. Ang mga natira sa mga ipinatapon ay ibinalik ng tagapamahala ng Persia na si Ciro sa sarili nilang lupain.—2Ha 17:6; 24:16; Ezr 6:21.