10:30

iisa: O “nagkakaisa.” Ipinapakita dito ni Jesus na nagkakaisa siya at ang kaniyang Ama sa pagprotekta sa tulad-tupang mga tao at sa pag-akay sa mga ito sa buhay na walang hanggan. Nagtutulungan ang Ama at ang Anak sa pagpapastol na ito. Pareho silang nagmamalasakit sa mga tupa; hindi nila hahayaang may makaagaw sa mga ito mula sa kamay nila. (Ju 10:27-29; ihambing ang Eze 34:23, 24.) Sa Ebanghelyo ni Juan, madalas na banggitin ang buklod ng Ama at ng Anak at ang pagkakaisa nila sa kagustuhan at layunin. Ang salitang Griego na isinalin ditong “iisa” ay hindi panlalaki (tumutukoy sa “isang persona”), kundi walang kasarian (tumutukoy sa “isang bagay”), kaya sinusuportahan nito ang unawa na si Jesus at ang kaniyang Ama ay “iisa” sa pagkilos at nagtutulungan; hindi ito nangangahulugang iisang persona sila. (Ju 5:19; 14:9, 23) Kapag inihambing ang ulat na ito sa panalangin niya sa Juan kabanata 17, makikita na hindi talaga sinasabi ni Jesus na iisang persona sila ng Diyos, kundi iisa sila sa layunin at pagkilos. (Ju 10:25-29; 17:2, 9-11) Kitang-kita ito nang ipanalangin ni Jesus na ang mga alagad niya ay “maging isa, kung paanong [siya at ang Ama] ay iisa.” (Ju 17:11) Kaya pareho ang pagiging isa na tinutukoy sa kabanata 10 at kabanata 17.—Tingnan ang study note sa Ju 17:11, 21; 1Co 3:8.