1:9

napiling . . . maghandog ng insenso: Ang mataas na saserdoteng si Aaron ang unang naghandog ng insenso sa gintong altar. (Exo 30:7) Pero ang anak niyang si Eleazar ang inatasang mangasiwa sa insenso at sa iba pang gamit sa tabernakulo. (Bil 4:16) Sa talatang ito, si Zacarias, na isang katulong na saserdote, ang maghahandog ng insenso. Kaya lumilitaw na ang gawaing ito ay hindi lang para sa mataas na saserdote, maliban na lang kung Araw ng Pagbabayad-Sala. Posibleng ang pagsusunog ng insenso ang itinuturing na pinakamarangal na pang-araw-araw na gawain sa templo. Ginagawa ito pagkatapos ialay ang handog, at sa panahong iyon, nagtitipon ang mga tao para manalangin sa labas ng templo. Ayon sa tradisyon ng mga rabbi, ang saserdoteng gaganap ng atas na ito ay pipiliin sa pamamagitan ng palabunutan. Pero kung nagampanan na niya ang atas na ito dati, hindi na ito mauulit, maliban na lang kung nagampanan na ito ng lahat ng iba pang saserdote. Kaya maaaring isang beses lang itong mararanasan ng saserdote sa buong buhay niya.

templo: Sa kontekstong ito, ang salitang Griego na na·osʹ ay tumutukoy sa pinakatemplo. Nang mapili si Zacarias para “maghandog ng insenso,” pumasok siya sa Banal, ang unang silid sa templo kung saan makikita ang altar ng insenso.​—Tingnan ang study note sa Mat 27:5; 27:51 at Ap. B11.

templo ni Jehova: Gaya ng binanggit sa study note sa Luc 1:6, sa unang dalawang kabanata ng ulat ni Lucas, maraming mababasang pagsipi at kahawig na pananalita at ekspresyon sa Hebreong Kasulatan kung saan lumitaw ang pangalan ng Diyos. Halimbawa, ang mga ekspresyong katumbas ng “templo [o “santuwaryo”] ni Jehova” ay madalas na may kasamang Tetragrammaton. (Bil 19:20; 2Ha 18:16; 23:4; 24:13; 2Cr 26:16; 27:2; Jer 24:1; Eze 8:16; Hag 2:15) Gaya ng ipinaliwanag sa Ap. C1, may makatuwirang dahilan para isiping pangalan ng Diyos ang orihinal na ginamit sa tekstong ito at pinalitan lang ng titulong Panginoon. Kaya “Jehova” ang ginamit sa mismong teksto.​—Tingnan ang introduksiyon sa Ap. C3; Luc 1:9.