14:16

ibang katulong: Ipinapahiwatig ng pananalitang ito na may “katulong” na ang mga alagad—si Jesus. Sa katunayan, sa 1Ju 2:1, ginamit din ang terminong Griegong ito (pa·raʹkle·tos) para sa “katulong,” na tumutukoy kay Jesus. Pero dito, ipinapangako ni Jesus na tutulungan din sila ng espiritu, o aktibong puwersa, ng Diyos kapag wala na siya sa lupa.

katulong: O “tagaaliw; tagapagpatibay; tagasuporta.” Ang salitang isinaling “katulong” (pa·raʹkle·tos) ay ginagamit sa Bibliya para tumukoy sa banal na espiritu (Ju 14:16, 26; 15:26; 16:7) at kay Jesus (1Ju 2:1). Puwede itong literal na isaling “isa na pinapalapit” para tumulong. Puwersa lang ang banal na espiritu at hindi isang persona. Kaya nang tukuyin ito ni Jesus bilang katulong na ‘nagtuturo,’ ‘nagpapatotoo,’ ‘nagbibigay ng nakakukumbinsing katibayan,’ ‘gumagabay,’ ‘nagsasalita,’ at ‘nakakarinig,’ (Ju 14:26; 15:26; 16:7-15), gumamit siya ng tayutay na tinatawag na personipikasyon, kung saan tinutukoy na parang may buhay ang isang bagay na walang buhay. Karaniwan sa Kasulatan ang paggamit ng personipikasyon. Halimbawa, ginamit ito para sa karunungan, kamatayan, kasalanan, at walang-kapantay na kabaitan. (Mat 11:19; Luc 7:35; Ro 5:14, 17, 21; 6:12; 7:8-11) Maliwanag na hindi persona ang mga bagay na iyan. Gayundin, madalas banggitin ang espiritu ng Diyos kasama ng walang-buhay na mga bagay at puwersa, na isa pang patunay na hindi ito persona. (Mat 3:11; Gaw 6:3, 5; 13:52; 2Co 6:4-8; Efe 5:18) Sinasabi ng ilan na dahil panlalaki ang Griegong panghalip na ginagamit para sa “katulong,” patunay iyon na ang banal na espiritu ay isang persona. (Ju 14:26) Pero sa Griegong gramatika, kailangan talagang gumamit ng panghalip na panlalaki kapag inilalarawan ang ginagawa ng “katulong,” dahil ang salitang ito ay nasa kasariang panlalaki. (Ju 16:7, 8, 13, 14) Sa kabilang banda, walang kasarian ang salitang Griego para sa “espiritu” (pneuʹma), kaya wala ring kasarian ang mga panghalip na ginagamit para dito.—Tingnan ang study note sa Ju 14:17.