8:20

kawalang-saysay: O “kawalan; kawalang-kabuluhan; pagkadismaya.” Ang salitang Griego na ginamit dito ang ipinanumbas ng Septuagint sa salitang Hebreo na heʹvel (literal na tumutukoy sa “hininga” o “singaw”). Ang salitang Hebreo na ito ay mahigit 35 beses na lumitaw sa aklat ng Eclesiastes sa mga ekspresyong gaya ng “talagang walang kabuluhan” at “lahat ng bagay ay walang kabuluhan.” (Ec 1:2; 2:17; 3:19; 12:8) Minsan, ginagamit ng manunulat ng Eclesiastes na si Solomon ang terminong ito bilang kasingkahulugan ng “paghahabol . . . sa hangin.” (Ec 1:14; 2:11) Sa konteksto ng Ro 8:20, inilalarawan ni Pablo ang pagpapakapagod ng isang tao nang walang layunin o inaabot na tunguhin. Pero may binanggit din siyang pag-asa—mapapalaya ng Diyos ang mga tao mula sa “kawalang-saysay” na dinaranas nila hanggang ngayon.​—Ro 8:21.

isa na nagpasailalim sa kanila rito: Ang ekspresyong ito ay tumutukoy sa Diyos na Jehova, hindi kay Satanas o kay Adan, gaya ng sinasabi ng iba. Dahil sa awa, hinayaan ni Jehova na magkaanak sina Adan at Eva kahit na ang maipapamana lang nila ay ang pagiging di-perpekto, kasalanan, at kamatayan. Sa ganitong paraan, “ang lahat ng nilalang ay ipinasailalim [ng Diyos] sa kawalang-saysay.” Pero nagbigay siya ng pag-asa sa pamamagitan ng “supling,” si Jesu-Kristo. (Gen 3:15; 22:18; Gal 3:16) Binigyan ng Diyos ng pag-asa ang mga tapat na mapapalaya sila “mula sa pagkaalipin sa kabulukan.”​—Ro 8:21.